با خواندن این سوره عرشیان برایتان آمرزش می‌طلبند + صوت آیات
فایل صوتی تلاوت سوره حشر با صدای محمود طبلاوی را اینجا دریافت کنید.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره حشر پنجاه و نهمین سوره قرآن است و در جزء بیست و هشتم آن قرار دارد.
آیه دوم این سوره به اخراج یهودیان از مدینه اشاره می‌کند. سوره حشر با تسبیح خدا آغاز می‌شود و با تقدیس او پایان می‌پذیرد.
سوره حشر درباره شکست یهودیان بنی‌نضیر از مسلمانان، احکام تقسیم اموال و غنایمی که بدون جنگ نصیب مسلمانان می‌شود، ملامت منافقان و افشای اعمالشان، توصیف و تمجید از فداکاری‌های مهاجران سخن می‌گوید.
پیامبر (ص) درباره فضیلت خواندن سوره حشر می‌فرماید:
هر کس سوره حشر را قرائت کند، بهشت و جهنم و عرش و کرسی و حجاب‌های آن و آسمان‌های هفت‌گانه و زمین‌های هفت‌گانه و هوا و باد‌ها و پرندگان و درختان و کوه‌ها و خورشید و ماه و فرشتگان، همگی بر او درود و صلوات می‌فرستند و برای او طلب مغفرت و آمرزش می‌کنند و اگر همان روز یا شب قرائت سوره حشر، از دنیا برود شهید محسوب می‌شود.
همچنین امام صادق (ع) در این باره فرمودند: هر کس در ساعات عصر سوره الرحمن و حشر را قرائت کند، خداوند فرشته‌ای را مأمور می‌کند که تا صبح از او مراقبت کند.
فایل صوتی تلاوت سوره حشر با صدای محمود طبلاوی
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی *س_متن سوره حشر همراه با ترجمه_س*بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدای بخشاینده مهربان
سبح لله ما فی السماوات و ما فی الأر‌ض و هو العزیز الحکیم 1
آنچه در آسمان‌ها و در زمین است تسبیح‌گوی خدای هستند و اوست شکست‌ناپذیر سنجیده‌کار (1)
هو الذی أخر‌ج الذین کفر‌وا من أهل الکتاب من دیار‌هم لأول الحشر ما ظننتم أن یخر‌جوا و ظنوا أنهم مانعتهم حصونهم من الله فأتاهم الله من حیث لم یحتسبوا و قذف فی قلوبهم الر‌عب یخر‌بون بیوتهم بأیدیهم و أیدی المؤمنین فاعتبر‌وا یا أولی الأبصار 2
اوست کسی که از میان اهل کتاب کسانی را که کفر ورزیدند در نخستین اخراج از مدینه بیرون کرد گمان نمی‌کردید که بیرون روند و خودشان گمان داشتند که دژهایشان در برابر خدا مانع آن‌ها خواهد بود و لی خدا از آنجایی که تصور نمی‌کردند بر آنان درآمد و در دلهایشان بیم افکند به طوری که خود به دست خود و دست مؤمنان خانه‌های خود را خراب می‌کردند پس ای دیده‌وران عبرت گیرید (2)
و لولا أن کتب الله علیهم الجلاء لعذبهم فی الدنیا و لهم فی الآخر عذاب النار 3
و اگر خدا این جلای وطن را بر آنان مقرر نکرده بود قطعا آن‌ها را در دنیا عذاب می‌کرد و در آخرت هم عذاب آتش داشتند (3)
ذلک بأنهم شاقوا الله و ر‌سوله و من یشاق الله فان الله شدید العقاب 4
این عقوبت برای آن بود که آن‌ها با خدا و پیامبرش در افتادند و هر کس با خدا درافتد بداند که خدا سخت‌کیفر است (4)
ما قطعتم من لین أو تر‌کتموها قائم علی أصولها فباذن الله و لیخزی الفاسقین 5
آنچه درخت خرما بریدید یا آن‌ها را دست نخورده بر ریشه‌هایشان بر جای نهادید به فرمان خدا بود تا نافرمانان را خوار گرداند (5)
