(تصویر) هواپیمای افسانه‌ای که ستاره‌های فوتبال را به عربستان می‌برد
400 صندلی این بوئینگ 747 حذف شده است تا جا برای انبوهی از وسایل لوکس باز شود که شامل تخت، میز ناهار خوری بزرگ، پرچم های بزرگ عربستان و تعدادی سالن دیگر است.
بوئینگ 747 که نامی افسانه‌ای در دنیای هواپیماهای مسافربری است که به مدت 54 سال آسمان‌ها را در اختیار داشت.
به گزارش خبرآنلاین، شرکت بوئینگ بیش از پنج دهه به تولید این هواپیمای چهار موتوره پرداخته بود و حالا با چرخش دنیای هواپیماسازی به سوی غول‌های دو موتوره، این پروژه محبوب کنار گذاشته شده است.
اودیون ایگالو ستاره سابق منچستریونایتد با انتشار ویدیویی از تیم الهلال داخل یک جت شخصی لاکچری، نشان می دهد که چه امکاناتی در عربستان انتظار این فوتبالیست ها را می کشد.
بر اساس گزارش روزیاتو، گفته می شود که ارزش این جت، 220 میلیون دلار است و توسط شاهزاده ولید بن طلال، میلیاردر سعودی و هوادار الهلال، اجاره شده است. 400 صندلی این بوئینگ 747حذف شده است تا جا برای انبوهی از وسایل لوکس باز شود که شامل تخت، میز ناهار خوری بزرگ، پرچم های بزرگ عربستان و تعدادی سالن دیگر است.
بویینگ 747 ملکه افسانه‌ای آسمان
پروژه 747 در اواخر دهه 1960 تحت مدیریت تیمی از مهندسان بوئینگ به نام the Incredibles آغاز شد. آنها موفق شده بودند در تنها 16 ماه بزرگترین هواپیمای مسافربری دنیا را بسازند. بوئینگ پیشتر در رقابت با لاکهید برای ارائه یک هواپیمای باربری سنگین برای نیروی هوایی آمریکا شکست خورده بود و به همین خاطر می‌خواست روی بازار تجاری تمرکز کند.
با توجه به پیش‌بینی‌ها در زمینه افزایش مسافران سفرهای هوایی، کاهش هزینه‌های مربوطه و فشار رو به افزایش روی هاب‌های پروازی، بوئینگ تصمیم گرفت از فناوری موتور توربوفنی که برای نیروی هوایی آمریکا آماده کرده بود در پروژه 747 استفاده کند. اگرچه این روزها بوئینگ 747 در بسیاری از ایرلاین‌های سرتاسر جهان حضور دارد، اما وقتی برای اولین بار در سال 1968 به پرواز درآمد، همگان را شوکه کرد.
ساختن چنین هواپیمای غول‌پیکری به یک سالن مونتاژ بزرگ نیز احتیاج داشت. برای همین بوئینگ مجبور شد مکانی به وسعت 5 میلیون متر مکعب را برای این کار آماده کند. بوئینگ ادعا می‌کند که این سالن از نظر حجم بزرگترین ساختمان جهان است.
بوئینگ 747 که حالا به پایان کار خود رسیده است 68.5 طول داشت و ارتفاع باله پشتی آن نیز به یک ساختمان شش طبقه می‌رسید. فضای بال شاهکار بوئینگ بزرگتر از یک زمین بسکتبال بود و برای پرواز به یک تن هوا نیاز داشت. این هواپیما می‌توانست علاوه بر خدمه پرواز، بین 374 تا 490 مسافر را نیز در خود جا دهد.
بوئینگ 747 از فناوری‌هایی همچون سیستم‌های مکانیابی پیشرفته استفاده می‌کرد که برای آن زمان بسیار قابل توجه بود. البته یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های این هواپیما داشتن طبقه دوم بود که پیشتر در هواپیماهای مسافربری ندیده بودیم. این قسمت به وسیله پلکان از بقیه هواپیما جدا می‌شد و مسافران تلاش زیادی می‌کردند تا یک صندلی در آن قسمت محدود رزرو کنند.
البته بوئینگ در سال‌های مختلف صرفا منتظر پایان عمر 747 نبود و هرچند وقت یکبار نسخه جدیدتر و بهتری از این هواپیما را ارائه کرد. به عنوان مثال در سال 1988 مدل Boeing 747-400 معرفی شد که دو بالک به طول 1.8 متر را در انتهای بال‌های خود می‌دید. با این تغییر که نشان‌دهنده انعطاف‌پذیر بودن فریم بوئینگ بود، 747 می‌توانست هم به عنوان یک هواپیمای مسافربری و هم به عنوان یک هواپیمای باری ایفای نقش کند.
در سال 2000 نیز شاهد معرفی مدل Boeing 747-400R بودیم که برد پرواز هواپیما را از 13445 کیلومتر به 14204 کیلومتر افزایش می‌داد. آخرین تغییر مهم این هواپیما نیز در سال 2005 و با مدل بوئینگ 8-747 رخ داد. این مدل در دو نسخه Intercontinental و Freighter ساخته شده بود و شرکت سازنده از فناوری‌های مدل 787 Dreamliner در آن بهره برده بود.
از میان اخبار