بازی خطرناک با دوگانهسازی علیه موشک و امنیت کشور
وگانه سازی علیه امنیت از طرحهای مهم دشمن و ضدانقلاب برای ضربه زدن به کشورمان است، از همین رو است که طرح هر موضوعی علیه تجهیزات دفاعی همچون موشک مورد استقبال شدید رسانههای معاند قرار میگیرد.
به گزارش مشرق، طی روزهای اخیر موج تازهای از دوقطبیسازی علیه قدرت دفاعی کشور با محوریت «موشک» در رسانههای معاند به جریان افتاده است؛ خطی که با اظهارات عجیب اسماعیل کهرم درباره «تعویض موشک با حل آلودگی هوا» آغاز شد و بلافاصله توسط رسانههایی چون ایراناینترنشنال و بیبیسی فارسی مورد استقبال قرار گرفت.
اخیرا «اسماعیل کهرم» که روزگاری به عنوان مشاور «معصومه ابتکار» در دولت روحانی شناخته میشد در سخنانی عجیب و غیر مرتبط طی دوقطبی علیه موشک عنوان کرده، میشود پول چند موشک را صرف برطرف کردن آلودگی هوا کرد. این موضوع بلافاصله توسط رسانههایی همچون ایران اینترنشنال بازتاب داده شد.
تخریب قدرت نظامی کشورمان بعد از جنگ 12 روزه و همچنین تاثیری که موشکهای ایرانی بر عقب نشینی دشمن داشت، نوعی خط خطرناک است که به نظر میرسد نهادهای امنیتی و قضایی باید بدان ورود کنند.
این دوقطبیها علیه امنیت کشور که مطلوب رژیم صهیونسیتی است درحالی مطرح میشود که اخیراً «سیاوش اردلان» خبرنگار بیبیسی فارسی به همین روش سعی کرد دوگانه امنیتی و محیط زیستی بسازد.
وی در توییتی در این حیطه نوشت: «
متن کامل پست:
«اینکه جمهوری اسلامی توانسته دهها سال با سیاست خارجی پرهزینه و زیانبارش در برابر سختترین تحریمها توسط قویترین کشور دنیا بایستد، گواهی بر درایتش نیست بلکه گواهیست بر منابع طبیعی سرشار ایران که صرف این کار شد.
ولی امروز محیطزیست فریاد میزنه: اکولوژی دیگه پاسخگوی ایدئولوژی نیست.»
این نحوه استقبال از سخنان کهرم که وی را مشاور پیشین قلمداد و به او وجهه میدهند در کنار دوقطبی مطلوب بی سی فارسی به خوبی از اهداف ضد امنیتی بیگانگان پرده بر میدارد.
نکته اساسی اینجاست که آلودگی هوا شهرها و همچنین مشکلات زیست بوم چه ارتباطی با موشک دارد؟ اگر قرار باشد هر دوقطبی در این راستا ساخته شود در مرحله بسیار دور و بعید و کاملا غیر مرتبط چنین دوغگانهای در ذهنها خطور میکند. بنابراین طرح چنین موضوعی بعد از جنگ 12 روزه و مشاهده دشمن در زمینه قدرت موشکی ایران درست بازی در پازل و خواسته دشمن است.
در حوزه آلودگی هوا مسائل مختلفی وجود دارد که میتوان این موارد را مورد توجه قرار داد. همچنین در این استدلال که با پول چند موشک میتوان مشکل آلودگی هوا را حل و فصل کرد نیز خطای شدید محاسباتی وجود دارد و نوعی بزرگ نمایی و هزینه زایی بیش از حد برای دفاع از کشورمان را القاء میکند؛ این در شرایطی که حداقل نگاهی به جنگ 12 روزه، رژیم صهیونسیتی با هزینه بسیار هنگفتی این جنگ را آغاز و متحمل مبالغ گزافی شد که اخبار آن در رسانهها موجود است.
از هر سو خصوصا پس از حساسیتهای ایجاد شده بعد از جنگ تحمیلی 12 روزه به دوگانگی کاذبی که ایجاد شده و خیلی زود مورد استقبال ضدانقلاب قرار گرفت، نگاه میکنیم طرح بعید و غیرمرتبط چنین موضوعی باید به طور جدی مورد بررسی و پیگیری قرار گیرد.
این دوقطبیسازیهای تصنعی که در ظاهر رنگ محیطزیستی و نقد کارشناسی به خود میگیرد، در واقع ادامه همان خط عملیات روانی علیه قدرت بازدارندگی ایران است؛ خطی که بعد از مشاهده تأثیر راهبردی موشکهای ایرانی در جنگ اخیر، با شتاب بیشتری دنبال میشود.
پیوند زدن موضوعی چون آلودگی هوا به بودجه دفاعی نه تنها فاقد بنیان کارشناسی است، بلکه میتواند بخشی از پازل بزرگتر دشمن برای القای بالا بودن هزینههای دفاعی و تضعیف توان بازدارندگی کشور باشد.