و ما أفاء الله علی ر‌سوله منهم فما أوجفتم علیه من خیل و لا ر‌کاب و لکن الله یسلط ر‌سله علی من یشاء و الله علی کل شیء قدیر 6
و آنچه را خدا از آنان به رسم غنیمت عاید پیامبر خود گردانید شما برای تصاحب آن اسب یا شتری بر آن نتاختید ولی خدا فرستادگانش را بر هر که بخواهد چیره می‌گرداند و خدا بر هر کاری تواناست (6)
ما أفاء الله علی ر‌سوله من أهل القر‌ی فلله و للر‌سول ولذی القر‌بی و الیتامی و المساکین و ابن السبیل کی لا یکون دول بین الأغنیاء منکم و ما آتاکم الر‌سول فخذوه و ما نهاکم عنه فانتهوا و اتقوا الله ان الله شدید العقاب 7
آنچه خدا از دارایی ساکنان آن قریه‌ها عاید پیامبرش گردانید از آن خدا و از آن پیامبر او و متعلق به خویشاوندان نزدیک وی و یتیمان و بینوایان و درراه‌ماندگان است تا میان توانگران شما دست به دست نگردد و آنچه را فرستاده او به شما داد آن را بگیرید و از آنچه شما را باز داشت بازایستید و از خدا پروا بدارید که خدا سخت‌کیفر است (7)
للفقر‌اء المهاجر‌ین الذین أخر‌جوا من دیار‌هم و أموالهم یبتغون فضلا من الله و ر‌ضوانا و ینصر‌ون الله و ر‌سوله أولئک هم الصادقون 8
این غنایم نخست اختصاص به بینوایان مهاجری دارد که از دیارشان و اموالشان رانده شدند: خواستار فضل خدا و خشنودی او می‌باشند و خدا و پیامبرش را یاری می‌کنند اینان همان مردم درست کردارند (8)
و الذین تبوءوا الدار و الایمان من قبلهم یحبون من هاجر الیهم و لا یجدون فی صدور‌هم حاج مما أوتوا و یؤثر‌ون علی أنفسهم و لو کان بهم خصاص و من یوق شح نفسه فأولئک هم المفلحون 9
و نیز کسانی که قبل از مهاجران در مدینه جای گرفته و ایمان آورده‌اند؛ هر کس را که به سوی آنان کوچ کرده دوست دارند و نسبت به آنچه به ایشان داده شده است در دلهایشان حسدی نمی‌یابند و هر چند در خودشان احتیاجی مبرم باشد آن‌ها را بر خودشان مقدم می‌دارند و هر کس از خست نفس خود مصون ماند ایشانند که رستگارانند (9)
و الذین جاءوا من بعدهم یقولون ر‌بنا اغفر لنا و لاخواننا الذین سبقونا بالایمان و لا تجعل فی قلوبنا غلا للذین آمنوا ر‌بنا انک ر‌ءوف ر‌حیم 10
و نیز کسانی که بعد از آنان مهاجران و انصار آمده‌اند و می‌گویند: پروردگارا، بر ما و بر آن برادرانمان که در ایمان آوردن بر ما پیشی گرفتند ببخشای و در دلهایمان نسبت به کسانی که ایمان آورده‌اند هیچ گونه کینه‌ای مگذار! پروردگارا، راستی که تو رئوف و مهربانی (10)
ألم تر الی الذین نافقوا یقولون لاخوانهم الذین کفر‌وا من أهل الکتاب لئن أخر‌جتم لنخر‌جن معکم و لا نطیع فیکم أحدا أبدا و ان قوتلتم لننصر‌نکم و الله یشهد انهم لکاذبون 11
مگر کسانی را که به نفاق برخاستند ندیدی که به برادران اهل کتاب خود که از در کفر درآمده بودند می‌گفتند: اگر اخراج شدید حتما با شما بیرون خواهیم آمد و بر علیه شما هرگز از کسی فرمان نخواهیم برد و اگر با شما جنگیدند حتما شما را یاری خواهیم کرد و خدا گواهی می‌دهد که قطعا آنان دروغگویانند (11)
لئن أخر‌جوا لا یخر‌جون معهم و لئن قوتلوا لا ینصر‌ونهم و لئن نصر‌وهم لیولن الأدبار ثم لا ینصر‌ون 12
