تغییرات آب و هوایی باعث کاهش اکسیژن اقیانوس‌ها و مرگ ماهی‌ها می‌شود
تهران - ایرنا - نتایج 2 مطالعه جدید نشان می‌دهد تغییرات آب و هوایی موجب آسیب به اقیانوس‌های جهان شده و اکسیژنی را که ماهی‌ها و سایر موجودات دریایی برای بقا به آن وابسته هستند، کاهش می‌دهد.
به گزارش روز شنبه گروه علم و آموزش ایرنا از پایگاه اینترنتی ام. اس. ان، مطالعه‌ای که در ماه نوامبر در مجله تحقیقاتی ژئوفیزیک آمریکا (Geophysical Research Letters) منتشر شد، نشان می‌دهد که تا سال 2080، حدود 70 درصد از اقیانوس‌های این سیاره به دلیل دمای بالاتر دچار کمبود اکسیژن می شوند.
این مطالعه نشان می‌دهد که اکسیژن‌زدایی قابل‌توجه از اعماق اقیانوس‌های میانی - یعنی مکانی که درصد زیادی از ماهی‌هایی مصرفی مردم در آنجا وجود دارد - از سال 2021 شروع شد.
یونتائو ژو اقیانوس شناس در دانشگاه شانگهای جیائو تونگ و نویسنده اصلی این مطالعه، در بیانیه ای اعلام کرد: «اقیانوس ها در واقع برای ما بسیار مهم است زیرا ماهی های تجاری زیادی در این منطقه زندگی می کنند.
وی افزود: مدل‌های این مطالعه نشان می‌دهند که اکسیژن‌زدایی روی تمام مناطق اعماق اقیانوس‌ها تا سال 2080 تأثیر می‌گذارد و این کاهش اکسیژن ممکن است غیرقابل برگشت باشد. حتی اگر انسان انتشار گازهای گلخانه ای را متوقف کند و با مکیدن دی اکسید کربن از هوا گرمایش جهانی را معکوس کند، این سوال که آیا اکسیژن محلول به سطوح پیش از صنعتی شدن باز می گردد، ناشناخته باقی می ماند.
به گفته محققان، این امر بر اهمیت توقف تغییرات آب و هوایی - و در نتیجه اکسیژن‌زدایی اقیانوس‌ها - در سریع‌ترین زمان ممکن تاکید دارد. دلیل کاهش سطح اکسیژن در اقیانوس‌ها این است که آب‌های گرم‌تر اکسیژن محلول کمتری در خود نگه می‌دارند و دمای اقیانوس‌ها با سرعت نگران‌کننده‌ای در حال افزایش است.
بر اساس مطالعه جدید دیگری که هفته گذشته در مجله علمی PLOS Climate منتشر شد، اکثر سطح اقیانوس های جهان از سال 2014 به طور مداوم از محدوده طبیعی فراتر رفته است. بر اساس نتایج این مطالعه، دمای بالای آب، اکوسیستم هایی مانند صخره های مرجانی و جنگل های کلپ را که ماهی ها از آنها تغذیه می کنند، تهدید می کند.
محققان «آکواریوم مونتری بای» در مونتری کالیفرنیا، در این مطالعه دمای سطح دریاها را در 150 سال گذشته که به دلیل گرمای جهانی افزایش یافته، برای تعیین محدوده دمایی نرمال ترسیم کردند.
آنها دریافتند که سال 2014 اولین سالی بود که در آن دمای اکثر مناطق سطح اقیانوس ها بالاتر از دمایی بود که معمولاً طبق استانداردهای تاریخی دمای بسیار گرم در نظر گرفته می شد. این معیار از آن زمان هر سال بالاتر رفته و موجب شده است آنچه که زمانی گرمای شدید محسوب می شد، عادی تلقی شود.