با خواندن این سوره صاحب بزرگترین پاداش‌های بهشتی می‌شوید + صوت آیات
فایل صوتی تلاوت سوره شوری با صدای شهریار پرهیزگار را اینجا دریافت کنید.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره شوری چهل و دومین سوره قرآن است و در جزء بیست و پنجم آن قرار دارد.
سوره شوری 53 آیه،860 کلمه و 3521 حرف دارد. این سوره سومین سوره از سوره‌های حامیمات و یا حوامیم هفت‌گانه و بیست و سومین سوره‌هایی است که با حروف مقطعه آغاز می‌شود و از لحاظ حجم از سوره‌های مثانی و کمی بیش از یک حزب است.
پیامبر (ص) درباره فضیلت سوره شوری می‌فرماید: هرکس سوره شوری را بخواند، فرشتگان بر او درود می‌فرستند و برای او استغفار و رحمت می‌خواهند.
همچنین امام صادق (ع) در این باره فرمودند: کسی که سوره شوری را بخواند، روز قیامت با صورتی سفید و درخشنده همچون آفتاب محشور می‌شود تا در پیشگاه خدا حاضر شود و خداوند می‌فرماید: بنده من! قرائت سوره حم، عسق را تداوم دادی در حالی که پاداش آن را نمی‌دانستی؛ اما اگر می‌دانستی چه پاداشی دارد هیچ‌گاه از قرائت آن خسته نمی‌شدی؛ ولی من امروز پاداش تو را به تو خواهم داد؛ سپس دستور می‌دهد او را وارد بهشت و غرق در نعمت‌های ویژه بهشتی کنند.
هر کس این سوره را نوشته و همراه خود داشته باشد از شر مردم در امان است.
فایل صوتی تلاوت سوره شوری با صدای شهریار پرهیزگار
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی *س_متن سوره شوری همراه ترجمه_س*بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدای بخشاینده مهربان
حم 1
حاء، میم (1)
عسق 2
عین، سین، قاف (2)
کذلک یوحی الیک و الی الذین من قبلک الله العزیز الحکیم 3
این گونه خدای نیرومند حکیم به سوی تو و به سوی کسانی که پیش از تو بودند وحی می‌کند (3)
له ما فی السماوات و ما فی الأر‌ض و هو العلی العظیم 4
آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است از آن اوست و او بلندمرتبه بزرگ است (4)
تکاد السماوات یتفطر‌ن من فوقهن و الملائک یسبحون بحمد ر‌بهم و یستغفر‌ون لمن فی الأر‌ض ألا ان الله هو الغفور الرحیم 5
چیزی نمانده که آسمان‌ها از فرازشان بشکافند و حال آنکه فرشتگان به سپاس پروردگارشان تسبیح می‌گویند و برای کسانی که در زمین هستند آمرزش می‌طلبند آگاه باش در حقیقت خداست که آمرزنده مهربان است (5)
و الذین اتخذوا من دونه أولیاء الله حفیظ علیهم و ما أنت علیهم بوکیل 6
و کسانی که به جای او دوستانی برای خود گرفته‌اند خدا بر ایشان نگهبان است و تو بر آنان گمارده نیستی (6)
و کذلک أوحینا الیک قر‌آنا عر‌بیا لتنذر أم القر‌ی و من حولها و تنذر یوم الجمع لا ر‌یب فیه فر‌یق فی الجن و فر‌یق فی السعیر 7
و بدین گونه قرآن عربی به سوی تو وحی کردیم تا مردم مکه و کسانی را که پیرامون آنند هشدار دهی، و از روز گردآمدن خلق که تردیدی در آن نیست بیم دهی؛ گروهی در بهشتند و گروهی در آتش (7)
و لو شاء الله لجعلهم أم واحد و لکن یدخل من یشاء فی ر‌حمته و الظالمون ما لهم من ولی و لا نصیر 8
و اگر خدا می‌خواست قطعا آنان را امتی یگانه می‌گردانید لیکن هر که را بخواهد به رحمت خویش درمی‌آورد و ستمگران نه یاری دارند و نه یاوری (8)
أم اتخذوا من دونه أولیاء فالله هو الولی و هو یحیی الموتی و هو علی کل شیء قدیر 9
