توصیه‌های ایمنی برای دارو دادن به کودکان؛ کدام داروها خطرناک هستند؟
مطالعات نشان داده‌اند که دارو‌های ضدسرفه و سرماخوردگی علائم این بیماری‌ها را متوقف نمی‌کنند یا سرفه را ساکت نمی‌کنند و حتی ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی جدی مانند ضربان قلب سریع و تشنج در کودکان شوند.
اشتباهات دارویی بیشتر از آن چیزی است که فکر می‌کنید. چگونه می‌توانید هنگام دادن دارو به نوزاد یا کودک نوپا از اشتباهات جلوگیری کنید؟ این دستورالعمل‌های ایمنی برای دارو‌های کودکان را بررسی کنید.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از وات تو اکسپکت، اگر نوزاد یا کودک نوپای شما به سرماخوردگی یا ویروس دیگری مبتلا است و بیش از نوازش معمولی، مایعات و استراحت نیاز دارد، ممکن است پزشک برای او دارو تجویز کند؛ اما قبل از اینکه به داروخانه بروید، باید مطمئن شوید که دارویی دریافت می‌کنید که برای کودک شما بی خطر است و دوز‌های مناسب برای مصرف را می‌دانید.
نحوه دارو دادن به نوزاد یا کودک نوپا
هرگز به نوزاد زیر 2 ماه هیچ دارویی ندهید، حتی دارو‌های بدون نسخه که توسط پزشک توصیه یا تجویز نشده است.
فقط دو داروی ضد درد و تب را برای نوزادان و کودکان نوپا در نظر بگیرید. استامینوفن (مانند تیلنول) برای نوزادان 2 ماهه و بزرگتر و ایبوپروفن (مانند بچه موترین یا ادویل) برای کودکان 6 ماهه و بزرگتر.
هرگز به نوزاد یا کودک نوپا دارویی که برای کودکان بزرگتر یا بزرگسالان در نظر گرفته شده است ندهید.
برای جلوگیری از خفگی، هنگام ارائه دارو، گونه‌های کودک خود را فشار ندهید، بینی او را نگیرید و سر او را به عقب نکشید. اگر کودک شما به اندازه کافی بزرگ شده است که می‌تواند بنشیند، دارو را در حالت نشسته با نوزاد خود بدهید. اگر کودک شما هنوز نمی‌تواند بنشیند، قطره چکان را به سمت داخل گونه او بگیرید در حالی که او را کمی بالا نگه دارید تا از خفگی جلوگیری کنید.
قطره چکان را به سمت پشت دهان کودک خود نگیرید، زیرا ممکن است باعث خفگی شود.
اگر کودک شما در مقابل مصرف دارو مقاومت می‌کند، سعی کنید به آرامی یا بلافاصله پس از ارائه دارو یک پستانک برای مکیدن به او بدهید، زیرا عمل مکیدن به دارو کمک می‌کند تا به جایی که باید، برسد.
دارو‌های مضر برای نوزادان و کودکان نوپا
وقتی صحبت از ایمنی دارو برای نوزادان و کودکان نوپا می‌شود، برخی داروها ممکن است مضر باشند که شامل موارد زیر می‌شود:
دارو‌های سرفه و سرماخوردگی
مطالعات نشان داده‌اند که دارو‌های ضدسرفه و سرماخوردگی علائم این بیماری‌ها را متوقف نمی‌کنند یا سرفه را ساکت نمی‌کنند و حتی ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی جدی مانند ضربان قلب سریع و تشنج در کودکان شوند.
به همین دلیل است که آکادمی اطفال آمریکا (AAP) می‌گوید دارو‌های سرفه و سرماخوردگی فقط بایدبرای کودکانی که حداقل 4 سال دارند و با تأیید پزشک اطفال استفاده شود. در غیر این صورت، AAP توصیه می‌کند تا حداقل 6 سالگی کودکان صبر کنید تا دارو‌های سرماخوردگی که به طور خاص برای آن‌ها طراحی شده است و فقط با تأیید پزشک به آن‌ها داده شود.
آسپرین (و هر چیزی که حاوی سالیسیلات باشد)
پزشکان سال‌ها به والدین هشدار داده‌اند که به کودکان خود آسپرین بدهند، اما این پیام تکرار می‌شود: به کودکان کمتر از 19 سال آسپرین ندهید، زیرا با شروع سندرم ری مرتبط است، یک بیماری نادر، اما بسیار جدی که بر کبد و مغز تأثیر می‌گذارد.
اگرچه تحقیقات در مورد آسپرین به سختی انجام می‌شود، بنیاد ملی سندرم ری توصیه می‌کند از دادن هر گونه دارویی که حاوی هر شکلی از سالیسیلات است به کودکان خودداری کنید، بنابراین فهرست مواد تشکیل دهنده روی برچسب داروها را به دقت بخوانید.
