بسیج؛ مکتبی تمدن‌ساز
بسیج نه یک نهاد و مجموعه، بلکه تفکری تمدن‌ساز است، تمدن بسیج تحت هر شرایطی، زیر تندباد حوادث خود را زنده نگه داشت و بار دیگر فرصت زبان کشیدن پیدا کرد و مانند شعله‌های آتش ایمان، پلیدی‌های جوامع شرک‌آلود نفس پرست منفعت‌طلب را با طهارت تسلیم در برابر اراده الهی در خود هضم کرد
خبرگزاری میزان - اسماعیل عالمی - بسیج نه یک نهاد و مجموعه، بلکه تفکری تمدن‌ساز است. عقبه تمدنی بسیج محدود به 40 سال گذشته نیست، البته احتمالا افرادی که سرکی در خاطرات انقلاب کشیده باشند، شنیده‌اند برخی از شاگردان بیان داشتند، امام (رحمالله) در دهه 40 و بعد از حوادث 15 خرداد به فکر تشکیل بسیج بود، و در خاطرات شهید محمد منتظری آمده که امام فرمود_ نقل به مضمون_: «من اشتباه مصدق را تکرار نمی‌کنم، او به زاهدی و تانک سوارانش اعتماد کرد، ولی من به حول قوه الهی برای حفظ سرزمین ملت شریف ایران بسیج را تشکیل خواهم داد». (1)
این نقل قول‌ها صحیح و کاملا مطابق با واقع است، اما حقیقت این است که مکتب بسیج، ریشه‌های عمیق‌تر و کهنتر از این دارد؛ در تورق صفحات کتب تاریخی، اگر کمی ظرافت طبع به استخدام درآوریم و با دیده‌ای فراخ به وقایع نظری بیندازیم، خواهیم دید در صدر قرن اول هجری، آن روزی که پیامبر عظیم الشان اسلام، در مدینه طرحی نو درانداخت و پرچم حکومتی با داعیه نجات بشریت را برافراشت، به پشتوانه مردمی بود که خالصا لوجه‌الله، دست از نفس پرستی و منفعت‌طلبی شخصی شستند و به شخصیت‌های بدل شدند که دین خدا یاری کردند.
کما اینکه قرآن کریم نیز در مقام ستایش مسلمانانی که پیامبر را یاری کردند می‌فرماید: «هو الذی أیدک بنصره وبالمؤمنین (انفال /62) او همان کسی است که تو را، با یاری خود و مؤمنان، تقویت کرد» حالا ما این جای تاریخ ایستاده ایم، در صدر قرن 14 هجری قمری، مصادف با سال 1357 هجری شمسی، تمدن بسیج تحت هر شرایطی، زیر تندباد حوادث خود را زنده نگه داشت و بار دیگر فرصت زبان کشیدن پیدا کرد و مانند شعله‌های آتش ایمان، پلیدی‌های جوامع شرک‌آلود نفس پرست منفعت‌طلب را با طهارت تسلیم در برابر اراده الهی در خود هضم کرد، فرزند همان پیامبری که در بر دل‌ها حکمرانی کرد، غبار غفلت را از قلب‌ها زدود و سرشت خفته مردم را دوباره هوشیار کرد و باز هم همان تمدن مردم محور پیامبر این بار در قالب بسیج از دل تاریخ سربرآورد و اینبار درفشی با داعیه دعوت مردم به منظور مقدمه‌سازی جهت برپایی حکومتی در راستای نجات بشریت برافراشت؛ این بار نیز البته شیطان صفتان مستکبران مانند صدر اسلام، دست روی دست نگذاشتند و کوبنده وارد میدان شدند؛ اما باز هم این بسیجیان بودند که اجازه ندادند این پرچم مقدس به خاک مذلت بیفتد و انقلاب را با راهنمایی امامین انقلاب در مسیر عزت به حرکت درآوردند.
بسیجیان همان نیرو‌های محرک همیشه پایدار جنگ‌های نظامی، اقتصادی، فرهنگی و علمی اسلام‌اند که هرگز اجازه نخواهند داد، کمیت انقلاب اسلامی لنگ بزند؛ چه کسی از نام شهدایی مانند احمدی روشن و شهریاری و رضایی نژاد مطلع بود؟
چه کسی عظمت حاج قاسم و شهید همدانی را قبل از شهادتشان درک کرده بود؟
چه کسی شهید فخری زاده را می‌شناخت؟
بسیجیان مصداق این کلام نورانی امیرمومنان علیه السلام هستند، آنجایی که در مقام پیشگویی در مورد گروهی که در آخرالزمان می‌آیند فرمود: «پدر و مادرم فدای کسانی باد که در آسمان مشهورند در زمین مجهول». (2) هرچند هنوز هم با وجود ناملایمات و نادیده‌انگاری زحمات و ایثارگری بسیجیان بازهم این صاحبان تفکر عمیق و بسیجی‌اند که در سختی‌ها و تنگناها، بدون هیچ چشم داشتی، پا در رکاب رفع نیاز‌های جامعه می‌گذارند، چراکه آن‌ها طبق فرمایش حضرت امیرالمومنین علیه السلام عاشق جهاد و شهادت‌اند: «به جهاد برانگیخته شدند و چونان شتری که [با هیجان و شتاب] به سوی بچه خود روی می‌آورد شیفته جهاد گردیدند» (3) آن‌ها منتظر واقعه ظهور برای انجام خدمت نیستند هم اکنون در حال خدمت به امام زمانشان هستند.
پی‌نوشت؛
1. ایسنا (کد خبر: 99090403520)
2. ألا بأبی و أمی هم من عد أسماؤهم فی السماء معروف و فی الأرض مجهول نهج‌البلاغه خطبه 187؛ شرح پیام امیرالمومنین جلد 7، 256_247 ناصر مکارم شیرازی
3. وهیجوا الی الجهاد فولهوا وله اللقاح الی أولادها؛ نهج‌البلاغه خطبه 121