با خواندن این سوره پیامبر (ص) بهشت را برای شما تضمین می‌کند + صوت آیات
فایل صوتی تلاوت سوره عنکبوت با صدای محمد عبدالکریم را اینجا دریافت کنید.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره عنکبوت بیست و نهمین سوره قرآن است و در جزء بیستم و بیست و یکم آن قرار دارد.
این سوره درباره توحید، نشانه‌های خدا در آفرینش، مبارزه با شرک سخن گفته و برای دلداری به مسلمانان کم‌تعداد در آغاز اسلام، سرنوشت برخی از پیامبران پیشین را گزارش کرده است.
پیامبر (ص) درباره فضیلت تلاوت سوره عنکبوت می‌فرماید: هر کس سوره عنکبوت را بخواند، به تعداد همه مومنان و همه منافقان ده حسنه به او داده می‌شود.
امام صادق (ع) نیز در این باره فرمودند: هر کس سوره عنکبوت و روم را در شب بیست و سوم ماه رمضان قرائت کند، سوگند به خدا که از اهل بهشت است و من هیچ‌کس را از این مسئله استثنا نمی‌کنم و نمی‌ترسم که خداوند در این سوگند قاطع من، گناهی بر من بنویسد و مسلما این دو سوره در پیشگاه خدا بسیار ارج دارد.
فایل صوتی تلاوت سوره عنکبوت با صدای محمد عبدالکریم
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی *س_متن سوره عنکبوت همراه با ترجمه_س*بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدای بخشاینده مهربان
الم 1
الف، لام، میم (1)
أحسب الناس أن یتر‌کوا أن یقولوا آمنا و هم لا یفتنون 2
آیا مردم پنداشتند که تا گفتند ایمان آوردیم رها می‌شوند و مورد آزمایش قرار نمی‌گیرند؟ (2)
و لقد فتنا الذین من قبلهم فلیعلمن الله الذین صدقوا ولیعلمن الکاذبین 3
و به یقین کسانی را که پیش از اینان بودند آزمودیم تا خدا آنان را که راست گفته‌اند معلوم دارد و دروغگویان را نیز معلوم دارد (3)
أم حسب الذین یعملون السیئات أن یسبقونا ساء ما یحکمون 4
آیا کسانی که کارهای بد می‌کنند می‌پندارند که بر ما پیشی خواهند جست؟ چه بد داوری می‌کنند (4)
من کان یر‌جو لقاء الله فان أجل الله لآت و هو السمیع العلیم 5
کسی که به دیدار خدا امید دارد بداند که اجل او از سوی خدا آمدنی است و اوست شنوای دانا (5)
و من جاهد فانما یجاهد لنفسه ان الله لغنی عن العالمین 6
و هر که بکوشد تنها برای خود می‌کوشد زیرا خدا از جهانیان سخت بی‌نیاز است (6)
و الذین آمنوا و عملوا الصالحات لنکفر‌ن عنهم سیئاتهم و لنجزینهم أحسن الذی کانوا یعملون 7
و کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند قطعا گناهانشان را از آنان می زداییم و بهتر از آنچه می‌کردند پاداششان می‌دهیم (7)
و وصینا الانسان بوالدیه حسنا و ان جاهداک لتشر‌ک بی ما لیس لک به علم فلا تطعهما الی مر‌جعکم فأنبئکم بما کنتم تعملون 8
و به انسان سفارش کردیم که به پدر و مادر خود نیکی کند ولی اگر آنها با تو درکوشند تا چیزی را که بدان علم نداری با من شریک گردانی از ایشان اطاعت مکن سرانجامتان به سوی من است و شما را از حقیقت آنچه انجام می‌دادید باخبر خواهم کرد (8)
و الذین آمنوا و عملوا الصالحات لندخلنهم فی الصالحین 9
و کسانی که گرویده و کارهای شایسته کرده‌اند البته آنان را در زمره شایستگان درمی‌آوریم (9)
