تریبون‌هایی که باید صدای مردم باشد
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، شاید بعد از گذشت 3 سال، هنوز نماز عید فطری که حاج میثم مطیعی در آن به صراحت مسئولان وقت را در اشعارش مورد خطاب قرار داد، یادمان نرفته باشد. اشعاری که این ابیات آن بیشتر از بقیه ابیاتش مورد توجه قرار گرفت؛ «ای نشسته صف اول به عدالت برخیز مانده، بر شانه تو بار امانت برخیز، علم داد برافراز که ملت هستند دل به شاهین ترازوی عدالت بستند همتت قطع ید دانه‌درشتان باشد، وای اگر دزدی از این قافله آسان باشد». ابیاتی که به صراحت تیغ نقد را به مسئولان وقت قوه قضائیه می‌کشید که شاید مسئله‌ای کم سابقه در مراسم‌های سیاسی و مذهبی به شمار می‌رفت. اما نه تنها قوه قضائیه، بلکه حتی دولت دوازدهم هم از نقد صریح و بی پرده اشعار میثم مطیعی در امان نماند؛ «ای نشسته صف اول! صف ایثار آنجاست، آن سوی نرده ببین لذت دیدار آنجاست» یا «نکند نرده، میان تو و مردم باشد، دردِ دل‌ها پسِ این فاصله‌ها گُم باشد»، ابیاتی بودند که به صراحت دولتمردان وقت را مورد خطاب قرار می‌داد. موضوعاتی مانند برجام و اعتماد بدون ضابطه دولتمردان به غرب، یادآوری ارزش‌های انقلاب و لزوم رسیدگی به مشکلات مردم و مستضعفان، از جمله مهم‌ترین موضوعاتی بود که میثم مطیعی در اشعار قبل از نماز عید فطر سال 97 به آن‌ها پرداخت. با وجود اینکه اشعار این مداح اهل بیت مورد استقبال بسیاری از مردم قرار گرفت، اما برخی از جریانات سیاسی حامی دولت دوازدهم، این اشعار به مذاقشان خوش نیامد و به تخریب میثم مطیعی پرداختند. صدای مردم در بزرگترین تریبون سیاسی مذهبی اشعار میثم مطیعی در نماز عید فطر سال 97، پایان کار او نبود و سال بعد نیز همین روند در اشعار عید فطر سال 98 هم تکرار شد. شاید کمتر اتفاق افتاده بود که مداحی از پشت یک تریبون رسمی آن هم در یکی از بزگرترین مراسم‌های مذهبی کشور، مسائل سیاسی روز و برخی روند‌های غلط را مورد نقد قرار دهد. به همین دلیل هم بود که اشعار میثم مطیعی در آن سال‌ها مورد توجه و استقبال گروه‌های مختلف مردم قرار گرفت. مراسم‌های فرهنگی و مذهبی مانند نماز جمعه یا نماز عید سعید فطر که گروه‌های مختلف مردم از تمامی سنین در آن حضور دارند، می‌تواند محل مناسبی برای بازگو کردن ارزش‌های دینی و انقلابی باشد. با این حال، اما به این امر در سال‌های گذشته کمتر توجه شده بود؛ موضوعی مورد نقد بسیاری فعالان سیاسی نیز قرار گرفته بود. با این تفاسیر می‌توانیم اشعار میثم مطیعی از تریبون نماز عید فطر سال 97 و همچنین نماز جمعه سال 96 را، نقطه عطفی در تغییر رنگ و بوی تریبون‌های فرهنگی و مذهبی بدانیم. آنجایی که در یکی از ابیات اشعار او در نماز جمعه 15 دی ماه سال 96 آورده شده «گرانی امان از سفره / اگرچه بر پا شد سمینار اقتصاد مقاومتی برای آبروداری /، اما نکرده است علاجی برای حل بیکاری / چه عبرتی است در آن مجرم کلان و گران / که با وثیقه یاران شده است آسان رها»، اشاره مستقیم به لزوم حل مشکلات معیشتی و رسیدگی به درد‌های مردم از سوی مسئولان دارد. با وجود اینکه میثم مطیعی بار‌ها در همان سال‌ها مورد نقد جریانات سیاسی حامی دولت قرار گرفت، اما محتوای انتقادی اشعار خود را در سال‌های بعد یعنی عید فطر 97 و 98 هم تکرار کرد. تریبونی که باید صدای مردم باشد اشعار میثم مطیعی که در آن سال‌ها به دفعات تکرار شد، نشان دهنده این بود که تریبون‌های رسمی کشور مانند نماز جمعه، می‌تواند محل خوبی برای بازگو کردن مشکلات مردم و همچنین، انتقاد صریح و بی پرده به مسئولان فارغ از جناح بندی سیاسی باشد. مسلم است اگر تریبونی مانند نماز جمعه بتواند حلقه وصل بین مردم و مسئولان و همچنین بازگو کردن مسائل و مشکلات آن‌ها باشد، از شکل گیری بحران‌های اجتماعی و فاصله بین مردم و مسئولان جلوگیری می‌شود. در این شرایط است که مردم حس می‌کنند گوشی برای شنیدن دغدغه‌ها و مشکلاتشان وجود دارد و حس فاصله آن‌ها با مسئولان، از بین می‌رود.