بعد از کریمی، الماسی، همدانی، طباطبایی، آذری و قریب / مرد هفتم مدیرعامل باشگاه استقلال

به گزارش ورزش، فروردین ماه امسال را می توان نقطه عطفی در تاریخ باشگاه داری ایران قلمداد کرد جایی که بلاخره پس از کش و قوس های فراوان، وزارت ورزش راضی شد تا وزارت اقتصاد دیگر متولی سرخابی های پایتخت هم در انتخاب اعضای هیئت مدیره استقلال و پرسپولیس نقش داشته باشد. این تصمیم درپی نارضایتی شدید هواداران، پیشکسوتان دو تیم و همچنین بدهی های انباشته آن ها و ضعف شدید در حاکمیت شرکتی بطور ویژه در مورد باشگاه استقلال گرفته شد.

هرچند این تصمیم بلافاصله زود عملی نشد و چندین مرتبه مجمع دو باشگاه جهت انتخاب اعضای هیئت مدیره به دلایل به تعویق افتاد که نارضایتی های سازمان خصوصی سازی را در پی داشت. هرچه که بود درنهایت و پس از جدال های پی در پی در تاریخ 21 خرداد، رییس وقت سازمان خصوصی سازی نفرات موردنظر خود را به کرسی هیئت مدیره سرخابی ها برساند. نفراتی که از دل مصاحبه های تخصصی که توسط کمیته مشترکی بین وزارت ورزش و وزارت اقتصاد صورت می گرفت، برگزیده شدند. انتخاب هایی که اگرچه نقدهای بسیاری به آنها وارد است اما می توان خوش بین بود که برای اولین بار انتخاب اعضای هیئت مدیره طی فرآیند اصولی و منطبق بر معیارهای مرتبط با بنگاه داری صورت گرفته اند.

درهمین راستا، حسین قربان زاده در گفتگوی اختصاصی خود با سایت آنتن از نحوه انتخاب اعضای هیئت مدیره سرخابی های پایتخت و اینکه چه نفراتی در این مصاحبه ها شرکت کرده و وزارت ورزش با چه افرادی مخالفت کرد و درنهایت اینکه چه افرادی علی رغم شایسته بودن تمایلی به عضویت در هیئت مدیره نشان ندادند، صحبت می کند.

گفتم مدیرعامل انتخاب نکنید

آقای فتح الله زاده یک ویژگی جذاب و خوبی که داشت این بود که اقبال هواداران با او بود، بعد از هر دوره ای اگر هر مدیرعاملی خراب می کرد دوباره اسم ایشان مطرح می شد. خب با هوادار می توانست بیان و صحبت و جذب و اینجور چیزها انجام بدهد. اما از لحاظ عملکردی نمی شود از این مسائل گذشت. بعدش هم آقای کریمی بود. من تا اینجا در انتخاب این ها نقشی نداشتم. حتی من خبر را از تلویزیون می شنیدم که آقای آجورلو جابجا شد، آقای فتح الله زاده آمد، تا آقای کریمی. آقای کریمی را حکم سرپرستیش را حتی آقای سجادی زده بود ولی من دوساعت و نیم رفتم در اتاق آقای سجادی و خواهش کردم و گفتم که ما مصاحبه های خود را شروع کردیم. حتی خود آقای سجادی هم نماینده فرستاده بود یعنی بعضی از جلسات باحضور آقای پولادگر معاون ایشان، مدیرکل ایشان برگزار می شد. من می گفتم که یک فرد شایسته ای را از دل مصاحبه ها انتخاب کنیم. رییس خصوصی سازی در ادامه در پاسخ به این سوال که چه افرادی در این مصاحبه ها شرکت داشتند، بیان می کند: آقای ستار همدانی آمد مصاحبه داد، آقای هادی طباطبایی در جلسات مصاحبه ما نبود اما بعد از آن معرفی شد و با ایشان مذاکره شد، این آقایی که ایران نیست و تلفنی باهاش صحبت کردیم یعنی آقای آذری را البته مصاحبه نکردیم، اعلام شد که ایشان می تواند بیاید یا نه که آقای دکتر سجادی یک نکاتی را مطرح کرد. آقای الماسی که قبلا بود و.... از هر کسی که ادعایی داشت فراخوان داده بودیم و می آمدیم در نشستی که هم وزارت ورزش بود، هم ما بودیم و هم برخی از افرادی که در حوزه های نظارتی باید کمک می کردند، حضور داشتند. مصاحبه ها بعضا 45 دقیقه تا یک ساعت طول می کشید. درخصوص حوزه فنی، شرکت داری و فوتبالی و اقتصادی و... از این دوستان سوال می شد. آقای گرشاسبی برای پرسپولیس آمد. نهایتا این افراد با 5 آیتم جمع بندی شدند.

