تنور کمبود پزشک در روستاهای سیستان و بلوچستان داغ‌تر از همیشه است / توزیع نامتوازن پزشک؛ مشکل اساسی نظام سلامت

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از عصرهامون، یکی از وظایف دولت توزیع متوازن پزشک در اقصی نقاط کشور است؛ چالشی اساسی که سال هاست نه تنها نظام سلامت بلکه مردمان صبور سیستان وبلوچستان با نبود و یا کمبود آن دست و پنجه نرم کرده و گاها زمان طلایی بهبود درمان بیمار با نبود به موقع پزشک از بین می رود. در این حیطه متولیان امر باید با ایجاد امکانات و ارائه خدمات تشویقی به پزشکان، آنان را به شکل مناسب در نقاط محروم و دورافتاده و روستاهای کوچک توزیع کرده و نسبت به حضور پزشک متخصص در تمام شهرها حساس باشد. با وجود آن که سیستان وبلوچستان دومین استان پهناور کشور است اما این خطه نه تنها در برخی از شهرستان ها که در روستاها هم با کمبود بسیاری از امکانات و حتی اعتبارات مواجه بوده و رنج می‌برد. در این زمینه خانه های بهداشت روستایی در حالی یکی از مطمئن ترین مکان های بهداشتی و درمانی برای اهالی مناطق محروم به شمار میروند و نقش مهمی در پیشگیری از بیماری ها و صیانت از سلامت مردم را به عهده دارند، اما نبود پزشک تمام وقت در این روستاها معضلی همیشگی است که باید به آن کمبود بهیار و یا دسترسی آسان به داروها را نیز اضاف کرد، موضوعی مهم که این روزها روستانشینان در بخش تلنگ و مرکز شارک و روستاهای شهرستان قصرقند در جنوب سیستان و بلوچستان از وجود آن در رنج و عذاب هستند. طبق گفته شهروندان اکثر روستاهای جنوب استان فاقد پزشک عمومی و بهیار است و طبق بررسی‌های انجام شده بیشترین مراجعات بیمار به استان‌های مشهد و یزد از سیستان و بلوچستان بوده است. دسترسی به پزشک یکی از مولفه‌های تاثیرگذار در روند درمان بیماران است، کمبود پزشک تنها مختص مناطق محروم و روستایی سیستان و بلوچستان نیست و حتی در شهرها نیز مشکل کمبود پزشک متخصص و فوق تخصص وجود دارد. علاوه بر کمبود حضور پزشک در روستاها، برخی پزشکان نیز تمایلی به طبابت در روستاهای دوردست را ندارند و تا زمان استقرار یک پزشک از سوی دانشگاه و جابجایی هایی که گاه بی گاه در بخش و مراکز روستایی اتفاق می افتد روستانشینان مجبور هستند چند روزی را بدون پزشک در روستا بگذرند که مشکلات درمانی را دوچندان می کند. این کمبودها در حوزه بهداشت و درمان در کنار مشکلات زیربنایی همچون کمبود آب آشامیدنی و نبود راه مناسب نیز مشکلات را دوچندان کرده است. قصه رفع مشکلات بهداشت و درمان جنوب شرق سر درازی دارد امیری یکی از روستانشینان روستای تلنگ در گفت و گو با خبرنگار ما با بیان اینکه درمان برای روستاییان از نیازهای نخستین است گفت: بهداشت و درمان معضلی است که انگار برای اهالی روستا نمیخواهد حل شود، شاید بتوان کمبود آب و نبود راه روستایی را تحمل کنیم اما بحث درمان را نه و این باعث کاهش کیفیت زندگی شده است. وی افزود: این کمبودات روستاییان را ناچار به ترک خانه و کاشانه‌شان کرده است و مجبور هستند در حاشیه شهرها سکونت کنند که حتی کیفیت زندگی در آنجا در پایین تر از حد تصور است پس حضور پزشک و رفع مشکلات درمانی از حقوق اولیه روستاییان است. مشکل اصلی کمبود پزشک توزیع نامناسب است معلم روستا با بیان اینکه بسیاری از پزشکان به دلیل دوری روستا از شهر و صعب العبور بودن راه ها حاضر به خدمت در این مناطق نیستند گفت: بسیاری از پزشکان حاضر به خدمت در این مناطق روستایی نیستند و بیماران روستاهای اطراف و دوردست برای دسترسی به پزشک باید به