اگر یهود اخراج شوند آن‌ها با ایشان بیرون نخواهند رفت و اگر با آنان جنگیده شود منافقان آن‌ها را یاری نخواهند کرد و اگر یاریشان کنند حتما در جنگ پشت خواهند کرد و دیگر یاری نیابند (12)
لأنتم أشد ر‌هب فی صدور‌هم من الله ذلک بأنهم قوم لا یفقهون 13
شما قطعا در دلهای آنان بیش از خدا مایه هراسید چرا که آنان مردمانی‌اند که نمی‌فهمند (13)
لا یقاتلونکم جمیعا الا فی قر‌ی محصن أو من ور‌اء جدر بأسهم بینهم شدید تحسبهم جمیعا و قلوبهم شتی ذلک بأنهم قوم لا یعقلون 14
آنان به صورت دسته جمعی جز در قریه‌هایی که دارای استحکاماتند یا از پشت دیوارها، با شما نخواهند جنگید جنگشان میان خودشان سخت است آنان را متحد می‌پنداری ولی دلهایشان پراکنده است زیرا آنان مردمانی‌اند که نمی‌اندیشند (14)
کمثل الذین من قبلهم قر‌یبا ذاقوا و بال أمر‌هم ولهم عذاب ألیم 15
درست مانند همان کسانی که اخیرا در واقعه بدر سزای کار بد خود را چشیدند و آنان را عذاب دردناکی خواهد بود (15)
کمثل الشیطان اذ قال للانسان اکفر فلما کفر قال انی بر‌یء منک انی أخاف الله ر‌ب العالمین 16
چون حکایت شیطان که به انسان گفت: کافر شو و چون وی کافر شد، گفت: من از تو بیزارم زیرا من از خدا، پروردگار جهانیان، می‌ترسم (16)
فکان عاقبتهما أنهما فی النار خالدین فیها و ذلک جزاء الظالمین 17
و فرجام هردوشان آن است که هر دو در آتش جاوید می‌مانند و سزای ستمگران این است (17)
یا أیها الذین آمنوا اتقوا الله و لتنظر نفس ما قدمت لغد و اتقوا الله ان الله خبیر بما تعملون 18
ای کسانی که ایمان آورده‌اید از خدا پروا دارید و هر کسی باید بنگرد که برای فردای خوداز پیش چه فرستاده است و باز از خدا بترسید در حقیقت خدا به آنچه می‌کنید آگاه است (18)
و لا تکونوا کالذین نسوا الله فأنساهم أنفسهم أولئک هم الفاسقون 19
و چون کسانی مباشید که خدا را فراموش کردند و او نیز آنان را دچار خودفراموشی کردآنان همان نافرمانانند (19)
لا یستوی أصحاب النار و أصحاب الجن أصحاب الجن هم الفائزون 20
دوزخیان با بهشتیان یکسان نیستند بهشتیانند که کامیابانند (20)
لو أنزلنا هذا القر‌آن علی جبل لر‌أیته خاشعا متصدعا من خشی الله و تلک الأمثال نضر‌بها للناس لعلهم یتفکر‌ون 21
اگر این قرآن را بر کوهی فرومی‌فرستادیم یقینا آن کوه را از بیم خدا فروتن و از هم‌پاشیده می‌دیدی و این مثلها را برای مردم می‌زنیم باشد که آنان بیندیشند (21)
هو الله الذی لا اله الا هو عالم الغیب و الشهاد هو الرحمن الرحیم 22
اوست خدایی که غیر از او معبودی نیست داننده غیب و آشکار است اوست رحمتگر مهربان (22)
هو الله الذی لا اله الا هو الملک القدوس السلام المؤمن المهیمن العزیز الجبار المتکبر سبحان الله عما یشر‌کون 23
اوست خدایی که جز او معبودی نیست همان فرمانروای پاک سلامت بخش و مومن به حقیقت حقه خود که نگهبان، عزیز، جبار ومتکبر است پاک است خدا از آنچه با اوشریک می‌گردانند (23)
هو الله الخالق البار‌ئ المصور له الأسماء الحسنی یسبح له ما فی السماوات و الأر‌ض و هو العزیز الحکیم 24
اوست خدای خالق نوساز صورتگر که بهترین نام‌ها و صفات از آن اوست آنچه در آسمان‌ها و زمین است جمله تسبیح او می‌گویند و او عزیز حکیم است (24)
انتهای پیام /