این دردهای من است که دوتار را مینوازد! + فیلم
همچنین این موضوع زمانی دردناکتر میشود که مسئولان جشنواره موسیقی نواحی، خودشان با پرواز، از تهران به کرمان رفتند.
حشمتاله رهنما از استان خراسان شمالی شهرستان اسفراین روستای کلاسنگر، خود را به کرمان رسانده بود. او دوتارنوازی شیدا بود. او با رهایی عارفانهای مینواخت که در نوع خود کمنظر بود. او میگوید: «این دردهای من است که دوتار را مینوازد.»
رهنما پسری دارد که دوتارنوازی را آغاز کرده و میگوید: «امیدوارم که پس از من، سازم را زمین نگذارد.»
این نوازنده دوتار هزار و 100 کیلومتر را از خانه تا کرمان طی کرد، تا در چهاردهمین جشنواره موسیقی نواحی شرکت کند. خود را به مشهد میرساند و از آنجا هم با اتوبوس به کرمان میآید.
شغل او در همین نواختن و موسیقی خلاصه میشود. پیشتر در زمینهای دیم کشاورزی داشته که اکنون با خشکسالی دیگر آن را هم از دست داده است.
از توجه نسل جدید به دوتار و سازهای محلی خوشحال است.
رهنما درباره احساس در نوازندگی میگود: «احساس و جوششی که در دوتارنوازیام هست را این اواخر به دست آوردهام. تکنیک و درست نواختن تا حدی شما را بالا میکشد. اما از جایی به بعد به جوشش و احساسی برای رهایی نیاز دارید که اکتسابی نیست.»