آیا به جای او دوستانی برای خود گرفته‌اند؟ خداست که دوست راستین است و اوست که مردگان را زنده می‌کند و هموست که بر هر چیزی تواناست (9)
و ما اختلفتم فیه من شیء فحکمه الی الله ذلکم الله ر‌بی علیه توکلت و الیه أنیب 10
و در باره هر چیزی اختلاف پیدا کردید داوریش به خدا ارجاع می‌گردد چنین خدایی پروردگار من است بر او توکل کردم و به سوی او بازمی‌گردم (10)
فاطر السماوات و الأر‌ض جعل لکم من أنفسکم أزواجا و من الأنعام أزواجا یذر‌ؤکم فیه لیس کمثله شیء و هو السمیع البصیر 11
پدیدآورنده آسمان‌ها و زمین است از خودتان برای شما جفتهایی قرار داد و از دام‌ها نیزنر و ماده قرار داد بدین وسیله شما را بسیار می‌گردان چیزی مانند او نیست و اوست شنوای بینا (11)
له مقالید السماوات و الأر‌ض یبسط الر‌زق لمن یشاء و یقدر انه بکل شیء علیم 12
کلیدهای آسمان‌ها و زمین از آن اوست برای هر کس که بخواهد روزی را گشاده یا تنگ می‌گرداند اوست که بر هر چیزی داناست (12)
شر‌ع لکم من الدین ما وصی به نوحا و الذی أوحینا الیک و ما وصینا به ابراهیم و موسی و عیسی أن أقیموا الدین و لا تتفر‌قوا فیه کبر علی المشر‌کین ما تدعوهم الیه الله یجتبی الیه من یشاء و یهدی الیه من ینیب 13
از احکام دین آنچه را که به نوح در باره آن سفارش کرد برای شما تشریع کرد و آنچه را به تو وحی کردیم و آنچه را که در باره آن به ابراهیم و موسی و عیسی سفارش نمودیم که: دین را برپا دارید و در آن تفرقه‌اندازی مکنید. بر مشرکان آنچه که ایشان را به سوی آن فرا می‌خوانی گران می‌آید. خدا هر که را بخواهد به سوی خود برمی‌گزیند و هر که را که از در توبه درآید به سوی خود راه می‌نماید (13)
و ما تفر‌قوا الا من بعد ما جاءهم العلم بغیا بینهم و لولا کلم سبقت من ر‌بک الی أجل مسمی لقضی بینهم و ان الذین أور‌ثوا الکتاب من بعدهم لفی شک منه مر‌یب 14
و فقط پس از آنکه علم برایشان آمد، راه تفرقه پیمودند آن هم به صرف حسد و برتری جویی میان همدیگر و اگر سخنی دایر بر تأخیر عذاب از جانب پروردگارت تا زمانی معین پیشی نگرفته بود قطعا میانشان داوری شده بود و کسانی که بعد از آنان کتاب تورات را میراث یافتند واقعا در باره او در تردیدی سخت دچار اند (14)
فلذلک فادع و استقم کما أمر‌ت و لا تتبع أهواءهم و قل آمنت بما أنزل الله من کتاب و أمر‌ت لأعدل بینکم الله ر‌بنا و ر‌بکم لنا أعمالنا و لکم أعمالکم لا حج بیننا و بینکم الله یجمع بیننا و الیه المصیر 15
بنابراین به دعوت پرداز، و همان گونه که مأموری ایستادگی کن و هوسهای آنان را پیروی مکن و بگو: به هر کتابی که خدا نازل کرده است ایمان آوردم و مأمور شدم که میان شما عدالت کنم؛ خدا پروردگار ما و پروردگار شماست؛ اعمال ما از آن ما و اعمال شما از آن شماست؛ میان ما و شما خصومتی نیست؛ خدا میان ما را جمع می‌کند، و فرجام به سوی اوست (15)
و الذین یحاجون فی الله من بعد ما استجیب له حجتهم داحض عند ر‌بهم و علیهم غضب و لهم عذاب شدید 16
و کسانی که در باره خدا پس از اجابت دعوت او به مجادله می‌پردازند، حجتشان پیش پروردگارشان باطل است و خشمی از خدا برایشان است و برای آنان عذابی سخت خواهد بود (16)
الله الذی أنزل الکتاب بالحق و المیزان و ما یدر‌یک لعل الساع قر‌یب 17
خدا همان کسی است که کتاب و وسیله سنجش را به حق فرود آوردو تو چه می‌دانی شاید رستاخیز نزدیک باشد (17)
