تشنگی "گلبهار"
کم آبی یکی از بزرگترین بحران های جهان و کشورمان محسوب می شود، با وجود خشکسالی های پی در پی در نقاط مختلف، شهرهای دارای آب و هوا و موقعیت مناسب از اهمیت بالاتری برخورداراند که می توان از آنها بعنوان مقصدی مناسب برای زندگی و کار نام برد. در همین راستا شهر جدید گلبهار (واقع در دشت چناران و 35 کیلومتری مشهد مقدس) توانسته است با جذب جمعیت کثیر مردم مهاجر از شهر و استان های مختلف، بعنوان یکی از مهمترین شهرهای جدید کشور مطرح شود.
اما نکته قابل توجه، پایین آمدن سطح سفره‌های آب زیر زمینی در دشت چناران و مشهد است که بدلیل حفر چاه‌های غیرمجاز یا اضافه برداشت، آبیاری سنتی، افزایش میزان کارگاه های ساختمانی، ویلاها، فضای سبز، استفاده از آب شرب یا چاه جهت آبیاری و ساخت و ساز، تامین آب استخرها و... بیش از پیش به چشم می خورد. این موضوع که باعث افت فشار و کیفیت و همچنین قطع آب شده، همواره نگرانی و اعتراض مردم را در پیش داشته است.
سالیان سال است که انتقال آب از چاه های دشت چناران به مشهد صورت می گیرد و در همین راستا در دولت نهم، "انتقال پساب فاضلاب مشهد برای استفاده در بخش کشاورزی دشت چناران" مصوب شده اما تنها انتقال آب از دشت چناران صورت گرفته و خبری از بازگشت پساب نیست.
با این حال نخستین تصفیه خانه فاضلاب احداث شده توسط بخش خصوصی در شرق کشور، در دهه فجر 1397 با حضور وزیر نیرو با هزینه هزار میلیارد ریال و ظرفیت سی هزار مترمکعب در شبانه روز (به روش خرید تضمینی پساب) در گلبهار به بهره برداری رسیده است. اما به گفته جانعلی زاده رییس شورای اسلامی گلبهار، "شرکت عمران گلبهار برای برگشت آب فاضلاب (لوله برگشت پساب) نیاندیشیده و زیرساخت های لازم را در نظر نگرفته است و در حال حاضر برای انجام این کار باید زمین را شکافته و مسیر لوله برگشت مشخص و مطالعات لازم را انجام دهد که مستلزم هزینه هایی است".
بدیهی است اگر به بحران آب شرب و پساب این منطقه توجه و رسیدگی نشود، در آینده ای نزدیک با مشکلات بسیار بزرگتری برای آب مشهد، گلبهار و دشت چناران روبرو خواهیم بود.
