تورم غدد لنفاوی از علائم اصلی آبله میمونی / موردی در استان همدان مشاهده نشده است
همدان - ایرنا - معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی همدان با بیان اینکه هیچ موردی از ابتلای به آبله میمونی در این استان مشاهده و گزارش نشده است، گفت: تورم غدد لنفاوی مهم‌ترین علامت این بیماری است که موجب تشخیص آن از دیگر بیماری‌های مشابه نظیر آبله مرغان و سرخک می شود.
به گزارش روز یک‌شنبه ایرنا از علوم پزشکی همدان، دکتر فاطمه ترکمان اسدی اظهار داشت: با وجود گزارش 123 مورد بیماری آبله میمونی در کشورهای اروپایی، آمریکایی و افریقایی تاکنون هیچ مورد قطعی در ایران گزارش نشده است که با این وجود باید مراقب بروز این بیماری باشیم.
وی افزود: انتقال این بیماری از انسان به انسان و با تماس نزدیک از طریق قطرات تنفسی و همچنین از طریق ضایعات پوستی روی بدن فرد آلوده است، اگرچه از طریق تماس با مایعات بدن فرد آلوده یا اشیای آلوده به ویروس مثل لباس یا تماس جنسی با فرد مبتلا نیز احتمال انتقال بیماری وجود دارد.
معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی همدان با بیان اینکه دوره نهفتگی آبله میمونی (زمان ابتلا به عفونت تا شروع علائم) 6 تا 13 روز است که تا 21 روز هم طول می‌کشد، اظهار داشت: بیماری که بین 2 تا چهار هفته طول می‌کشد با تب، درد عضلانی، خستگی و سردرد شروع می‌شود و بعد از حدود سه روز از بروز این علائم ابتدایی، ضایعات پوستی به صورت «راش‌های ماکولوپاپولر» پدیدار خواهند شد.
وی گفت: اگرچه بیشتر مبتلایان به آبله میمون در وضعیت فعلی، بیماری خفیف داشته‌اند اما این ویروس می‌تواند در برخی گروهها مانند کودکان، خانم‌های باردار و افراد با نقص ایمنی بیماری شدید ایجاد کند.
معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی استان همدان با اشاره به اینکه درمان این بیماری علامتی و حمایتی است، گفت: افراد مبتلا به آبله میمونی باید تا زمان بر طرف شدن تمام راش‌های پوستی قرنطینه شوند همچنین از فعالیت جنسی، تماس با افراد دارای نقص ایمنی و حیوانات خانگی نیز خودداری کنند.
ترکمان اسدی تاکید کرد: افرادی که در تماس نزدیک با مبتلایان هستند باید تا 21 روز بعد از آخرین تماس خود را از نظر بروز علائم تحت نظر داشته باشند.
وی افزود: واکسن آبله می‌تواند برای پیشگیری در افراد با تماس نزدیک با بیمار و افزایش خطر ابتلا ببه بیماری استفاده شود، هر چند اثر محافظتی واکسن در طول زمان کاهش پیدا می‌کند اما مطالعات نشان داده تا 20 روز آثار آن در بدن باقی می ماند.