من مخالف انتخاب آقای حجت کریمی بودم

قربان زاده در خصوص یکی از چالش های جدی دوران تصدی گری خود در سازمان خصوصی سازی با وزارت ورزش بر سر انتخاب حجت کریمی اینگونه توضیح می دهد: در این اواسط که استقلال داشت می رفت در مسیری که مدیریتیش تثبیت شود من از آقای سجادی خواهش کردم که این اتفاق نیفتد. دکتر سجادی اصرار کردند که آقای کریمی بماند. من مخالف حضور آقای کریمی بودم ولی باز این به معنا نبود که من باشگاه را گروگان بگیرم. حتما کمک کردیم و اتفاقا بیش از آقای آجورلو و آقای فتح الله زاده من فراتر از اختیاراتم با ایشان همراهی کردم. من حتی در مذاکرات استقلال با همراه اول هم شرکت کردم و آقای اخوان مدیرعامل همراه اول را آوردم و برایش پای تخته توضیح دادم که می شود این کار را کرد یا آن کار را کرد. اما این کارها وظیفه من نیست. وظیفه خود شرکت است. درنهایت همراه اول به استقلال پول داد و ایشان راحت رفت یک چک دوازده و نیم میلیاردی به مهرداد محمدی بدهد و بعدش استعفا بدهد و خداحافظی کند.

آقای خطیر را از قبل نمی شناختم

قربان زاده در خصوص نحوه انتخاب علی خطیر، مدیرعامل فعلی استقلال و اینکه چگونه بلاخره وزارت ورزش در عمل اجازه داد تا انتخاب های ایشان وارد هیئت مدیره شوند، بیان می کند: در این مسیر، بلاخره روزهای آخری که دیگه مطرح شده بود آقای سجادی می خواهد برود. نهایتا یک رابطه ای ایشان داشت که با من صحبت می کرد، بعداز ظهری به من زنگ زد و گفت دیگه آقای دکتر پذیرفته اند که شما پیشنهاد خودتان را بدهید. ما در آن مقطع به این رسیدیم که نتیجه مصاحبه هایمان را اعمال کنیم. من با آقای خطیر جلسه نگذاشتم. در فرآیند مصاحبه جلسه گذاشتم. اما برای موضوع انتصاب، دوباره قرار شد ایشان با آقای سجادی جلسه بگذارد تا انتخاب ایشان تلقی بشود. بعد از اینکه ایشان نهایتا انتخاب شد من روز بعدش با آقای خطیر جلسه گذاشتم. چون من آقای خطیر را از قبل نمی شناختم و در مصاحبه دیدم و براساس نظرات رسیدیم به اینکه ایشان ویژگی را دارد، حالا آقای خطیر هم ممکن است مثل هرکس دیگری چندتا نقص داشته باشد. پس شد، آجرلو، فتح الله زاده، کریمی و خطیر. فروردین امسال اختیار داده شده بود که سازمان خصوصی ورود کند در انتخاب. نه آقای آجرلو، نه آقای فتح الله زاده و نه آقای کریمی هیچ کدام در دوره ای انتخاب نشدند که مسئولیت انتخاب مدیر با مجموعه ما باشد. از این دوره به بعد، درویش برای پرسپولیس تثبیت شد و خطیر برای استقلال آمد.

سعید آذری گزینه مطلوب وزارت ورزش نبود

رییس وقت سازمان خصوصی سازی در پاسخ به سوال پژمان راهبر، سردبیر سایت ورزش سه که از ایشان پرسید درخصوص آقای آذری چه ملاحظاتی وجود داشت که انتخاب نشدند، می گوید:درخصوص آقای آذری خیلی استقبالی از طرف وزارت ورزش نبود. با این حال من گفتم که اگر می شود دسترسی پیدا کرد، ایشان بیاید. یکی از اعضای خانواده ایشان بیمار بودند که البته ایشان بعدها پیام دادند که این مانع من نیست. چون هواداران زیاد سراغ ایشان رفته بودند. ایشان می خواست این نکته را به درستی مطرح کند که من مانعی ندارم ولی خودش حدس می زد که وزارت ورزش با او همراه نباشد. ماهم در آن فضا دیدیم که دوباره یک چالش دیگر ایجاد شود و یک کسی اینجوری حمایت نشود و کار سخت بشود. گفتیم ما که ایشان را برای مصاحبه دعوت کردیم البته ایشان ایران نبود. اگر ایشان ایران بود ما حتما در جلسه مصاحبه دعوت می کردیم و مثل سایر دوستان ارزیابی می کردیم ولی چون این امکان مهیا نشد ما بلاخره از کسانی که مصاحبه کردیم انتخاب کردیم.

