با خواندن این سوره روز قیامت از غضب خداوند در امان هستید + صوت آیات

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره بلد نودمین سوره قرآن است و در جزء سی ام آن قرار دارد.

سوگند به شهر مکه برای بیان عظمت و قداست آن آغازگر این سوره است. در ادامه نیز به آفرینش انسان و اینکه زندگی او همراه با رنج و سختی است، اشاره شده است.

در این سوره، سخت‌ترین اما با ارزش‌ترین اعمال انسان، آزادسازی برده‌ها، غذادادن و کمک به بینوایان معرفی شده و خداوند نیکوکاران را «اصحاب میمنه» (اصحاب یمین، بهشتیان) و بدکاران را «اصحاب مشئمه» (اصحاب شمال، دوزخیان) خوانده است.

امام صادق (ع) درباره فضیلت خواندن سوره بلد می‌فرماید: هر کس سوره بلد را در نماز واجبش بخواند، در دنیا به صالح بودن معروف می شود و در آخرت به اینکه نزد خداوند جایگاهی ویژه دارد، شهرت می یابد و از رفیقان پیامبران و شهیدان و صالحین خواهد بود.

رسول خدا (ص) نیز در این باره فرمودند: هر کس سوره بلد را قرائت کند، خداوند او را از غضب خود در روز قیامت ایمن می‌دارد و از گردنه‌های سخت سفر آخرت نجات می‌یابد.

فایل صوتی تلاوت سوره بلد با صدای شهریار پرهیزگار

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی *س_متن سوره بلد همراه با ترجمه_س*

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدای بخشاینده مهربان

لا أقسم بهذا البلد 1

سوگند به این شهر (1)

و أنت حل بهذا البلد 2

و حال آنکه تو در این شهر جای داری (2)

و والد و ما ولد 3

سوگند به پدری چنان و آن کسی را که به وجود آورد (3)

لقد خلقنا الانسان فی کبد 4

براستی که انسان را در رنج آفریده‌ایم (4)

أیحسب أن لن یقدر علیه أحد 5

آیا پندارد که هیچ کس هرگز بر او دست نتواند یافت (5)

یقول أهلکت مالا لبدا 6

گوید: مال فراوانی تباه کردم (6)

أیحسب أن لم یره أحد 7

آیا پندارد که هیچ کس او را ندیده است (7)

ألم نجعل له عینین 8

آیا دو چشمش نداده‌ایم (8)

و لسانا و شفتین 9

و زبانی و دو لب (9)

و هدیناه النجدین 10

و هر دو راه خیر و شر را بدو نمودیم (10)

فلا اقتحم العقب 11

ولی نخواست از گردنه عاقبت‌نگری بالا رود (11)

و ما أدراک ما العقب 12

و تو چه دانی که آن گردنه سخت چیست (12)

فک رقب 13

بنده‌ای را آزادکردن (13)

أو اطعام فی یوم ذی مسغب 14

یا در روز گرسنگی طعام‌دادن (14)

یتیما ذا مقرب 15

به یتیمی خویشاوند (15)

أو مسکینا ذا مترب 16

یا بینوایی خاک‌نشین (16)

ثم کان من الذین آمنوا و تواصوا بالصبر و تواصوا بالمرحم 17

علاوه بر این از زمره کسانی باشد که گرویده و یکدیگر را به شکیبایی و مهربانی سفارش کرده‌اند (17)

أولئک أصحاب المیمن 18

اینانند خجستگان (18)

و الذین کفروا بآیاتنا هم أصحاب المشأم 19

و کسانی که به انکار نشانه‌های ما پرداخته‌اند آنانند ناخجستگان شوم (19)

علیهم نار مؤصد 20

بر آنان آتشی سرپوشیده احاطه دارد (20)

انتهای پیام /