شنبه 3 آذر 1403

با خواندن این سوره خداوند گذشته‌تان را می‌بخشد + صوت آیات

خبرگزاری خبرنگاران جوان مشاهده در مرجع
با خواندن این سوره خداوند گذشته‌تان را می‌بخشد + صوت آیات

فایل صوتی تلاوت سوره سجده با صدای ودیع حمادی الیمنی را اینجا دریافت کنید.

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره سجده یا الم سجده یا الم تنزیل، سی و دومین سوره قرآن است که در جزء بیست و یکم آن قرار دارد.

این سوره درباره معاد، خلقت هستی در شش زمان و خلقت انسان از گل سخن می‌گوید و به منکران قیامت هشدار عذاب می‌دهد و ثواب مؤمنان را پاداشی معرفی می‌کند که برای انسان قابل تصور نیست.

آیات شانزدهم و هجدهم این سوره را نازل شده در شأن امیرالمؤمنین (ع) دانسته‌اند.

بر اساس روایات؛ هر کس سوره الم تنزیل (سوره سجده) و تبارک الذی بیده الملک (سوره ملک) را بخواند، مانند آن است که شب قدر را احیا گرفته است و هر کس سوره سجده را هر شب جمعه بخواند، خداوند نامه اعمال او را به دست راست او می‌دهد و گذشته او را می‌بخشد و از دوستان رسول اکرم (ص) و اهل بیتش (ع) خواهد بود.

فایل صوتی سوره سجده با صدای ودیع حمادی الیمنی

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی *س_متن سوره سجده همراه با ترجمه_س*

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدای بخشاینده مهربان

الم 1

الف، لام، میم. (1)

تنزیل الکتاب لا ر‌یب فیه من ر‌ب العالمین 2

نازل شدن این کتاب که هیچ جای شک در آن نیست از طرف پروردگار جهانهاست (2)

أم یقولون افتر‌اه بل هو الحق من ر‌بک لتنذر قوما ما أتاهم من نذیر من قبلک لعلهم یهتدون 3

آیا می‌گویند: آن را بربافته است»؟ نه چنین است بلکه آن حق و از جانب پروردگار توست تا مردمی را که پیش از تو بیم‌دهنده‌ای برای آنان نیامده است هشدار دهی امید که راه یابند (3)

الله الذی خلق السماوات و الأر‌ض و ما بینهما فی ست أیام ثم استوی علی العر‌ش ما لکم من دونه من ولی و لا شفیع أفلا تتذکر‌ون 4

خدا کسی است که آسمان‌ها و زمین و آنچه را که میان آن دو است در شش هنگام آفرید آنگاه بر عرش قدرت استیلا یافت برای شما غیر از او سرپرست و شفاعتگری نیست؛ آیا باز هم پند نمی‌گیرید؟ (4)

یدبر الأمر من السماء الی الأر‌ض ثم یعر‌ج الیه فی یوم کان مقدار‌ه ألف سن مما تعدون 5

کار جهان را از آسمان گرفته تا زمین اداره می‌کند؛ آنگاه نتیجه و گزارش آن در روزی که مقدارش آن چنان که شما آدمیان برمی‌شمارید هزار سال است به سوی او بالا می‌رود (5)

ذلک عالم الغیب و الشهاد العزیز الر‌حیم 6

اوست دانای نهان و آشکار که شکوهمند مهربان است (6)

الذی أحسن کل شیء خلقه و بدأ خلق الانسان من طین 7

همان کسی که هر چیزی را که آفریده است نیکو آفریده و آفرینش انسان را از گل آغاز کرد (7)

ثم جعل نسله من سلال من ماء مهین 8

سپس تداوم نسل او را از چکیده آبی پست مقرر فرمود (8)

ثم سواه و نفخ فیه من ر‌وحه و جعل لکم السمع و الأبصار و الأفئد قلیلا ما تشکر‌ون 9

آنگاه او را درست‌اندام کرد و از روح خویش در او دمید و برای شما گوش و دیدگان و دل‌ها قرار داد؛ چه اندک سپاس می‌گزارید (9)

و قالوا أاذا ضللنا فی الأر‌ض أانا لفی خلق جدید بل هم بلقاء ر‌بهم کافر‌ون 10

و گفتند: آیا وقتی در دل زمین گم شدیم آیا باز ما در خلقت جدیدی خواهیم بود؟ نه بلکه آن‌ها به لقای پروردگارشان و حضور او کافرند (10)

قل یتوفاکم ملک الموت الذی و کل بکم ثم الی ر‌بکم تر‌جعون 11

بگو: فرشته مرگی که بر شما گمارده شده جانتان را می‌ستاند آنگاه به سوی پروردگارتان بازگردانیده می‌شوید (11)

و لو تر‌ی اذ المجر‌مون ناکسو ر‌ءو سهم عند ر‌بهم ر‌بنا أبصر‌نا و سمعنا فار‌جعنا نعمل صالحا انا موقنون 12

و کاش هنگامی را که مجرمان پیش پروردگارشان سرهاشان را به زیر افکنده‌اند می‌دیدی که می‌گویند: پروردگارا دیدیم و شنیدیم؛ ما را بازگردان تا کار شایسته کنیم چرا که ما یقین داریم (12)

و لو شئنا لآتینا کل نفس هداها ولکن حق القول منی لأملأن جهنم من الجن و الناس أجمعین 13

و اگر می‌خواستیم حتما به هر کسی از روی جبر هدایتش را می‌دادیم لیکن سخن من محقق گردیده که: هر آینه جهنم را از همه جنیان و آدمیان خواهم آکند (13)