خطیر و درویش میانگین نمره نزدیک بهم داشتند

معاون سابق وزیر اقتصاد درخصوص اینکه آیا رضا درویش مدیرعامل فعلی پرسپولیس هم مثل علی خطیر مصاحبه شده است، توضیح داد: بله باهردو اینها مصاحبه شد. طبق 5 آیتم ارزیابی شدند که ممکن است در هرکدام از این ها متفاوت باشند اما میانگین نمره نزدیک بهم داشتند. یعنی هم آقای درویش و هم آقای خطیر میانگین این 5 تا آیتمشان نزدیک بهم بود. ولی ممکن است درحوزه دانش یکدام بالاتر باشد و در حوزه تجربه یک کس دیگر بالاتر باشد ولی برآیند آنها نزدیک بهم بود.

شایسته ترین فرد برای مدیرعاملی استقلال، آقای قریب بود

در ادامه، پژمان راهبر از حسین قربان زاده می پرسد: شما خودتان فردی را درذهن داشتید که فکر کنید که این فرد مناسبی برای این دو باشگاه باشد و آن آدم علاقه ای نداشته باشد که بیاید برای مدیریت استقلال و پرسپولیس؟

رییس سابق سازمان خصوصی سازی پاسخ جالبی را بیان می کند: آقای قریب را خیلی توصیه کردند برای استقلال. من ایشان را قبلا دیده بودم چون ایشان غیر از حوزه فوتبال، درحوزه های اقتصادی هم کار کرده بودند. با ایشان جلسه گذاشتم و دیدم که واقعا آدم شایسته ای است. یعنی اگر آقای قریب می پذیرفت قطعا بلافاصله بعد از آقای کریمی درآن مصاحبه در صدر جدول قرار می گرفت و انتخاب می شد ولی خود ایشان نپذیرفت.

چند ماهی است که در زندگی خود آرامش دارم

در پایان، حسین قربان زاده صحبت های خود را در این بخش اینگونه به پایان می رساند: من الان چند ماهی است آرامش دارم، احتمالا این مصاحبه دوباره آرامش من را بهم می ریزد. من 31 تیرماه بیرون آمدم که البته تبعاتی داشت. ببینید من یک کلمه ای در زندگیم دارم و آن کلمه تاثیر است. من هرجایی که بتوانم تاثیر بگذارم می روم. در حوزه خدمات حقوقی، اقتصادی و یا رسانه اگر آدم بتواند تاثیر بگذارد خیلی گوش به حرف این فضاهایی که بخواهند جلوی کارها را بگیرند نمی دهم. یعنی از یک گوش می دهم و از آن گوش دیگر بیرون می دهم. همینطور که مثلا می گفتند تو خیلی مصاحبه می کنی، فضام این بود واقعا اگر کس دیگری بود که من اعتماد کنم که برود این حرف ها را بزند حتما این کار را می کردم. دوبار هم این کار را کردم اما مجبور شدم اصلاح کنم و تکذیب کنم. من 14 فروردین رفتم فوتبال برتر و دفعه بعدی هفته آخر تیرماه رفتم این برنامه. دقیقا یک هفته قبل از برکناریم. این وسط چی کار می کردم؟ باز برای اینکه متهم به این حرف ها نشوم بیانیه می دادم. مثلا بیانیه شماره یک سازمان خصوصی سازی، بیانیه شماره دو سازمان خصوصی سازی. من هیچ جای دیگری هم نرفتم. آقای یوسفی ورزش و مردم و همچنین برنامه شب های فوتبالی از من ناراحت هستند که چرا نمیایی. اما چون این برنامه گل کرده یا مثلا قبلش من باید درخصوص واگذاری صحبت می کردم یا مجمع برگزار می شده و میکروفن می آمده است خود به خود متهم شدم به اینکه این فرد می خواهد دیده بشود یا برای دیده شدن این کار را انجام می دهد. خب این اتفاق اگر نمی افتاد که من چجوری باید توضیح می دادم که ما این پول را دادیم اما پرداخت نشده است. حالا هرکسی می خواهد هرچیزی بگوید. اما من که خودم می دانم نه می خواهم نماینده مجلس بشوم و نه جایی بروم، نه می خواهم کار دیگری انجام بدهم ولی حالا هزاران برداشت و اینها هم وجود دارد.

سروش سلماسی