تحقیق و تفحص در مورد واقعه گوهرشاد باید تکمیل شود / ترس از مجازات توسط رضاشاه علت عدم ثبت صحیح وقایع

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ سیف الرضا شهابی، پژوهشگر تاریخ معاصر در گفت و گو با خبرنگار عصرهامون بیان کرد: واقعه مسجد گوهر شاد مشهد در 21 تیر ماه سال 1314 از رخدادهای مهم دوران حکومت رضا شاه پهلوی به شمار می رود که خیزش مردم در جریان این واقعه، در اعتراض به اجباری شدن بر سرنهادن کلاه شاپو توسط حکومت مرکزی، رخ داد. وی افزود: به دنبال این واقعه تیرماه 1314 روحانیونِ مشهد با تجمع در منزل یونس اردبیلی، تصمیم به فرستادن نمایندگانی برای مذاکره با رضاشاه گرفتند که برای این منظور آیت الله حسین طباطبایی قمی و آقازاده انتخاب شدند. وی تصریح کرد: پس از این اقدام و بازداشت و ممنوع الملاقات شدن "قمی"، محمد تقی بهلول مردم را به ایستادگی در برابر حکومت فراخواند. شهابی ادامه داد: در پی این جریان و طی دو روز اتفاقات بدی رقم خورد، جمعه 19 و یکشنبه 22 تیر ماه که اوج کشتار مردم در مسجد گوهرشاد مشهد بود بالغ بر هزار نفر کشته شده و حتی افرادی مجروح شده و توسط کامیون ها به اطراف مشهد حمل و در گورهای دسته جمعی دفن شدند. وی در ادامه با تاکید بر این مطلب که در دوران رضاشاه کسی به دنبال تحقیق در این خصوص نرفت، گفت: اکنون با گذشت چند دهه از آن واقعه، گورهای دسته جمعی در اطراف مسجد گوهرشاد پیدا شده که احتمالا مربوط به موضوع گوهر شاد بوده و باید تحقیق و تفحص در خصوص آن کامل شود. به گفته وی، در آن دوران یعنی از سال 1314 تا 1320، رضاشاه اجازه نفس کشیدن به کسی را نمی داد و این امر باعث شد تا حقایق آن طور که باید ثبت و ضبط نشود، اما کتب و تحقیقات زیادی در این زمینه وجود دارد که باید به آنها مراجعه کرد. این پژوهشگر تاریخ معاصر اظهار کرد: اولین و شاخص ترین قربانی در واقعه گوهر شاد "محمد ولی اسدی" بود که از سال 1304 تا 1314 نایب التولیه آستان قدس را برعهده داشت، وی قبل از آن نماینده مردم زابل در دوره های 4، 5 و 6 در مجلس شورای ملی بود. انتهای پیام /