و من الناس من یقول آمنا بالله فاذا أوذی فی الله جعل فتن الناس کعذاب الله ولئن جاء نصر من ر‌بک لیقولن انا کنا معکم أولیس الله بأعلم بما فی صدور العالمین 10
و از میان مردم کسانی‌اند که می‌گویند: به خدا ایمان آورده‌ایم و چون در راه خدا آزار کشند آزمایش مردم را مانند عذاب خدا قرار می‌دهند و اگر از جانب پروردگارت پیروزی رسد حتما خواهند گفت: ما با شما بودیم آیا خدا به آنچه در دلهای جهانیان است داناتر نیست؟ (10)
و لیعلمن الله الذین آمنوا و لیعلمن المنافقین 11
و قطعا خدا کسانی را که ایمان آورده‌اند می‌شناسد و یقینا منافقان را نیز می‌شناسد (11)
و قال الذین کفر‌وا للذین آمنوا اتبعوا سبیلنا ولنحمل خطایاکم و ما هم بحاملین من خطایاهم من شیء انهم لکاذبون 12
و کسانی که کافر شده‌اند به کسانی که ایمان آورده‌اند می‌گویند: راه ما را پیروی کنید و گناهانتان به گردن ما ولی چیزی از گناهانشان را به گردن نخواهند گرفت قطعا آنان دروغگویانند (12)
و لیحملن أثقالهم و أثقالا مع أثقالهم و لیسألن یوم القیام عما کانوا یفتر‌ون 13
و قطعا بارهای گران خودشان و بارهای گران دیگر را با بارهای گران خود برخواهند گرفت و مسلما روز قیامت از آنچه به دروغ برمی‌بستند پرسیده خواهند شد (13)
و لقد أر‌سلنا نوحا الی قومه فلبث فیهم ألف سن الا خمسین عاما فأخذهم الطوفان و هم ظالمون 14
و به راستی نوح را به سوی قومش فرستادیم پس در میان آنان نهصد و پنجاه سال درنگ کرد تا طوفان آنها را در حالی که ستمکار بودند فرا گرفت (14)
فأنجیناه و أصحاب السفین و جعلناها آی للعالمین 15
و او را با کشتی‌نشینان برهانیدیم و آن سفینه را برای جهانیان عبرتی گردانیدیم (15)
و ابراهیم اذ قال لقومه اعبدوا الله و اتقوه ذلکم خیر لکم ان کنتم تعلمون 16
و یاد کن ابراهیم را چون به قوم خویش گفت: خدا را بپرستید و از او پروا بدارید؛ اگر بدانید این کار برای شما بهتر است (16)
انما تعبدون من دون الله أوثانا و تخلقون افکا ان الذین تعبدون من دون الله لا یملکون لکم ر‌زقا فابتغوا عند الله الر‌زق و اعبدوه و اشکر‌وا له الیه تر‌جعون 17
واقعا آنچه را که شما سوای خدا می‌پرستید جز بتانی بیش نیستند و دروغی برمی‌سازید در حقیقت کسانی را که جز خدا می‌پرستید اختیار روزی شما را در دست ندارند پس روزی را پیش خدا بجویید و او را بپرستید و وی را سپاس گویید که به سوی او بازگردانیده می‌شوید (17)
و ان تکذبوا فقد کذب أمم من قبلکم و ما علی الر‌سول الا البلاغ المبین 18
و اگر تکذیب کنید قطعا امتهای پیش از شما هم تکذیب کردند و بر پیامبر خدا جز ابلاغ آشکار وظیفه‌ای نیست (18)
أولم یر‌وا کیف یبدئ الله الخلق ثم یعیده ان ذلک علی الله یسیر 19
آیا ندیده‌اند که خدا چگونه آفرینش را آغاز می‌کند سپس آن را باز می‌گرداند؟ در حقیقت این کار بر خدا آسان است (19)
قل سیر‌وا فی الأر‌ض فانظر‌وا کیف بدأ الخلق ثم الله ینشئ النشأ الآخر ان الله علی کل شیء قدیر 20
بگو: در زمین بگردید و بنگرید چگونه آفرینش را آغاز کرده است سپس باز خداست که نشأه آخرت را پدید می‌آورد؛ خداست که بر هر چیزی تواناست (20)
یعذب من یشاء ویر‌حم من یشاء و الیه تقلبون 21
