با خواندن این سوره پیامبر (ص) در رستاخیر همراهتان است + صوت آیات
فایل صوتی تلاوت سوره محمد با صدای مصطفی اسماعیل را اینجا بخوانید.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره محمد چهل و هفتمین سوره قرآن است و در جزء بیست و ششم آن قرار دارد.
نام محمد (ص) در آیه دوم این سوره آمده و نام دیگر آن قتال است. در بیشتر آیات سوره محمد به مسئله جهاد پرداخته شده است. این سوره را «الذین کفروا» نیز می‌نامند که با همین عبارت آغاز می‌شود.
پیامبر (ص) درباره فضیلت تلاوت سوره محمد فرمودند: اگر کسی سوره محمد را بخواند، زمانی که از قبر برمی‌خیزد؛ به هر سو نگاه کند پیامبر خدا را خواهد دید و خداوند او را از چشمه‌های بهشتی سیراب می‌کند.
امام صادق (ع) نیز می‌فرماید: تردید نکردن در دین، گرفتار نشدن به فقر و در امان خداوند و پیامبر بودن، از پاداش‌های قرائت سوره محمد است.
فایل صوتی تلاوت سوره محمد با صدای مصطفی اسماعیل
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی *س_متن سوره محمد همراه با ترجمه_س*بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدای بخشاینده مهربان
الذین کفروا و صدوا عن سبیل الله أضل أعمالهم 1
کسانی که کفر ورزیدند و مردم را از راه خدا باز داشتندخدا اعمال آنان را تباه خواهد کرد (1)
و الذین آمنوا و عملوا الصالحات و آمنوا بما نزل علی محمد و هو الحق من ر‌بهم کفر عنهم سیئاتهم و أصلح بالهم 2
و آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند و به آنچه بر محمد (ص) نازل آمده گرویده‌اند که‌آن خود حق و از جانب پروردگارشان است خدا نیز بدیهایشان را زدود و حال و روزشان را بهبود بخشید (2)
ذلک بأن الذین کفروا اتبعوا الباطل و أن الذین آمنوا اتبعوا الحق من ر‌بهم کذلک یضر‌ب الله للناس أمثالهم 3
این بدان سبب است که آنان که کفر ورزیدند از باطل پیروی کردند و کسانی که ایمان آوردند از همان حق که از جانب پروردگارشان است پیروی کردنداین گونه خدا برای بیداری مردم مثالهایشان را می‌زند (3)
فاذا لقیتم الذین کفروا فضر‌ب الر‌قاب حتی اذا أثخنتموهم فشدوا الوثاق فاما منا بعد و اما فداء حتی تضع الحر‌ب أوزار‌ها ذلک و لو یشاء الله لانتصر منهم ولکن لیبلو بعضکم ببعض و الذین قتلوا فی سبیل الله فلن یضل أعمالهم 4
پس چون با کسانی که کفر ورزیده‌اند برخورد کنیدگردنهایشان‌را بزنید تا، چون آنان را در کشتار از پای درآوردید پساسیران را استوار در بند کشید سپس یا بر آنان منت نهید و آزادشان کنید و یا فدیه و عوض از ایشان بگیرید تا در جنگ اسلحه بر زمین گذاشته شود این است دستور خدا و اگر خدا می‌خواست از ایشان انتقام می‌کشید ولی فرمان پیکار داد تا برخی از شما را به وسیله برخی دیگر بیازماید و کسانی که در راه خدا کشته شده‌اند، هرگز کارهایشان را ضایع نمی‌کند (4)
سیهدیهم و یصلح بالهم 5
به زودی آنان را راه می‌نماید و حالشان را نیکو می‌گرداند (5)
و یدخلهم الجن عر‌فها لهم 6
