اقدامات فرهنگی موساد در ایران سازمان‌یافته است

علیرضا سکاکی گفت: موساد از طریق شبکه بهائیت، با ابزارهایی مانند مدلینگ، بی‌حجابی و مراکز فرهنگی اهداف خود را دنبال می‌کند.

علیرضا سَکاکی، نویسنده فعال در حوزه ادبیات امنیتی و سیاسی، در سال‌های اخیر با انتشار آثاری چون «ضاحیه» و «کلنا قاسم» توانسته جایگاه ویژه‌ای میان مخاطبان خود کسب کند. این نویسنده در آثارش بیشتر به بررسی موضوعات کلان امنیتی، تهدیدات دشمنان و راهبردهای نرم و سخت برای مقابله با آن‌ها پرداخته است. ویژگی مهم نوشته‌های او بهره‌گیری از روایت داستانی برای بازنمایی مسائل امنیتی پیچیده به زبانی قابل فهم برای عموم مردم است؛ موضوعی که باعث شده آثارش مخاطبانی فراتر از حوزه‌های تخصصی پیدا کند.

سکاکی با اشاره حمله رژیم صهیونیستی به ایران و بررسی ابعاد پنهان این اقدام در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری مهر گفت: در حال حاضر حجم قابل توجهی از اطلاعات در اختیار ما قرار دارد که می‌توانیم هم آن را در اختیار متحدان خود قرار دهیم و هم در حوزه انرژی هسته‌ای و تسلیحات پیشرفته از آن بهره ببریم. به اعتقاد من این حمله بی‌ارتباط با همین اطلاعات نبود. مقامات رژیم صهیونیستی از جمله وزیر امور خارجه‌شان اعلام کرده‌اند که ناچار بوده‌اند این عملیات را با دقت و سرعت اجرا کنند.

او ادامه داد: نحوه هدف قرار گرفتن سامانه پدافندی کشورمان نشان می‌دهد دارایی‌های موساد در داخل ایران در حال بی‌اثر شدن بوده است. این مسئله به دلیل کشف اسناد مهمی بود که وزارت اطلاعات به آن دست یافت. اسنادی که از نظر اهمیت در سطحی قرار داشت که آن‌ها را ناچار ساخت آخرین تیر خود را شلیک کنند. به باور من این حمله، آخرین حرکت آن‌ها بود و نشان داد دیگر توان عملیاتی قابل توجهی در اختیار ندارند.

سکاکی در بخش دیگری از سخنان خود به موضوع شهادت سردار امیرعلی حاجی‌زاده اشاره کرد و گفت: پس از شهادت شهید حسن طهرانی‌مقدم، بسیاری گمان نمی‌کردند که فردی همچون حاجی‌زاده بتواند در عرصه موشکی کشور ظهور کند. با این حال، اگر تقدیر الهی بر شهادت او بوده است، بدون تردید جایگزینی شایسته برای جمهوری اسلامی ایران فراهم خواهد شد. مسیر انقلاب و نظام هیچ‌گاه به فرد وابسته نبوده و نخواهد بود و این جریان تا زمان ظهور حضرت حجت (عج) ادامه خواهد یافت.

این نویسنده در ادامه به معرفی تازه‌ترین اثر خود پرداخت و گفت: یکی از آثارم با عنوان ستاره آبی اکنون در مراحل پایانی چاپ قرار دارد. این کتاب به ارتباطات نزدیک شبکه بهائیت با دستگاه‌های امنیتی رژیم صهیونیستی به‌ویژه موساد می‌پردازد. در کتاب نشان داده‌ام که چگونه موساد اهداف خود را از طریق این شبکه در ایران پیگیری می‌کند؛ موضوعاتی از قبیل ترویج بی‌حجابی، مدلینگ، ایجاد فروشگاه‌ها و مهدکودک‌های خاص از جمله محورهایی است که به آن پرداخته‌ام.

او در توضیح محتوای کتاب افزود: داستان «ستاره آبی» بر تلاش موساد برای نفوذ به سامانه‌های پدافندی نطنز متمرکز است. این سازمان قصد داشت با همکاری فردی مرتبط با نطنز، ویروسی را وارد سیستم‌های دفاعی کند؛ اقدامی که ناکام ماند. در ادامه نیز موساد طراحی حمله‌ای پهپادی را در دستور کار قرار داد، اما نیروهای امنیتی کشور موفق شدند این اقدام را خنثی کنند و مانع وقوع فاجعه شوند.

سکاکی انگیزه اصلی خود از نگارش این اثر را حوادث سال 1401 دانست و گفت: نقطه آغاز این کتاب اغتشاشات 1401 و نقش پررنگ زنان در آن بود. تلاش کردم در قالب داستانی امنیتی و اجتماعی نشان دهم چگونه موضوع حجاب به دغدغه‌ای مهم در جامعه تبدیل شد و چه جریان‌هایی پشت این تحولات قرار داشتند. بسیاری از مدل‌ها و الگوهای پوشش که در سطح جامعه مشاهده می‌شود، حاصل طراحی و برنامه‌ریزی قبلی است و تنها محصول انتخاب فردی نیست.

وی با بیان مثالی از محتوای کتاب اظهار کرد: در بخشی از کتاب صحنه‌ای روایت شده که یک زن با پوشش چادر اما با نشانه‌های ظاهری نامتعارف مانند لاک قرمز و کشیدن سیگار در معابر عمومی حاضر می‌شود. این تصویر نماد تلاش برای شکستن مرزهای اجتماعی و تغییر تدریجی هنجارهاست و نمی‌توان آن را صرفاً به انتخاب شخصی نسبت داد.

این نویسنده همچنین با اشاره به تأثیرگذاری انتشار آنلاین بخشی از این اثر توضیح داد: زمانی که بخش‌هایی از رمان را به‌صورت اینترنتی منتشر کردم، با واکنش‌های متعددی از سوی مخاطبان مواجه شدم. یکی از دانشجویان در پیامی به من نوشت که پیش از مطالعه این بخش‌ها، تصور نمی‌کرد موضوع حجاب و تغییرات اجتماعی پشتوانه‌ای سازمان‌یافته داشته باشد و آن را صرفاً روندی طبیعی می‌دانست. چنین بازخوردهایی موجب شد نگارش اثر را جدی‌تر دنبال کنم و کار را برای چاپ به ناشر بسپارم.

سکاکی در ادامه با اشاره به اهمیت بازخورد مخاطبان خاطرنشان کرد: نتشار آنلاین بخش‌هایی از اثر نشان داد که مخاطبان به‌ویژه نسل جوان نسبت به موضوعات امنیتی و فرهنگی حساسیت و علاقه دارند. این تجربه برای من اثبات کرد که زبان داستانی می‌تواند ابزار موثری برای انتقال مفاهیم پیچیده امنیتی به عموم جامعه باشد.