یستعجل بها الذین لا یؤمنون بها و الذین آمنوا مشفقون منها و یعلمون أنها الحق ألا ان الذین یمار‌ون فی الساع لفی ضلال بعید 18
کسانی که به آن ایمان ندارند شتابزده آن را می‌خواهند و کسانی که ایمان آورده‌اند از آن هراسناکند و می‌دانند که آن حق است بدان که آنان که در مورد قیامت تردید می‌ورزند قطعا در گمراهی دور و درازی‌اند (18)
الله لطیف بعباده یر‌زق من یشاء و هو القوی العزیز 19
خدا نسبت به بندگانش مهربان است: هر که را بخواهد روزی می‌دهد و اوست نیرومند غالب (19)
من کان یر‌ید حر‌ث الآخر نزد له فی حر‌ثه و من کان یر‌ید حر‌ث الدنیا نؤته منها و ما له فی الآخر من نصیب 20
کسی که کشت آخرت بخواهد برای وی در کشته‌اش می‌افزاییم و کسی که کشت این دنیا را بخواهد به او از آن می‌دهیم ولی در آخرت او را نصیبی نیست (20)
أم لهم شر‌کاء شر‌عوا لهم من الدین ما لم یأذن به الله و لولا کلم الفصل لقضی بینهم و ان الظالمین لهم عذاب ألیم 21
آیا برای آنان شریکانی است که در آنچه خدا بدان اجازه نداده برایشان بنیاد آیینی نهاده‌اند و اگر فرمان قاطع در باره تاخیر عذاب در کار نبود مسلما میانشان داوری می‌شد و برای ستمکاران شکنجه‌ای پر درد است (21)
تر‌ی الظالمین مشفقین مما کسبوا و هو واقع بهم والذین آمنوا و عملوا الصالحات فی ر‌وضات الجنات لهم ما یشاءون عند ر‌بهم ذلک هو الفضل الکبیر 22
در قیامت‌ستمگران را از آنچه انجام داده‌اند هراسناک می‌بینی و جزای عملشان به آنان خواهد رسید و کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند در باغهای بهشتند آنچه را بخواهند نزد پروردگارشان خواهند داشت؛ این است همان فضل عظیم (22)
ذلک الذی یبشر الله عباده الذین آمنوا و عملوا الصالحات قل لا أسألکم علیه أجر‌ا الا المود فی القر‌بی و من یقتر‌ف حسن نزد له فیها حسنا ان الله غفور شکور 23
این همان پاداشی است که خدا بندگان خود را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند بدان مژده داده است بگو: به ازای آن رسالت پاداشی از شما خواستار نیستم مگر دوستی در باره خویشاوندان و هر کس نیکی به جای آورد و طاعتی اندوزد برای او در ثواب آن خواهیم افزود قطعا خدا آمرزنده و قدرشناس است (23)
أم یقولون افتر‌ی علی الله کذبا فان یشا الله یختم علی قلبک و یمح الله الباطل و یحق الحق بکلماته انه علیم بذات الصدور 24
آیا می‌گویند: بر خدا دروغی بسته است؟ پس اگر خدا بخواهد بر دلت مهر می نهد و خدا باطل را محو و حقیقت را با کلمات خویش پا برجا می‌کند اوست که به راز دل‌ها داناست (24)
و هو الذی یقبل التوب عن عباده و یعفو عن السیئات و یعلم ما تفعلون 25
و اوست کسی که توبه را از بندگان خود می‌پذیرد و از گناهان درمی‌گذرد و آنچه می‌کنید می‌داند (25)
و یستجیب الذین آمنوا و عملوا الصالحات و یزیدهم من فضله و الکافر‌ون لهم عذاب شدید 26
و درخواست کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند اجابت می‌کند و از فضل خویش به آنان زیاده می‌دهد ولی برای کافران عذاب سختی خواهد بود (26)
و لو بسط الله الر‌زق لعباده لبغوا فی الأر‌ض ولکن ینزل بقدر ما یشاء انه بعباده خبیر بصیر 27
