افغانستان امروز نتیجه دستپخت آمریکا و غرب

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از هرمز؛ این روزها در میان تمام غم‌های فغان انگیز جامعه غمی دیرینه و ترکیدن تاول چرکین آن به دست وطن فروشان مخالف و موافق وجدانمان را به درد آورده است اما مگر تمام این اتفاقات تکرار تاریخ نیست و نبوده است؟ متاسفیم که بگوییم قانون نانوشته ای وجود دارد که می گوید اگر از عبرت‌های دیگران درس نگیری خود عبرتی برای دیگران خواهد شد و این امروز ملت بزرگ افغانستان و دیروز ما ایرانیان است. روزگاری نچندان دور در تاریخ این مرز و بوم با صرف بودجه های کلان در ایران توسط رضا خان پهلوی به مدت 20 سال که حدود 40 درصد بودجه کشور را به خود اختصاص داده بود ارتشی 127 هزارنفری برای ایران که به ارتش نوین ایران معروف شد دست و پا شد و کلی تبلیغات برای آن صرف شد؛ این ارتش نوین به همان میزان که در سرکوب اقوام و قبایل موفق عمل کرده بود اما نتوانست در مقابل تجاوز خارجی دشمنان کاری از پیش ببرد و ظرف مدت 3 ساعت از هم پاشید و کشور به تصرف متفقین درآمد. افغانستان هم امروز همان دیروز ایران است؛ ارتش نوینی که خیلی ها ادعایش را داشتند و آن را قوی ترین ارتش افغانستان در 100 سال اخیر می دانستند در کمتر از یک ماه از طالبانی که نه به اندازه ارتش تجهیزات دارند و نه آموزش دیده اند شکست خورد و فرمانده اش که فقط مدال های افتخارش چند کیلو وزن داشت از کشور گریخت. وجه مشترک ارتش نوین ایران و افغانستان در زمان رضا شاه و حال افغانستان اعتماد به غرب است.

ارتش ایران را رضا شاه نساخته بود بلکه آن ارتش دست پخت غربی ها بود و افسرانش در فرانسه آموزش دیده بودند دقیقا به مانند ارتش نوین افغانستان که از نظر آموزش، تجهیزات و سلاح؛ ایالات متحده آمریکا بیش از 88 میلیارد دلار برای آن هزینه صرف کرده بود اما به قولی در برابر پاپتی های طالبان شکست مفتضحانه ای خورد. در عرصه سیاست افغانستان هم دیدیم که رئیس جمهور افغانستان اشرف غنی چطور کشور خود را تسلیم طالبان کرد. ما غم خوار افغانستان هستیم بخاطر همه مشکلاتی که مردم آن را رنج می دهد چرا که ما با برادران افغانمان در مدارس سر یک میز درس خوانده ایم و خیلی جاها با آن ها کار کرده ایم؛ اما بدانید و بدانیم با آشی که بیگانه برایت بپزد هیچ وقت نمی توانی سیر شوی؛ جوانان و سیاستمداران افغانستان باید این نکته را یاد بگیرند راه نجات آنها نه در دست آمریکاست و نه در دست ناتو. بلکه تنها راه سازندگی و احیای افغانستان اتکا به ظرفیت جوانان افغان؛ اتحاد قبایل و قومیت ها و مذاهب و جلوگیری از دخالت بیگانگان است در غیر اینصورت بالاترین مقام سیاسی کشورتان هم که باشید کسی پناهتان نخواهد داد؛ ارتش 88 میلیارد دلاری هم که داشته باشید شکست خواهید خورد؛ آمریکا و ناتو هم که پشتتان باشد ترس دلهره از جان دخترکانتان بیرون نخواهد رفت و اعتماد به غرب می شود فرار به هر قیمتی حتی روی بال هواپیما و صحنه هایی که امروز در افغانستان می بینیم.

علی ستاری؛ فعال رسانه‌ای و اجتماعی هرمزگان انتهای پیام /