بخش، خانه بهداشت روستا یا شهر مسیر طولانی را طی کنند که این باعث می شود زمان طلایی بهبود برای درمان بیمار نیز از دست برود. وی گفت: بسیاری از روستاها دچار محرومیت و بی عدالتی هایی در توزیع منابع هستند چنان که در بخش یا روستایی فاقد حتی خدمات اولیه بهداشت و درمان باشد و در جای دیگر تمرکز و تلنبار خدمات را شاهد هستیم. بیماران برای دسترسی به پزشک متخصص باید به مرکز شهرستان مراجعه کنند اکرم بلوچ، عضو شورای بخش تلنگ و رییس شورای دنسر در گفت و گو با خبرنگار ما با ابراز گلایه از نبود پزشک در روستاهای قصرقند بیان کرد: فاصله اولین مرکز درمانی یعنی شهر قصرقند بابخش، 70 کیلومتر با مسیری سنگلاخی و سخت است و با چابهار هم مسیر 100 کیلومتر فاصله دارد و باید بیماران علاوه بر مشکل نبود پزشک در بخش و مرکز عدم دسترسی به راه ارتباطی مناسب را هم باید تحمل کنند. وی ادامه داد: در چند روز گذشته بخش تلنگ با جمعیت 20 هزار نفری پنج روز بدون پزشک بود و مرکز شارک با فاصله 30 کیلومتری مدتهاست بدون پزشک است و با این جمعیت 2 مرکز بخش و شارک باید 6 بهیار مشغول به فعالیت باشند که متاسفانه یک نفر بهیار در کل بخش حضور دارد. جمعیت 20 هزار نفری بخش تلنگ فقط یک بهیار دارد عضو شورای بخش تلنگ تصریح کرد: با ساخت مرکز بهداشتی و درمانی مردم روستا امیدوار هستند که بتوانند در نزدیکترین مکان به درمان خود بپردازند و نبود پزشک و دهیاری که مستقر نباشد ساختمان مرکز بهداشت به تنهایی چه فایده ای برای مردم آن منطقه دارد. وی افزود: پزشکانی که در بخش و شهرستان مستقر می شوند، از عدم توجه و حمایت دانشگاه یکی پس از دیگری محل خدمت خود را ترک می کنند. بلوچ گفت: یکی دیگر از دغدغه‌ها در حوزه بهداشت رفع مشکل کمبود بهورز در روستاهای خیلی دور و تکمیل خانه‌های بهداشت در مناطق صعب العبور است و ارتقای این زیر ساخت‌های بهداشت تاثیر بسزایی در کاهش بیماری‌ها و افزایش سلامت روستانشینان دارد. ماندگاری پزشک در روستا مهم ترین همکاری مردم با حوزه بهداشت است مرتضی سایگانی، فرماندار قصرقند در گفت و گو با خبرنگار ما با اشاره کمبود پزشک در روستاهای قصرقند بیان کرد: معضل کمبود پزشک فقط مختص جنوب استان ما نیست و در بسیاری از مناطق روستایی کشور هم این کمبود احساس می شود و یکی از مهم ترین اقدامات مردم در همکاری با حوزه بهداشت، نگه داشت پزشک در روستا است. وی افزود: با توجه به کمبودات در حوزه بهداشت و درمان روستایی قصرقند و طی پیگیری هایی که از طریق دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر انجام شد دانشگاه طی قول هایی که داده است در حال تلاش هستند که این کمبودات را جبران کنند. پزشکان برای خدمت رسانی به منطق دور روستایی علاقمند نیستند فرماندار قصرقند ادامه داد: یکی دیگر از مشکلات در این حوزه، پزشکان مناطق دور روستایی را برای خدمت انتخاب نمی کنند و تمایل دارند در روستاهای نزدیک شهر به مردم خدمت رسانی کنند که دانشگاه در تلاش است پزشکان را مجاب کند که دوره و طرح خود را در این روستاها که از لحاظ مسافتی دورتر هستند، بگذرانند. وی با اشاره به کمبود و جبران دهیار در خانه بهداشت روستایی، تصریح کرد: تعدادی از بهیاران در حال آموزش هستند و پس از گذراندن دوره به این روستاها جهت خدمت رسانی به مردم اعزام خواهند شد. سایگانی با ابراز گلایه از تعدای روستانشینان که باعث ترک پزشک از روستا می شوند، گفت: مردم هم باید با توجه به کمبود پزشک در روستاها همکاری بیشتری کنند و باعث ترک پزشک از روستا نشوند. انتهای پیام /