سوالاتی که باید از داروساز خود بپرسید
دریافت دارو برای کودک شما به چیزی بیش از برداشتن دارو از داروخانه نیاز دارد: شما باید دوز دارو، نحوه و زمان مصرف آن و عوارض جانبی را در میان جزئیات دیگر بدانید.
پزشک اطفال شما باید بیشتر این اطلاعات را در اختیار شما قرار دهد، اما شما همچنین می‌توانید با داروساز صحبت کنید تا مطمئن باشید.
اگر به فرزندتان داروی OTC می‌دهید، برچسب پشتی آن را بررسی کنید.
برای دارو‌های تجویزی، جزوه‌ای را که داخل جعبه است بخوانید؛ در هر صورت، هر گونه سوالی را با داروساز خود مطرح کنید.
در اینجا چند مورد است که بهتر است قبل از رفتن به خانه درباره آن‌ها اطلاعات کسب کنید:
آیا معادل‌های عمومی (یعنی ارزان تر) برای این داروی با نام تجاری وجود دارد؟
دارو قرار است چه کار کند؟
دارو چگونه باید نگهداری شود؟
آیا باید قبل از غذا داده شود یا همراه غذا؟ آیا می‌توانم آن را با غذا یا شیر مخلوط کنم؟
آیا جایگزین‌هایی وجود دارد که به دوز‌های روزانه کمتری نیاز دارد (اگر سه بار در روز داده شود)؟
اگر یک نوبت را فراموش کنم، آیا دفعه بعد باید دو برابر کنم؟
چه مدت باید انتظار داشته باشم که بهبودی را ببینم؟
اگر بهبودی ندیدم چه زمانی باید با پزشک تماس بگیرم؟
آیا کودک من باید نسخه کامل را تمام کند؟
آیا عوارض جانبی رایجی وجود دارد که باید مراقب آن باشم؟
اگر کودک من داروی دیگری مصرف می‌کند، آیا باید نگران هرگونه تداخلی باشم؟
آیا دارو می‌تواند بر وضعیت سلامت مزمن کودک من (در صورت وجود) تأثیر بگذارد؟
چگونه کودک نوپام را وادار به مصرف داروی مایع کنم؟
آیا می‌توانید دارو را به دو بطری تقسیم کنید که هر کدام برچسب مخصوص به خود را دارند تا یکی در خانه و دیگری در مهدکودک (در صورت وجود) نگهداری شود؟
هنگام دادن دارو به کودک، نکات زیر را رعایت کنید:
همیشه ابتدا با پزشک صحبت کنید: شما نباید به کودک در هر سنی هیچ دارویی یا حتی نسخه قدیمی که برای کودک شما نوشته شده است، بدون دریافت تاییدیه خاص از پزشک برای هر بیماری بدهید، مگر اینکه پزشک به شما توصیه کرده باشد (مثلاً هر زمان که کودک شما مبتلا شده باشد. تب 102 درجه فارنهایت، استامینوفن بدهید، یا هر زمان که خس خس شروع شد از دارو‌های آسم استفاده کنید.)
با دارو‌های گیاهی مانند هر داروی دیگری برخورد کنید: هیچ کس واقعا نمی‌داند که آیا بسیاری از گیاهان برای نوزادان و کودکان نوپا بی خطر هستند یا خیر. مکمل‌های گیاهی به‌طور کامل توسط سازمان غذا و دارو (FDA) تنظیم نمی‌شوند، به این معنی که ممکن است بیشتر از آنچه روی برچسب تبلیغ می‌شود، یک ماده فعال دریافت کنید یا ممکن است حاوی آلاینده‌های دیگری باشد. همه این‌ها به این معنی است که دارو‌های گیاهی باید مانند هر داروی دیگری فقط با تأیید پزشک به کودک شما داده شود. این شامل دارو‌های گیاهی است که مدعی درمان قولنج، دندان درآوردن و گاز معده هستند.
فقط از دارو‌های ساخته شده برای کودکان استفاده کنید: کودکان نمی‌توانند دوز‌های کمتری از دارو‌های بزرگسالان مصرف کنند. بدن کودکان کمتر توسعه یافته است و یک داروی بزرگسالان (که به طور خاص برای بدن بزرگسالان فرموله شده است) نه تنها می‌تواند بر روی آن‌ها بسیار متفاوت عمل کند، بلکه می‌تواند عوارض جانبی جدی نیز ایجاد کند. هنگام انتخاب دارو برای نوزاد یا کودک نوپا، خود را به دارو‌های موجود برای کودکان و دارو‌هایی که پزشک اطفال تجویز می‌کند محدود کنید.