هر که را بخواهد عذاب و هر که را بخواهد رحمت می‌کند و به سوی او بازگردانیده می شوید (21)
و ما أنتم بمعجزین فی الأر‌ض و لا فی السماء و ما لکم من دون الله من ولی و لا نصیر 22
و شما نه در زمین و نه در آسمان درمانده‌کننده او نیستید و جز خدا برای شما یار و یاوری نیست (22)
و الذین کفر‌وا بآیات الله و لقائه أولئک یئسوا من ر‌حمتی و أولئک لهم عذاب ألیم 23
و کسانی که آیات خدا و لقای او را منکر شدند آنانند که از رحمت من نومیدند و ایشان را عذابی پر درد خواهد بود (23)
فما کان جواب قومه الا أن قالوا اقتلوه أو حر‌قوه فأنجاه الله من النار ان فی ذلک لآیات لقوم یؤمنون 24
و پاسخ قومش جز این نبود که گفتند: بکشیدش یا بسوزانیدش ولی خدا او را از آتش نجات بخشید آری در این نجات بخشی خدا برای مردمی که ایمان دارند قطعا دلایلی است (24)
و قال انما اتخذتم من دون الله أوثانا مود بینکم فی الحیا الدنیا ثم یوم القیام یکفر بعضکم ببعض ویلعن بعضکم بعضا و مأواکم النار و ما لکم من ناصر‌ین 25
و ابراهیم گفت: جز خدا فقط بتهایی را اختیار کرده‌اید که آن هم برای دوستی میان شما در زندگی دنیاست آنگاه روز قیامت بعضی از شما بعضی دیگر را انکار و برخی از شما برخی دیگر را لعنت می‌کنند و جایتان در آتش است و برای شما یاورانی نخواهد بود (25)
فآمن له لوط و قال انی مهاجر الی ر‌بی انه هو العزیز الحکیم 26
پس لوط به او ایمان آورد و ابراهیم گفت: من به سوی پروردگار خود روی می آورم که اوست ارجمند حکیم (26)
و وهبنا له اسحاق و یعقوب و جعلنا فی ذر‌یته النبو و الکتاب و آتیناه أجر‌ه فی الدنیا و انه فی الآخر لمن الصالحین 27
و اسحاق و یعقوب را به او عطا کردیم و در میان فرزندانش پیامبری و کتاب قرار دادیم و در دنیا پاداشش را به او بخشیدیم و قطعا او در آخرت نیز از شایستگان خواهد بود (27)
و لوطا اذ قال لقومه انکم لتأتون الفاحش ما سبقکم بها من أحد من العالمین 28
و یاد کن لوط را هنگامی که به قوم خود گفت: شما به کاری زشت می‌پردازید که هیچ یک از مردم زمین در آن کار بر شما پیشی نگرفته است (28)
أئنکم لتأتون الر‌جال وتقطعون السبیل وتأتون فی نادیکم المنکر فما کان جواب قومه الا أن قالوا ائتنا بعذاب الله ان کنت من الصادقین 29
آیا شما با مرد‌ها درمی‌آمیزید و راه توالد و تناسل را قطع می‌کنید و در محافل انس خود پلیدکاری می‌کنید؟ و لی پاسخ قومش جز این نبود که گفتند: اگر راست می گویی عذاب خدا را برای ما بیاور (29)
قال ر‌ب انصر‌نی علی القوم المفسدین 30
لوط گفت: پروردگارا، مرا بر قوم فسادکار غالب گردان (30)
ولما جاءت ر‌سلنا ابراهیم بالبشر‌ی قالوا انا مهلکو أهل هذه القر‌ی ان أهلها کانوا ظالمین 31
و، چون فرستادگان ما برای ابراهیم مژده آوردند گفتند: ما اهل این شهر را هلاک خواهیم کرد زیرا مردمش ستمکار بوده‌اند (31)
قال ان فیها لوطا قالوا نحن أعلم بمن فیها لننجینه و أهله الا امر‌أته کانت من الغابر‌ین 32
گفت: لوط نیز در آنجاست گفتند: ما بهتر می‌دانیم چه کسانی در آنجا هستند؛ او و کسانش را جز زنش که از باقی ماندگان در خاکستر آتش است حتما نجات خواهیم داد (32)
و لما أن جاءت ر‌سلنا لوطا سیء بهم و ضاق بهم ذر‌عا و قالوا لا تخف و لا تحزن انا منجوک و أهلک الا امر‌أتک کانت من الغابر‌ین 33
