تنها راه حل رسیدن به عدالت، رهایی از اقتصاد نئولیبرالی است
شهریار زرشناس گفت: برای رسیدن به عدالت اقتصادی و ا جتماعی نیاز داریم از نسخه نئولیبرالی فعلی و اقتصاد سرمایه داری و سبه مدرن پیرامونی رها شویم.
شهریار زرشناس گفت: برای رسیدن به عدالت اقتصادی و اجتماعی نیاز داریم از نسخه نئولیبرالی فعلی و اقتصاد سرمایه داری و شبه مدرن پیرامونی رها شویم.
به گزارش خبرنگار مهر، در ادامه سلسله نشست های تخصصی فصل تحول، نشست گفتمان دولت سیزدهم: عدالت و عقلانیت صبح امروز با حضور اساتید علوم انسانی در دانشگاه علامه طباطبائی با دبیر محمد تقی کرمی استادیار؛ دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه به صورت حضوری و آنلاین برگزار شد.
یکی از سخنرانان این نشست شهریار زرشناس، عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و پژوهشگر علوم انسانی کشورمان بود.
وی در ابتدای سخنانش گفت: اجرایی شدن عدالت اقتصادی و اجتماعی در ظرف مکانی و زمانی 1400 یعنی بازتولید عادلانه ثروت. اگر ما میخواهیم تحول، توانمندی و عدالت اقتصادی و اجتماعی رخ دهد باید نسخه اقتصادی فعلی کشورمان زیر و رو و یک نسخه جدید طراحی شود. ریلگذاری های فعلی اقتصادی کشورمان که حدود سه دهه است وجود دارد، برمینای اقتصاد نئولیبرالی و به جامانده از نظام پهلوی و رهاورد نظام استعماری است که باید دگرگون شود چون تا زمانی که در چارچوب اقتصاد به جامانده از استعمار و پهلوی باشیم دسترسی به عدالت امکانپذیر نیست و کارآمدی رخ نمیدهد و ما از وابستگی رها نمی شویم و با هر عطسه نظام جهانی دچار زکام میشویم.
زرشناس افزود: دولت آقای رئیسی، نیروهای انسانی را سرکار آورده که خواهان تحول اند و این خوب است اما هنوز نسخه ای وجود ندارد که کارها و تصمیمات عملیاتی شوند. در حال حاضر مردم ازمشکلات معیشتی رنج میبرند و سفره آنها خیلی کوچک شده است و حالا سوالی که مطرح میشود این است که چرا اقتصاد ما اینطور شد و ما به اینجا رسیدیم؟
عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در ادامه سخنانش و در پاسخ به سوالی که مطرح کرد توضیح داد: مشکل اقتصاد ما در ساخت است. ساخت اقتصادی فعلی ما ساختی است که به خواسته نظام جهانی سلطه ساخته شده و این نظام خواسته که ما را کشور پیرامونی کند. براساس این اتفاق که از زمان فتحعلی شاه و قرن 19 آغاز شد، ساخت اقتصاد سنتی و کلاسیک ما که وابسته به زمین بود کم کم دچار تغییر و اقتصاد سرمایه داری نامتوازن کم کم شروع به اجرا کردن شد. تیرنهایی هم با انقلاب سفید زده شد. با وقوع انقلاب اسلامی، کشور ما باید دچار نوعی تحول انقلابی میشد ولی نشد اما الان دیگر این تحول یک امر ضروری است چون اگر تحولی اتفاق نیفتد ما با مسائل جدی مواجه میشویم و استقلال، مردمسالاری، ولایت فقیه، وحدت ملی و امثال اینها را از دست خواهیم داد و در معرض تجزیه طلبی قرار خواهیم گرفت.
این منتقد علوم انسانی ادامه داد: بسیاری از من میپرسند مگر الان تحول و تغییر امکانپذیر است؟ پاسخ بنده است که بله تحول امکانپذیر است و اصلا هم کار سخت و پیچیده ای نیست. ما میتوانیم از نمونه های عملیاتی کشورهای دیگر الهام بگیریم و با اندکی تغییر انها را در ایران پیاده کنیم. در تمام این سالها نسخه اقتصادی کشور ما نسخه اقتصادی نئولیبرالی بوده کما اینکه در زمان شاه نسخه کنزی بوده است. بنابراین امروز حتی اگر رضا پهلوی هم به ایران بیاد باز همین نسخه اقتصاد نئولیبرالی را صدپله بدتر از اجراکنندگان وطنی اجرا میکند.
وی اضافه کرد: کافیست به تاریخ چین یک نگاهی بیندازیم و ببینیم که این کشور در حد فاصل 25 سال چگونه توانست عرصه اقتصادی دنیا را تسخیر کند یا مثلا روسیه که حد فاصل 1917 تا 1938 آنقدر تغییر کرد که در سال 1940 به عنوان یک کشور قابل پذیرش صنعتی در جهان مطرح بود.
زرشناس در پایان گفت: انقلاب اسلامی ایران برای ما رهاوردهای بسیاری مثل استقلال، تحرک اجتماعی وامثال اینها داشته است اما در وضعیت فعلی، ما نیاز داریم از نسخه نئولیبرالی فعلی و اقتصاد سرمایه داری و سبه مدرن پیرامونی رها شویم.