دستورالعمل‌ها را با دقت بخوانید: بروشور و یا برچسب دارو را به دقت بخوانید. قانون کلی هنگام اندازه‌گیری دوز، پیروی از توصیه‌های وزن است - حتی اگر بسته یک دوز بر اساس وزن کودک شما و دوز متفاوت بر اساس سن او پیشنهاد کند. اگر دستورالعمل‌ها با دستورالعمل‌های پزشکتان مغایرت دارد یا برای سن کودک شما مشخص نشده است، ابتدا با پزشک یا داروساز تماس بگیرید. دستورالعمل‌های مربوط به زمان، تکان دادن و دادن با یا بدون غذا را دنبال کنید.
همانطور که در نظر گرفته شده استفاده کنید: مگر اینکه پزشک شما توصیه دیگری کند، فقط از یک دارو برای درمان علائم ذکر شده روی برچسب یا درج شده استفاده کنید و دارو را بیشتر از زمان تجویز شده مصرف نکنید.
از دوز زیاد خودداری کنید: هرگز به نوزاد یا کودک نوپای خود بیش از یک دارو در یک زمان ندهید بدون اینکه ابتدا با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. برخی از ترکیبات ناایمن هستند و بسیاری از والدین به طور تصادفی دوز‌های بیشتری از دارو مصرف می‌کنند. همیشه زمان و میزان مصرف دارو به فرزندتان را ثبت کنید تا تصادفاً دوز بیشتری تجویز نکنید یا از مصرف آن صرفنظر کنید. سعی کنید از یک تکه کاغذ روی در یخچال یا یک سند مشترک (یادداشت‌ها یا وظایف یا یادآوری ها) با هر مراقب دیگری برای پیگیری استفاده کنید. اگر کمی دیر به کودک خود دوز می‌دهید، استرس نداشته باشید - فقط با دوز زیر به برنامه خود برگردید.
لیست مواد تشکیل دهنده را بررسی کنید: مواد فعال دارویی را که تجویز می‌کنید بدانید تا از دادن تصادفی دو دارو با یک ماده فعال به کودک به طور همزمان اجتناب کنید - احتمالاً باعث مصرف بیش از حد می‌شود. خواندن فهرست مواد تشکیل دهنده همچنین به شما نشان می‌دهد که آیا این دارو حاوی چیزی است که ممکن است کودک شما به آن حساسیت داشته باشد یا خیر.
از دارو‌های تاریخ مصرف گذشته دوری کنید: دارو‌هایی که تاریخ مصرف آن‌ها تمام شده است نه تنها قدرت کمتری دارند، بلکه ممکن است دچار تغییرات شیمیایی شده باشند که می‌تواند آن‌ها را کاملاً خطرناک کند.
هرگز داروی نسخه‌ای را که برای شخص دیگری در نظر گرفته شده است به فرزندتان ندهید: در حالی که ممکن است وسوسه انگیز باشد که از رفتن به مطب پزشک اطفال صرف نظر کنید و آنتی بیوتیک‌های باقی مانده خواهر بزرگتر خود را به نوزاد خود بدهید، این کار را نکنید. فقط به این دلیل که کودک 5 ساله شما از یک دارو بهره‌مند شده است، به این معنی نیست که فرزند 2 ساله شما نیز می‌تواند از آن استفاده کند. به علاوه، مصرف دارو‌های شخص دیگری می‌تواند برای کودک شما بسیار خطرناک باشد.
چراغ‌ها را روشن کنید: اگر در ساعات اولیه صبح دارو مصرف می‌کنید، مطمئن شوید که می‌توانید به وضوح دارو را ببینید و هوشیار باشید؛ برچسب‌های بسته‌ها را در نور خوب بخوانید تا «قاشق چای‌خوری» را با «قاشق غذاخوری» یا «هر چهار ساعت» را با «هر دو ساعت» اشتباه نگیرید.
با دقت اندازه گیری کنید: هنگامی که دوز صحیح را تعیین کردید، دارو را در فنجانی که همراه آن است بریزید یا از قاشق، قطره چکان یا فنجان دارویی مدرج استفاده کنید.
فقط در صورت توصیه پزشک با غذا مخلوط کنید: همچنین مطمئن شوید که کودک شما تمام شیشه یا فنجان (و بنابراین کل دوز دارو) را تمام می‌کند.
پس از هر گونه اختلال دارویی محافظه کار باشید: اگر کودک یا کودک نوپا یک دارو را تف یا استفراغ کرد، بهتر است دوز دوم را بدون مشورت با داروساز یا پزشک خود تجویز نکنید، زیرا مصرف کم دوز خطر کمتری نسبت به مصرف بیش از حد دارد. حتماً در مورد آنتی بیوتیک‌ها با پزشک مشورت کنید، زیرا مصرف دوز کامل طبق توصیه پزشک، اهمیت ویژه‌ای دارد.