و هنگامی که فرستادگان ما به سوی لوط آمدند به علت حضور ایشان ناراحت شد و دستش از حمایت آنها کوتاه گردید. گفتند: مترس و غم مدار که ما تو و خانواده‌ات را جز زنت که از باقی‌ماندگان در خاکستر آتش است حتما می رهانیم (33)
انا منزلون علی أهل هذه القر‌ی ر‌جزا من السماء بما کانوا یفسقون 34
ما بر مردم این شهر به سزای فسقی که می‌کردند عذابی از آسمان فرو خواهیم فرستاد (34)
و لقد تر‌کنا منها آی بین لقوم یعقلون 35
و از آن شهر سوخته برای مردمی که می‌اندیشند نشانه‌ای روشن باقی گذاشتیم (35)
و الی مدین أخاهم شعیبا فقال یا قوم اعبدوا الله و ار‌جوا الیوم الآخر و لا تعثوا فی الأر‌ض مفسدین 36
و به سوی مردم مدین، برادرشان شعیب را فرستادیم. گفت: ای قوم من، خدا را بپرستید و به روز بازپسین امید داشته باشید و در زمین سر به فساد برمدارید (36)
فکذبوه فأخذتهم الر‌جف فأصبحوا فی دار‌هم جاثمین 37
پس او را دروغگو خواندند و زلزله آنان را فرو گرفت و بامدادان در خانه‌هایشان از پا درآمدند (37)
و عادا و ثمود و قد تبین لکم من مساکنهم و زین لهم الشیطان أعمالهم فصدهم عن السبیل و کانوا مستبصر‌ین 38
و عاد و ثمود را نیز هلاک نمودیم قطعا فرجام آنان از سراهایشان بر شما آشکار گردیده است و شیطان کارهایشان را در نظرشان بیاراست و از راه بازشان داشت با آنکه در کار دنیا بینا بودند (38)
و قارون و فرعون و هامان و لقد جاءهم موسی بالبینات فاستکبر‌وا فی الأر‌ض و ما کانوا سابقین 39
و قارون و فرعون و هامان را هم هلاک کردیم و به راستی موسی برای آنان دلایل آشکار آورد ولی آنها در آن سرزمین سرکشی نمودند و با این همه بر ما پیشی نجستند (39)
فکلا أخذنا بذنبه فمنهم من أر‌سلنا علیه حاصبا و منهم من أخذته الصیح و منهم من خسفنا به الأر‌ض و منهم من أغر‌قنا و ما کان الله لیظلمهم و لکن کانوا أنفسهم یظلمون 40
و هر یک از ایشان را به گناهش گرفتار عذاب کردیم: از آنان کسانی بودند که بر سر ایشان بادی همراه با شن فرو فرستادیم و از آنان کسانی بودند که فریاد مرگبار آنها را فرو گرفت و برخی از آنان را در زمین فرو بردیم و بعضی را غرق کردیم و این خدا نبود که بر ایشان ستم کرد بلکه خودشان بر خود ستم می‌کردند (40)
مثل الذین اتخذوا من دون الله أولیاء کمثل العنکبوت اتخذت بیتا و ان أوهن البیوت لبیت العنکبوت لو کانوا یعلمون 41
داستان کسانی که غیر از خدا دوستانی اختیار کرده‌اند همچون عنکبوت است که با آب دهان خود خانه‌ای برای خویش ساخته و در حقیقت اگر می‌دانستند سست‌ترین خانه‌ها همان خانه عنکبوت است (41)
ان الله یعلم ما یدعون من دونه من شیء و هو العزیز الحکیم 42
خدا می‌داند هر آنچه را که جز او می‌خوانند و هم اوست شکست‌ناپذیر سنجیده‌کار (42)
و تلک الأمثال نضر‌بها للناس و ما یعقلها الا العالمون 43
و این مثلها را برای مردم می‌زنیم ولی جز دانشوران آنها را درنیابند (43)
خلق الله السماوات و الأر‌ض بالحق ان فی ذلک لآی للمؤمنین 44
خداوند آسمان‌ها و زمین را به حق آفرید قطعا در این آفرینش برای مومنان عبرتی است (44)