و اگر خدا روزی را بر بندگانش فراخ گرداند مسلما در زمین سر به عصیان برمی‌دارند لیکن آنچه را بخواهد به اندازه‌ای که مصلحت است فرو می‌فرستد به راستی که او به حال بندگانش آگاه بیناست (27)
و هو الذی ینزل الغیث من بعد ما قنطوا و ینشر ر‌حمته و هو الولی الحمید 28
و اوست کسی که باران را پس از آنکه مردم نومید شدند فرود می‌آورد و رحمت خویش را می‌گسترد و هموست سرپرست ستوده (28)
و من آیاته خلق السماوات و الأر‌ض و ما بث فیهما من داب و هو علی جمعهم اذا یشاء قدیر 29
و از نشانه‌های قدرت اوست آفرینش آسمان‌ها و زمین و آنچه از انواع جنبنده در میان آن دو پراکنده است و او هرگاه بخواهد بر گردآوردن آنان تواناست (29)
و ما أصابکم من مصیب فبما کسبت أیدیکم و یعفو عن کثیر 30
و هر گونه مصیبتی به شما برسد به سبب دستاورد خود شماست و خدا از بسیاری درمی‌گذرد (30)
و ما أنتم بمعجزین فی الأر‌ض و ما لکم من دون الله من ولی و لا نصیر 31
و شما در زمین درمانده کننده خدا نیستید و جز خدا شما را سرپرست و یاوری نیست (31)
و من آیاته الجوار فی البحر کالأعلام 32
و از نشانه‌های او سفینه‌های کوه‌آسا در دریاست (32)
ان یشأ یسکن الر‌یح فیظللن ر‌واکد علی ظهر‌ه ان فی ذلک لآیات لکل صبار شکور 33
اگر بخواهد باد را ساکن می‌گرداند و سفینه‌ها بر پشت آب متوقف می‌مانند قطعا در این امر برای هر شکیبای شکرگزاری نشانه‌هاست (33)
أو یوبقهن بما کسبوا ویعف عن کثیر 34
یا به سزای آنچه کشتی‌نشینان مرتکب شده‌اند هلاکشان کند ولی از بسیاری درمی‌گذرد (34)
و یعلم الذین یجادلون فی آیاتنا ما لهم من محیص 35
و تا آنان که در آیات ما مجادله می‌کنند بدانند که ایشان را روی گریزی نیست (35)
فما أوتیتم من شیء فمتاع الحیا الدنیا و ما عند الله خیر و أبقی للذین آمنوا و علی ر‌بهم یتوکلون 36
و آنچه به شما داده شده، برخورداری و کالای زندگی دنیاست و آنچه پیش خداست برای کسانی که گرویده‌اند و به پروردگارشان اعتماد دارند بهتر و پایدارتر است (36)
و الذین یجتنبون کبائر الاثم و الفواحش و اذا ما غضبوا هم یغفر‌ون 37
و کسانی که از گناهان بزرگ و زشتکاری‌ها خود را به دور می‌دارند و چون به خشم درمی‌آیند درمی‌گذرند (37)
و الذین استجابوا لر‌بهم و أقاموا الصلا و أمر‌هم شوری بینهم و مما ر‌زقناهم ینفقون 38
و کسانی که ندای پروردگارشان را پاسخ مثبت داده و نماز برپا کرده‌اند و کارشان در میانشان مشورت است و از آنچه روزیشان داده‌ایم انفاق می‌کنند (38)
و الذین اذا أصابهم البغی هم ینتصر‌ون 39
و کسانی که چون ستم بر ایشان رسد یاری می‌جویند و به انتقام بر می‌خیزند (39)
و جزاء سیئ سیئ مثلها فمن عفا و أصلح فأجر‌ه علی الله انه لا یحب الظالمین 40
و جزای بدی مانند آن بدی است پس هر که درگذرد و نیکوکاری کند پاداش او بر عهده خداست به راستی او ستمگران را دوست نمی‌دارد (40)
و لمن انتصر بعد ظلمه فأولئک ما علیهم من سبیل 41
و هر که پس از ستم دیدن خود یاری جوید و انتقام گیرد راه نکوهشی بر ایشان نیست (41)
انما السبیل علی الذین یظلمون الناس و یبغون فی الأر‌ض بغیر الحق أولئک لهم عذاب ألیم 42
راه نکوهش تنها بر کسانی است که به مردم ستم می‌کنند و در روی زمین به ناحق سر برمی‌دارند آنان عذابی دردناک در پیش خواهند داشت (42)
و لمن صبر و غفر ان ذلک لمن عزم الأمور 43
و هر که صبر کند و در گذرد مسلما این خویشتن داری حاکی از اراده قوی در کارهاست (43)