و در بهشتی که برای آنان وصف کرده آنان را درمی‌آورد (6)
یا أیها الذین آمنوا ان تنصر‌وا الله ینصر‌کم و یثبت أقدامکم 7
ای کسانی که ایمان آورده‌اید اگر خدا را یاری کنید یاریتان می‌کند و گامهایتان را استوار می‌دارد (7)
و الذین کفروا فتعسا لهم و أضل أعمالهم 8
و کسانی که کفر ورزیدند نگونساری بر آنان باد و خدا اعمالشان را برباد داد (8)
ذلک بأنهم کر‌هوا ما أنزل الله فأحبط أعمالهم 9
این بدان سبب است که آنان آنچه را خدا نازل کرده است خوش نداشتند و خدا نیز کارهایشان را باطل کرد (9)
أفلم یسیر‌وا فی الأر‌ض فینظر‌وا کیف کان عاقب الذین من قبلهم دمر الله علیهم و للکافر‌ین أمثالها 10
مگر در زمین نگشته‌اند تا ببینند فرجام کسانی که پیش از آن‌ها بودند به کجا انجامیده است؟ خدا زیر و زبرشان کرد و کافران را نظایر همین کیفر‌ها در پیش است (10)
ذلک بأن الله مولی الذین آمنوا و أن الکافر‌ین لا مولی لهم 11
چرا که خدا سرپرست کسانی است که ایمان آورده‌اند ولی کافران را سرپرست و یاری نیست (11)
ان الله یدخل الذین آمنوا و عملوا الصالحات جنات تجر‌ی من تحتها الأنهار و الذین کفروا یتمتعون و یأکلون کما تأکل الأنعام و النار مثوی لهم 12
خدا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند در باغهایی که از زیر درختان آن‌ها نهر‌ها روان است درمی‌آورد و حال آنکه کسانی که کافر شده‌اند در ظاهر بهره می‌برند و همان گونه که چارپایان می‌خورند می‌خورند ولی جایگاه آن‌ها آتش است (12)
و کأین من قر‌ی هی أشد قو من قر‌یتک التی أخر‌جتک أهلکناهم فلا ناصر لهم 13
و بسا شهر‌ها که نیرومندتر از آن شهری بود که تو را از خود بیرون راند که ما هلاکشان کردیم و برای آن‌ها یار و یاوری نبود (13)
أفمن کان علی بین من ر‌به کمن زین له سوء عمله و اتبعوا أهواءهم 14
آیا کسی که بر حجتی از جانب پروردگار خویش است چون کسی است که بدی کردارش برای او زیبا جلوه داده شده و هوسهای خود را پیروی کرده‌اند؟ (14)
مثل الجن التی وعد المتقون فیها أنهار من ماء غیر آسن و أنهار من لبن لم یتغیر طعمه و أنهار من خمر لذ للشار‌بین و أنهار من عسل مصفی و لهم فیها من کل الثمر‌ات و مغفر من ر‌بهم کمن هو خالد فی النار و سقوا ماء حمیما فقطع أمعاءهم 15
مثل بهشتی که به پرهیزگاران وعده داده شده چون باغی است که در آن نهرهایی است از آبی که رنگ و بو و طعمش برنگشته و جویهایی از شیری که مزه‌اش دگرگون نشود و رودهایی از باده‌ای که برای نوشندگان لذتی است و جویبارهایی از انگبین ناب و در آنجا از هر گونه میوه برای آنان فراهم است و از همه بالاتر آمرزش پروردگار آنهاست آیا چنین کسی در چنین باغی دل‌انگیز مانند کسی است که جاودانه در آتش است و آبی جوشان به خوردشان داده می‌شود تا روده‌هایشان را از هم فرو پاشد؟ (15)
و منهم من یستمع الیک حتی اذا خر‌جوا من عندک قالوا للذین أوتوا العلم ماذا قال آنفا أولئک الذین طبع الله علی قلوبهم و اتبعوا أهواءهم 16