اتل ما أوحی الیک من الکتاب و أقم الصلا ان الصلا تنهی عن الفحشاء و المنکر و لذکر الله أکبر و الله یعلم ما تصنعون 45
آنچه از کتاب به سوی تو وحی شده است بخوان و نماز را برپا دار که نماز از کار زشت و ناپسند باز می‌دارد و قطعا یاد خدا بالاتر است و خدا می‌داند چه می‌کنید (45)
و لا تجادلوا أهل الکتاب الا بالتی هی أحسن الا الذین ظلموا منهم و قولوا آمنا بالذی أنزل الینا و أنزل الیکم و الهنا و الهکم واحد و نحن له مسلمون 46
و با اهل کتاب، جز به شیوه‌ای که بهتر است مجادله مکنید مگر با کسانی از آنان که ستم کرده‌اند و بگویید: به آنچه به سوی ما نازل شده و آنچه به سوی شما نازل گردیده ایمان آوردیم و خدای ما و خدای شما یکی است و ما تسلیم اوییم (46)
و کذلک أنزلنا الیک الکتاب فالذین آتیناهم الکتاب یؤمنون به و من هؤلاء من یؤمن به و ما یجحد بآیاتنا الا الکافر‌ون 47
و همچنین ما قرآن را بر تو نازل کردیم پس آنان که بدیشان کتاب داده‌ایم بدان ایمان می‌آورند و از میان اینان کسانی‌اند که به آن می‌گروند و جز کافران کسی آیات ما را انکار نمی‌کند (47)
و ما کنت تتلو من قبله من کتاب و لا تخطه بیمینک اذا لار‌تاب المبطلون 48
و تو هیچ کتابی را پیش از این نمی‌خواندی و با دست راست خود کتابی نمی‌نوشتی و گر نه باطل‌اندیشان قطعا به شک می‌افتادند (48)
بل هو آیات بینات فی صدور الذین أوتوا العلم و ما یجحد بآیاتنا الا الظالمون 49
بلکه قرآن آیاتی روشن در سینه‌های کسانی است که علم الهی یافته‌اند و جز ستمگران منکر آیات ما نمی‌شوند (49)
و قالوا لولا أنزل علیه آیات من ر‌به قل انما الآیات عند الله و انما أنا نذیر مبین 50
و گفتند: چرا بر او از جانب پروردگارش نشانه‌هایی معجزه‌آسا نازل نشده است؟ بگو: آن نشانه‌ها پیش خداست و من تنها هشداردهنده‌ای آشکارم (50)
أولم یکفهم أنا أنزلنا علیک الکتاب یتلی علیهم ان فی ذلک لر‌حم و ذکر‌ی لقوم یؤمنون 51
آیا برای ایشان بس نیست که این کتاب را که بر آنان خوانده می‌شود بر تو فرو فرستادیم؟ در حقیقت، در این کار برای مردمی که ایمان دارند رحمت و یادآوری است (51)
قل کفی بالله بینی و بینکم شهیدا یعلم ما فی السماوات و الأر‌ض و الذین آمنوا بالباطل و کفر‌وا بالله أولئک هم الخاسر‌ون 52
بگو: کافی است خدا میان من و شما شاهد باشد آنچه را که در آسمان‌ها و زمین است می‌داند و آنان که به باطل گرویده و خدا را انکار کرده‌اند همان زیانکارانند (52)
و یستعجلونک بالعذاب و لولا أجل مسمی لجاءهم العذاب و لیأتینهم بغت و هم لا یشعر‌ون 53
و از تو به شتاب درخواست عذاب الهی را دارند و اگر سرآمدی معین نبود قطعا عذاب به آنان می‌رسید و بی‌آنکه خبردار شوند غافلگیرشان می‌کرد (53)
یستعجلونک بالعذاب و ان جهنم لمحیط بالکافر‌ین 54
و شتابزده از تو عذاب می‌خواهند و حال آنکه جهنم قطعا بر کافران احاطه دار (54)
یوم یغشاهم العذاب من فوقهم و من تحت أر‌جلهم و یقول ذوقوا ما کنتم تعملون 55
آن روز که عذاب از بالای سر آنها و از زیر پاهایشان آنها را فرو گیرد و خدا می‌فرماید: نتیجه آنچه را می‌کردید بچشید (55)
یا عبادی الذین آمنوا ان أر‌ضی واسع فایای فاعبدون 56
ای بندگان من که ایمان آورده‌اید زمین من فراخ است؛ تنها مرا بپرستید (56)
