"امید" به مازندران آمد

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از بلاغ، درنای امید هر ساله از زیستگاه زادآوری خود در سیبری از مسیر روسیه، قزاقستان وآذربایجان به تالاب بین المللی فریدونکنار در مازندران مهاجرت و حدود چهار ماه از سال را با تغذیه در محدوده دامگاه‌های سنتی از باران و سرخرود و فریدونکنار زمستانگذرانی می‌کند. اداره کل حفاظت محیط زیست استان مازندران با کمک جوامع محلی و بومیان منطقه و باتوجه به اهمیت این پرنده به عنوان پرنده ای در خطرانقراض با انجام اقدامات مختلفی از این پرنده زیبا و با ارزش حفاظت می کند. درنای امید 14 سال است که بصورت تنها و انفرادی مهاجرت می کند. امید سال گذشته هفت آبان ماه 1400در تالاب فریدونکنار فرود آمد و پس از 131 روز زمستان گذرانی دراین تالاب در تاریخ 17 اسفندماه 1400 به سیبری بازگشت. مسؤول حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران نیز با اعلام خبر ورود تک درنای سیبری به استان، اظهار کرد: درنای امید چهاردهمین سفر خود را طی 15 سال گذشته به مازندران تجربه کرد. کوروس ربیعی افزود: معمولا درنای سیبری هفته اول آبان ماه وارد تالاب بین‌المللی فریدونکنار می‌شود و به مدت چهار ماه در استان حضور دارد و هفته اول اسفند نیز استان مازندران را ترک می‌کند. مسؤول حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران بیان کرد: این گونه نادر و در خطر انقراض در مسیر دو توقفگاه دارد و به تالاب بین‌المللی فریدونکنار می‌رسد. ربیعی اضافه کرد: حضور این گونه در خطر انقراض است موجب خوشحالی جامعه محلی و همچنین شور و شوق دوستداران حیات وحش می‌شود که آرزو داریم هر سال مهاجرت داشته باشد.

وی یادآور شد: سال گذشته درنا هفتم آبان‌ماه وارد مازندران شد و امسال نیز باتوجه به پاییزی شدن دو روز زودتر وارد استان شد. دُرنای سیبری که امید از گونه آنهاست و با نام علمی 'گروس لئوکوجرانوس Grus leucogeranus ' شناخته می شود؛ پرنده‌ای در معرض خطر انقراض از خانواده درناهاست که قدی نزدیک به یک و نیم متر دارد و فاصله دو بال آن بیش از 2 متر است. این درنا بدنی یکدست سفید با پاهای بلند سرخ رنگ دارد و منقار بلند سیاهی روی صورت قرمز رنگ آن نشسته است. درنای سیبری به طور تاریخی به سه جمعیت اصلی شرقی، غربی و مرکزی تقسیم می‌شود. جمعیت مرکزی این گونه منقرض شده است و جمعیت غربی هم به گفته کارشناسان محیط زیست در صورت مرگ امید به طور قطعی منقرض خواهد شد.

جمعیت شرقی درنای سیبری که در واقع تنها گروه باقی مانده از این گونه است، تابستان را در شرق سیبری زادآوری کرده و برای زمستان‌گذرانی به شرق چین می رود. از اعضای این گروه بیش از سه هزار قطعه باقی‌مانده است. زیستگاه زمستانی تقریبا تمامی جمعیت این گونه دریاچه ' پویانگ ' در چین و اطراف آن است. انتهای پیام /