و از میان منافقان کسانی‌اند که در ظاهر به سخنان تو گوش می‌دهند ولی چون از نزد تو بیرون می‌روند به دانش یافتگان می‌گویند: هم اکنون چه گفت؟ اینان همانانند که خدا بر دلهایشان مهر نهاده است و از هوسهای خود پیروی کرده‌اند (16)
و الذین اهتدوا زادهم هدی و آتاهم تقواهم 17
ولی آنان که به هدایت گراییدند خدا آنان را هر چه بیشتر هدایت بخشید و توفیق پرهیزگاری‌شان داد (17)
فهل ینظر‌ون الا الساع أن تأتیهم بغت فقد جاء أشر‌اطها فأنی لهم اذا جاءتهم ذکر‌اهم 18
آیا کافران جز این انتظار می‌برند که رستاخیز به ناگاه بر آنان فرا رسد؟ و علامات آن اینک پدید آمده است. پس اگر رستاخیز بر آنان در رسد دیگر کجا جای اندرزشان است؟ (18)
فاعلم أنه لا اله الا الله و استغفر لذنبک و للمؤمنین و المؤمنات و الله یعلم متقلبکم و مثواکم 19
پس بدان که هیچ معبودی جز خدا نیست؛ و برای گناه خویش آمرزش جوی و برای مردان و زنان با ایمان طلب مغفرت کن و خداست که فرجام و م‌آل هر یک از شما را می‌داند (19)
و یقول الذین آمنوا لولا نزلت سور فاذا أنزلت سور محکم و ذکر فیها القتال ر‌أیت الذین فی قلوبهم مر‌ض ینظر‌ون الیک نظر المغشی علیه من الموت فأولی لهم 20
و کسانی که ایمان آورده‌اند می‌گویند: چرا سوره‌ای درباره جهاد نازل نمی شود؟ اما چون سوره‌ای صریح نازل شد و در آن نام کار زار آمد آنان که در دلهایشان مرضی هست مانند کسی که به حال بیهوشی مرگ افتاده به تو می‌نگرند (20)
طاع وقول معر‌وف فاذا عزم الأمر فلو صدقوا الله لکان خیر‌ا لهم 21
ولی فرمان‌پذیری و سخنی شایسته برایشان بهتر است و چون کار به تصمیم کشد قطعا خیر آنان در این است که با خدا راست دل باشند (21)
فهل عسیتم ان تولیتم أن تفسدوا فی الأر‌ض و تقطعوا أر‌حامکم 22
پس ای منافقان آیا امید بستید که چون از خدا برگشتید یا سرپرست مردم شدیددر روی زمین فساد کنید و خویشاوندیهای خود را از هم بگسلید؟ (22)
أولئک الذین لعنهم الله فأصمهم و أعمی أبصار‌هم 23
اینان همان کسانند که خدا آنان را لعنت نموده و گوش دل ایشان را ناشنوا و چشمهایشان را نابینا کرده است (23)
أفلا یتدبر‌ون القر‌آن أم علی قلوب أقفالها 24
آیا به آیات قرآن نمی‌اندیشند؟ یا مگر بر دلهایشان قفلهایی نهاده شده است؟ (24)
ان الذین ار‌تدوا علی أدبار‌هم من بعد ما تبین لهم الهدی الشیطان سول لهم و أملی لهم 25
بی‌گمان کسانی که پس از آنکه راه هدایت بر آنان روشن شد به حقیقت پشت کردند شیطان آنان را فریفت و به آرزوهای دور و درازشان انداخت (25)
ذلک بأنهم قالوا للذین کر‌هوا ما نزل الله سنطیعکم فی بعض الأمر و الله یعلم اسر‌ار‌هم 26
چرا که آنان به کسانی که آنچه را خدا نازل کرده خوش نمی‌داشتند گفتند: ما در کار مخالفت تا حدودی از شما اطاعت خواهیم کرد و خدا از همداستانی آنان آگاه است (26)
فکیف اذا توفتهم الملائک یضر‌بون وجوههم و أدبار‌هم 27
پس چگونه تاب می‌آورند وقتی که فرشتگان عذاب جانشان را می‌ستانند و بر چهره و پشت آنان تازیانه می‌نوازند؟ (27)