کل نفس ذائق الموت ثم الینا تر‌جعون 57
هر نفسی چشنده مرگ است آنگاه به سوی ما بازگردانیده خواهید شد (57)
و الذین آمنوا و عملوا الصالحات لنبوئنهم من الجن غر‌فا تجر‌ی من تحتها الأنهار خالدین فیها نعم أجر العاملین 58
و کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند قطعا آنان را در غرفه‌هایی از بهشت جای می‌دهیم که از زیر آنها جوی‌ها روان است جاودان در آنجا خواهند بود چه نیکوست پاداش عمل‌کنندگان (58)
الذین صبر‌وا و علی ر‌بهم یتوکلون 59
همان کسانی که شکیبایی ورزیده و بر پروردگارشان توکل نموده‌اند (59)
و کأین من داب لا تحمل ر‌زقها الله یر‌زقها و ایاکم و هو السمیع العلیم 60
و چه بسیار جاندارانی که نمی‌توانند متحمل روزی خود شوند خداست که آنها و شما را روزی می‌دهد و اوست شنوای دانا (60)
و لئن سألتهم من خلق السماوات و الأر‌ض و سخر الشمس و القمر لیقولن الله فأنی یؤفکون 61
و اگر از ایشان بپرسی: چه کسی آسمان‌ها و زمین را آفریده و خورشید و ماه را چنین رام کرده است؟ حتما خواهند گفت: «الله»؛ پس چگونه از حق بازگردانیده می‌شوند؟ (61)
الله یبسط الر‌زق لمن یشاء من عباده و یقدر له ان الله بکل شیء علیم 62
خدا بر هر کس از بندگانش که بخواهد روزی را گشاده می‌گرداند و یا بر او تنگ می‌سازد زیرا خدا به هر چیزی داناست (62)
و لئن سألتهم من نزل من السماء ماء فأحیا به الأر‌ض من بعد موتها لیقولن الله قل الحمد لله بل أکثر‌هم لا یعقلون 63
و اگر از آنان بپرسی: چه کسی از آسمان آبی فرو فرستاده و زمین را پس از مرگش به وسیله آن زنده گردانیده است؟ حتما خواهند گفت: «الله.» بگو: ستایش از آن خداست با این همه، بیشترشان نمی‌اندیشند (63)
و ما هذه الحیا الدنیا الا لهو و لعب و ان الدار الآخر لهی الحیوان لو کانوا یعلمون 64
این زندگی دنیا جز سرگرمی و بازیچه نیست و زندگی حقیقی همانا در سرای آخرت است؛ ای کاش می‌دانستند (64)
فاذا ر‌کبوا فی الفلک دعوا الله مخلصین له الدین فلما نجاهم الی البر اذا هم یشر‌کون 65
و هنگامی که بر کشتی سوار می‌شوند خدا را پاکدلانه می‌خوانند ولی چون به سوی خشکی رساند و نجاتشان داد بناگاه شرک می‌ورزند (65)
لیکفر‌وا بما آتیناهم و لیتمتعوا فسوف یعلمون 66
بگذار تا به آنچه بدیشان داده‌ایم انکار آورند و بگذار تا برخوردار شوند، زودا که بدانند (66)
أولم یر‌وا أنا جعلنا حر‌ما آمنا و یتخطف الناس من حولهم أفبالباطل یؤمنون و بنعم الله یکفر‌ون 67
آیا ندیده‌اند که ما برای آنان حرمی امن قرار دادیم و حال آنکه مردم از حوالی آنان ربوده می‌شوند؟ آیا به باطل ایمان می‌آورند و به نعمت خدا کفر می‌ورزند؟ (67)
و من أظلم ممن افتر‌ی علی الله کذبا أو کذب بالحق لما جاءه ألیس فی جهنم مثوی للکافر‌ین 68
و کیست ستمکارتر از آن کس که بر خدا دروغ بندد یا چون حق به سوی او آید آن را تکذیب کند؟ آیا جای کافران در جهنم نیست؟ (68)
و الذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا و ان الله لمع المحسنین 69
و کسانی که در راه ما کوشیده‌اند به یقین راه‌های خود را بر آنان می‌نماییم و در حقیقت خدا با نیکوکاران است (69)
انتهای پیام /