امام صادق (ع) مومنان را به خواندن کدام سوره توصیه کرده‌اند؟ + صوت آیات
فایل صوتی تلاوت سوره نوح با صدای محمد عبدالعزیز حصان را اینجا دریافت کنید.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره «نوح» هفتاد و یکمین سوره قرآن است و در جزء بیست و نهم آن قرار دارد.
داستان نوح و سرگذشت قوم او در سوره‌های متعددی از قرآن آورده شده، ولی آنچه در سوره نوح (ع) آمده قسمت خاصی از زندگی اوست که در جای دیگری به این سبک نیامده است.
در این سوره به دعوت مستمر حضرت نوح (ع) به توحید و کیفیت این دعوت و چگونگی برخورد حضرت نوح (ع) با قوم لجوج خود که حاضر به ایمان آوردن نبودند، پرداخته شده است.
امام صادق (ع) درباره فضیلت تلاوت سوره نوح می‌فرماید: هر کس که به خدا ایمان دارد و کتابش را قرائت می‌کند، قرائت سوره نوح را رها نکند. هر بنده‌ای که با امید به پاداش الهی و شکیبایی در راه خدا سوره نوح را در نماز‌های واجب و مستحب خود بخواند، خداوند او را در خانه‌های نیکوکاران مسکن دهد.
پیامبر (ص) نیز در این باره فرمودند: هر کس سوره نوح را قرائت کند، از مومنانی است که دعای حضرت نوح (ع) شامل حال او می‌شود.
فایل صوتی تلاوت سوره نوح با صدای محمد عبدالعزیز حصان
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی *س_متن سوره نوح همراه با ترجمه_س*بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدای بخشاینده مهربان
انا أر‌سلنا نوحا الی قومه أن أنذر قومک من قبل أن یأتیهم عذاب ألیم 1
ما نوح را به سوی قومش فرستادیم که: قومت را پیش از آنکه عذابی دردناک به آنان رسد هشدار ده (1)
قال یا قوم انی لکم نذیر مبین 2
نوح گفت: ای قوم من، من شما را هشدار دهنده‌ای آشکارم (2)
أن اعبدوا الله و اتقوه و أطیعون 3
که خدا را بپرستید و از او پروا دارید و مرا فرمان برید (3)
یغفر لکم من ذنوبکم و یؤخر‌کم الی أجل مسمی ان أجل الله اذا جاء لا یؤخر لو کنتم تعلمون 4
تا برخی از گناهانتان را بر شما ببخشاید و اجل شما را تا وقتی معین به تأخیر اندازد اگر بدانید چون وقت مقرر خدا برسد تأخیر بر نخواهد داشت (4)
قال ر‌ب انی دعوت قومی لیلا و نهار‌ا 5
نوح گفت: پروردگارا من قوم خود را شب و روز دعوت کردم (5)
فلم یزدهم دعائی الا فر‌ار‌ا 6
و دعوت من جز بر گریزشان نیفزود (6)
و انی کلما دعوتهم لتغفر لهم جعلوا أصابعهم فی آذانهم و استغشوا ثیابهم و أصر‌وا و استکبر‌وا استکبار‌ا 7
و من هر بار که آنان را دعوت کردم تا ایشان را بیامرزی انگشتانشان را در گوشهایشان کردند و ردای خویشتن بر سر کشیدند و اصرار ورزیدند و هر چه بیشتر بر کبر خود افزودند (7)
ثم انی دعوتهم جهار‌ا 8
سپس من آشکارا آنان را دعوت کردم (8)
ثم انی أعلنت لهم و أسر‌ر‌ت لهم اسر‌ار‌ا 9
باز من به آنان اعلام نمودم و در خلوت و پوشیده نیز به ایشان گفتم (9)
فقلت استغفر‌وا ر‌بکم انه کان غفار‌ا 10
و گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او همواره آمرزنده است (10)
یر‌سل السماء علیکم مدر‌ار‌ا 11
تا بر شما از آسمان باران پی در پی فرستد (11)
و یمددکم بأموال و بنین و یجعل لکم جنات و یجعل لکم أنهار‌ا 12
و شما را به اموال و پسران، یاری کند، و برایتان باغ‌ها قرار دهد و نهر‌ها برای شما پدید آورد (12)
ما لکم لا تر‌جون لله و قار‌ا 13
شما را چه شده است که از شکوه خدا بیم ندارید؟ (13)
و قد خلقکم أطوار‌ا 14
و حال آنکه شما را مرحله به مرحله خلق کرده است (14)
ألم تر‌وا کیف خلق الله سبع سماوات طباقا 15
مگر ملاحظه نکرده‌اید که چگونه خدا هفت آسمان را توبرتو آفریده است (15)
و جعل القمر فیهن نور‌ا و جعل الشمس سر‌اجا 16
و ماه را در میان آن‌ها روشنایی‌بخش گردانید و خورشید را چون چراغی قرار داد (16)
و الله أنبتکم من الأر‌ض نباتا 17
و خداست که شما را مانند گیاهی از زمین رویانید (17)
ثم یعیدکم فیها و یخر‌جکم اخر‌اجا 18
سپس شما را در آن بازمی‌گرداند و بیرون می‌آورد بیرون‌آوردنی عجیب (18)
و الله جعل لکم الأر‌ض بساطا 19
و خدا زمین را برای شما فرشی گسترده ساخت (19)
لتسلکوا منها سبلا فجاجا 20
تا در راههای فراخ آن بروید (20)
قال نوح ر‌ب انهم عصونی و اتبعوا من لم یزده ماله و ولده الا خسار‌ا 21
نوح گفت: پروردگارا، آنان نافرمانی من کردند و کسی را پیروی نمودند که مال و فرزندش جز بر زیان وی نیفزود (21)
و مکر‌وا مکر‌ا کبار‌ا 22
و دست به نیرنگی بس بزرگ زدند (22)
و قالوا لا تذر‌ن آلهتکم و لا تذر‌ن ودا و لا سواعا و لا یغوث و یعوق و نسر‌ا 23
و گفتند: زنهار، خدایان خود را رها مکنید و نه «ود» را واگذارید و نه «سواع» و نه «یغوث» و نه «یعوق» و نه «نسر» را (23)
و قد أضلوا کثیر‌ا و لا تزد الظالمین الا ضلالا 24
و بسیاری را گمراه کرده‌اند بار خدایا جز بر گمراهی ستمکاران میفزای (24)
مما خطیئاتهم أغر‌قوا فأدخلوا نار‌ا فلم یجدوا لهم من دون الله أنصار‌ا 25
تا به سبب گناهانشان غرقه گشتند و پس از مرگ در آتشی درآورده شدند و برای خود در برابر خدا یارانی نیافتند (25)
و قال نوح ر‌ب لا تذر علی الأر‌ض من الکافر‌ین دیار‌ا 26
و نوح گفت: پروردگارا هیچ کس از کافران را بر روی زمین مگذار (26)
انک ان تذر‌هم یضلوا عبادک و لا یلدوا الا فاجر‌ا کفار‌ا 27
چرا که اگر تو آنان را باقی گذاری بندگانت را گمراه می‌کنند و جز پلیدکار ناسپاس نزایند (27)
ر‌ب اغفر لی و لوالدی و لمن دخل بیتی مؤمنا و للمؤمنین و المؤمنات و لا تزد الظالمین الا تبار‌ا 28
پروردگارا بر من و پدر و مادرم و هر مومنی که در سرایم درآید و بر مردان و زنان با ایمان ببخشای و جز بر هلاکت ستمگران میفزای (28)
انتهای پیام /