ذلک بأنهم اتبعوا ما أسخط الله و کر‌هوا ر‌ضوانه فأحبط أعمالهم 28
زیرا آنان از آنچه خدا را به خشم آورده پیروی کرده‌اند و خرسندیش را خوش نداشتند پس اعمالشان را باطل گردانید (28)
أم حسب الذین فی قلوبهم مر‌ض أن لن یخر‌ج الله أضغانهم 29
آیا کسانی که در دلهایشان مرضی هست پنداشتند که خدا هرگز کینه آنان را آشکار نخواهد کرد؟ (29)
و لو نشاء لأر‌یناکهم فلعر‌فتهم بسیماهم و لتعر‌فنهم فی لحن القول و الله یعلم أعمالکم 30
و اگر بخواهیم قطعا آنان را به تو می‌نمایانیم در نتیجه ایشان را به سیمای حقیقی شان می‌شناسی و از آهنگ سخن به حال آنان پی خواهی برد و خداست که کارهای شما را می‌داند (30)
و لنبلونکم حتی نعلم المجاهدین منکم و الصابر‌ین و نبلو أخبار‌کم 31
و البته شما را می‌آزماییم تا مجاهدان و شکیبایان شما را باز شناسانیم و گزارشهای مربوط به شما را رسیدگی کنیم (31)
ان الذین کفروا و صدوا عن سبیل الله و شاقوا الر‌سول من بعد ما تبین لهم الهدی لن یضر‌وا الله شیئا و سیحبط أعمالهم 32
کسانی که کافر شدند و مردم را از راه خدا باز داشتند و پس از آنکه راه هدایت بر آنان آشکار شد با پیامبر خدا در افتادند هرگز به خدا گزندی نمی‌رسانند و به زودی خدا کرده‌هایشان را تباه خواهد کرد (32)
یا أیها الذین آمنوا أطیعوا الله و أطیعوا الر‌سول و لا تبطلوا أعمالکم 33
ای کسانی که ایمان آورده‌اید خدا را اطاعت کنید و از پیامبر او نیز اطاعت نمایید و کرده‌های خود را تباه مکنید (33)
ان الذین کفروا و صدوا عن سبیل الله ثم ماتوا و هم کفار فلن یغفر الله لهم 34
آنان که کفر ورزیدند و مانع راه خدا شدند سپس در حال کفر مردند هرگز خدا از آنان درنخواهد گذشت (34)
فلا تهنوا و تدعوا الی السلم و أنتم الأعلون و الله معکم و لن یتر‌کم أعمالکم 35
پس سستی نورزید و کافران را به آشتی مخوانید که شما برترید و خدا با شماست و از ارزش کارهایتان هرگز نخواهد کاست (35)
انما الحیا الدنیا لعب و لهو و ان تؤمنوا و تتقوا یؤتکم أجور‌کم و لا یسألکم أموالکم 36
زندگی این دنیا لهو و لعبی بیش نیست و اگر ایمان بیاورید و پروا بدارید خدا پاداش شما را می‌دهد و اموالتان را در عوض نمی‌خواهد (36)
ان یسألکموها فیحفکم تبخلوا و یخر‌ج أضغانکم 37
اگر اموال شما را بخواهد و به اصرار از شما طلب کند بخل می‌ورزید و کینه‌های شما را برملا می‌کند
ها أنتم هؤلاء تدعون لتنفقوا فی سبیل الله فمنکم من یبخل و من یبخل فانما یبخل عن نفسه و الله الغنی و أنتم الفقر‌اء و ان تتولوا یستبدل قوما غیر‌کم ثم لا یکونوا أمثالکم 38
شما همان مردمی هستید که برای انفاق در راه خدا فرا خوانده شده‌اید پس برخی از شما بخل می‌ورزند و هر کس بخل ورزد تنها به زیان خود بخل ورزیده و گرنه خدا بی‌نیاز است و شما نیازمندید و اگر روی برتابید خدا جای شما را به مردمی غیر از شما خواهد داد که مانند شما نخواهند بود (38)
انتهای پیام /