فذوقوا بما نسیتم لقاء یومکم هذا انا نسیناکم و ذوقوا عذاب الخلد بما کنتم تعملون 14

پس به سزای آنکه دیدار این روزتان را از یاد بردید عذاب را بچشید؛ ما نیز فراموشتان کردیم و به سزای آنچه انجام می‌دادید عذاب جاودان را بچشید (14)

انما یؤمن بآیاتنا الذین اذا ذکر‌وا بها خر‌وا سجدا و سبحوا بحمد ر‌بهم و هم لا یستکبر‌ون 15

تنها کسانی به آیات ما می‌گروند که چون آن آیات را به ایشان یادآوری کنند سجده‌کنان به روی درمی‌افتند و به ستایش پروردگارشان تسبیح می‌گویند و آنان بزرگی نمی‌فروشند (15)

تتجافی جنوبهم عن المضاجع یدعون ر‌بهم خوفا و طمعا و مما ر‌زقناهم ینفقون 16

پهلوهایشان از خوابگاه‌ها جدا می‌گردد و پروردگارشان را از روی بیم و طمع می‌خوانند و از آنچه روزیشان داده‌ایم انفاق می‌کنند (16)

فلا تعلم نفس ما أخفی لهم من قر أعین جزاء بما کانوا یعملون 17

هیچ کس نمی‌داند چه چیز از آنچه روشنی‌بخش دیدگان است به پاداش آنچه انجام می‌دادند برای آنان پنهان کرده‌ام (17)

أفمن کان مؤمنا کمن کان فاسقا لا یستوون 18

آیا کسی که مومن است، چون کسی است که نافرمان است؟ یکسان نیستند (18)

أما الذین آمنوا و عملوا الصالحات فلهم جنات المأوی نزلا بما کانوا یعملون 19

اما کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند به پاداش آنچه انجام می‌دادند در باغهایی که در آن جایگزین می‌شوند پذیرایی می‌گردند (19)

و أما الذین فسقوا فمأواهم النار کلما أر‌ادوا أن یخر‌جوا منها أعیدوا فیها و قیل لهم ذوقوا عذاب النار الذی کنتم به تکذبون 20

و اما کسانی که نافرمانی کرده‌اند پس جایگاهشان آتش است هر بار که بخواهند از آن بیرون بیایند در آن بازگردانیده می‌شوند و به آنان گفته می‌شود: عذاب آن آتشی را که دروغش می‌پنداشتید بچشید (20)

و لنذیقنهم من العذاب الأدنی دون العذاب الأکبر لعلهم یر‌جعون 21

و قطعا غیر از آن عذاب بزرگتر از عذاب این دنیا نیز به آنان می‌چشانیم امید که آن‌ها به خدا بازگردند (21)

و من أظلم ممن ذکر بآیات ر‌به ثم أعر‌ض عنها انا من المجر‌مین منتقمون 22

و کیست بیدادگرتر از آن کس که به آیات پروردگارش پند داده شود و آنگاه از آن روی بگرداند؟ قطعا ما از مجرمان انتقام‌کشنده‌ایم (22)

و لقد آتینا موسی الکتاب فلا تکن فی مر‌ی من لقائه وجعلناه هدی لبنی اسر‌ائیل 23

و به راستی ما به موسی کتاب دادیم پس در لقای او با خدا تردید مکن و آن کتاب را برای فرزندان اسرائیل مایه هدایت قرار دادیم (23)

و جعلنا منهم أئم یهدون بأمر‌نا لما صبر‌وا و کانوا بآیاتنا یوقنون 24

و چون شکیبایی کردند و به آیات ما یقین داشتند برخی از آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما مردم را هدایت می‌کردند (24)

ان ر‌بک هو یفصل بینهم یوم القیام فیما کانوا فیه یختلفون 25

در حقیقت پروردگار تو خود روز قیامت در آنچه با یکدیگر در باره آن اختلاف می‌کردند میانشان داوری خواهد کرد (25)

أولم یهد لهم کم أهلکنا من قبلهم من القر‌ون یمشون فی مساکنهم ان فی ذلک لآیات أفلا یسمعون 26

آیا برای آنان روشن نگردیده که چه بسیار نسل‌ها را پیش از آن‌ها نابود گردانیدیم که اینان در سراهایشان راه می‌روند؟ قطعا در این امر عبرتهاست، مگر نمی‌شنوند؟ (26)

أولم یر‌وا أنا نسوق الماء الی الأر‌ض الجر‌ز فنخر‌ج به زر‌عا تأکل منه أنعامهم وأنفسهم أفلا یبصر‌ون 27

آیا ننگریسته‌اند که ما باران را به سوی زمین بایر می‌رانیم و به وسیله آن کشته‌ای را برمی‌آوریم که دامهایشان و خودشان از آن می‌خورند؟ مگر نمی‌بینند؟ (27)

و یقولون متی هذا الفتح ان کنتم صادقین 28

و می‌پرسند: اگر راست می‌گویید این پیروزی شما چه وقت است؟(28)

قل یوم الفتح لا ینفع الذین کفر‌وا ایمانهم ولا هم ینظر‌ون 29

بگو: روز پیروزی ایمان کسانی که کافر شده‌اند سود نمی‌بخشد و آنان مهلت نمی‌یابند (29)

فأعر‌ض عنهم و انتظر انهم منتظر‌ون 30

پس از ایشان روی برتاب و منتظر باش که آن‌ها نیز در انتظارند (30)

انتهای پیام /