و من یضلل الله فما له من ولی من بعده و تر‌ی الظالمین لما ر‌أوا العذاب یقولون هل الی مر‌د من سبیل 44
و هر که را خدا بی‌راه گذارد پس از او یار و یاوری نخواهد داشت و ستمگران را می‌بینی که چون عذاب را بنگرند می‌گویند: آیا راهی برای برگشتن به دنیا هست؟ (44)
و تر‌اهم یعر‌ضون علیها خاشعین من الذل ینظر‌ون من طر‌ف خفی و قال الذین آمنوا ان الخاسر‌ین الذین خسر‌وا أنفسهم و أهلیهم یوم القیام ألا ان الظالمین فی عذاب مقیم 45
آنان را می‌بینی که چون بر آتش عرضه می‌شوند از شدت زبونی، فروتن شده‌اند: زیرچشمی می‌نگرند و کسانی که گرویده‌اند می‌گویند: در حقیقت، زیانکاران کسانی‌اند که روز قیامت خودشان و کسانشان را دچار زیان کرده‌اند. آری، ستمکاران در عذابی پایدارند (45)
و ما کان لهم من أولیاء ینصر‌ونهم من دون الله و من یضلل الله فما له من سبیل 46
و جز خدا برای آنان دوستانی دیگر نیست که آنها را یاری کنند و هر که را خدا بی‌راه کذارد هیچ راهی برای او نخواهد بود (46)
استجیبوا لر‌بکم من قبل أن یأتی یوم لا مر‌د له من الله ما لکم من ملجا یومئذ و ما لکم من نکیر 47
پیش از آنکه روزی فرا رسد که آن را از جانب خدا برگشتی نباشد پروردگارتان را اجابت کنید آن روز نه برای شما پناهی و نه برایتان مجال انکاری هست (47)
فان أعر‌ضوا فما أر‌سلناک علیهم حفیظا ان علیک الا البلاغ و انا اذا أذقنا الانسان منا ر‌حم فر‌ح بها و ان تصبهم سیئ بما قدمت أیدیهم فان الانسان کفور 48
پس اگر روی برتابند ما تو را بر آنان نگهبان نفرستاده‌ایم بر عهده تو جز رسانیدن پیام نیست و ما چون رحمتی از جانب خود به انسان بچشانیم بدان شاد و سرمست گردد و چون به سزای دستاورد پیشین آنها به آنان بدی رسد، انسان ناسپاسی می‌کند (48)
لله ملک السماوات و الأر‌ض یخلق ما یشاء یهب لمن یشاء اناثا و یهب لمن یشاء الذکور 49
فرمانروایی مطلق آسمان‌ها و زمین از آن خداست هر چه بخواهد می‌آفریند به هر کس بخواهد فرزند دختر و به هرکس بخواهد فرزند پسر می‌دهد (49)
أو یزوجهم ذکر‌انا و اناثا و یجعل من یشاء عقیما انه علیم قدیر 50
یا آنها را پسران و دختر انی توأم با یکدیگر می‌گرداند و هر که را بخواهد عقیم می‌سازد اوست دانای توانا (50)
و ما کان لبشر أن یکلمه الله الا و حیا أو من ور‌اء حجاب أو یر‌سل ر‌سولا فیوحی باذنه ما یشاء انه علی حکیم 51
و هیچ بشری را نرسد که خدا با او سخن گوید جز از راه وحی یا از فراسوی حجابی یا فرستاده‌ای بفرستد و به اذن او هر چه بخواهد وحی نماید آری اوست بلندمرتبه سنجیده‌کار (51)
و کذلک أوحینا الیک ر‌وحا من أمر‌نا ما کنت تدر‌ی ما الکتاب و لا الایمان ولکن جعلناه نور‌ا نهدی به من نشاء من عبادنا و انک لتهدی الی صر‌اط مستقیم 52
و همین گونه روحی از امر خودمان به سوی تو وحی کردیم تو نمی‌دانستی کتاب چیست و نه ایمان کدام است؟ ولی آن را نوری گردانیدیم که هر که از بندگان خود را بخواهیم به وسیله آن راه می‌نماییم و به راستی که تو به خوبی به راه راست هدایت می‌کنی (52)
صر‌اط الله الذی له ما فی السماوات و ما فی الأر‌ض ألا الی الله تصیر الأمور 53
راه همان خدایی که آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است از آن اوست. هشدار که همه کار‌ها به خدا بازمی‌گردد (53)
انتهای پیام /