دوره کامل آنتی بیوتیک را مصرف کنید: با توجه به این نکته، اگر پزشک اطفال شما برای کودک نوپا آنتی بیوتیک تجویز می‌کند، مطمئن شوید که او دوره کامل را می‌گذراند؛ قطع مصرف آنتی بیوتیک در اواسط دوره می‌تواند به باکتری‌های ماندگار فرصت رشد مجدد بدهد؛ در نتیجهه کودک بیمار دوباره نیاز به یک دوره دیگر (احتمالا قوی تر) از آنتی بیوتیک. خواهد داشت. اولین بار بیماری را در جوانه خفه کنید و آنتی بیوتیک را تمام کنید.
داروها را در مکان امن نگهداری کنید: داروی نوزادان و کودکان نوپا (و همچنین برای بزرگسالان در خانه) را دور از دسترس کودکان و در جای خشک و خنک نگهداری کنید. این بدان معناست که شما باید از قرار دادن آن‌ها در کابینت‌های حمام خودداری کنید، جایی که رطوبت حمام و دوش می‌تواند به قدرت دارو آسیب برساند. همچنین به یاد داشته باشید که پس از مصرف داروها را کنار گذاشته و بدون مراقبت نگذارید؛ آن‌ها را به سرعت کنار بگذارید تا در نهایت در دستان کوچک کودکانتان قرار نگیرند. این در مورد دارو‌های شما نیز صدق می‌کند، از جمله دارو‌هایی که به صورت روزانه مصرف می‌شوند که می‌توانند برای کودک یک اسباب‌بازی یا جعبه آب نبات فریبنده به نظر برسند.
به مراقبان کودک هشدار بدهید: اگر کودک شما در مهدکودک است یا نزد مراقب دیگری می‌ماند، مطمئن شوید که او دستورالعمل‌های روشنی در مورد نحوه استفاده از دارو دارد. مراکز مراقبت از کودک دارای مجوز برای تجویز هر گونه داروی تجویزی و بدون نسخه (از جمله ویتامین ها) به فرم‌های خاصی نیاز دارند. از مهدکودک خود در مورد این خط مشی بپرسید تا بدانید که در صورتی که کودک شما نیاز به تکمیل نسخه برای چیزی مانند عفونت گوش در حین مراقبت دارد، چه انتظاری داشته باشید.
دارو را «آب نبات» یا «درمان» صدا نکنید: در حالی که انجام این کار ممکن است به طور موقت باعث همکاری نوزاد یا کودک نوپا شود، اگر کودک شما بعداً دارو را پیدا کند و تصمیم بگیرد "درمان" را امتحان کند، این نوع ارتباط می‌تواند منجر به مصرف بیش از حد شود. ویتامین‌ها و داروها اغلب برای کودک مانند آب نبات به نظر می‌رسند و این سردرگمی را بیشتر می‌کند.
سوال بپرسید: اگر هرگز مطمئن نیستید که به نوزاد یا کودک نوپا خود دارو بدهید یا اگر به نظر می‌رسد کودک شما واکنش نامطلوبی دارد، با پزشک تماس بگیرید.
باید اندازه کافی خوش شانس باشید که نوزاد یا کودک نوپایی داشته باشید که با دیدن قطره چکان دارو با خوشحالی با آن کنار می‌آید، چرا که اغلب کودکان از مصرف دارو اجتناب می‌کنند؛
دانستن این ترفند‌ها برای دادن دارو به کودکان می‌تواند کمک کننده باشد:
سعی کنید قبل از غذا دارو را به کودک نوپا بدهید، مگر اینکه به شما دستور داده شده که دارو را با معده پر یا بعد از غذا بدهید، سعی کنید آن را قبل از صبحانه، ناهار یا شام مصرف کنید. ممکن است کودک شما زمانی که گرسنه است بیشتر بپذیرد.
از جوانه‌های چشایی دوری کنید، جوانه‌های چشایی در جلو و مرکز سطح زبان قرار دارند. با قرار دادن دارو در پشت لثه و داخل گونه، آن‌ها را دور بزنید، جایی که بدون ضربه زدن به جوانه‌های چشایی از گلو پایین می‌رود. این نیاز به کمی مهارت دارد و با گذشت زمان تسلط بیشتری پیدا می‌کنید
دارو را خنک نگه دارید، اگر داروساز شما می‌گوید سرد کردن دارو روی قدرت اثر نمی‌گذارد، سعی کنید آن را در یخچال بگذارید تا طعم آن کمتر مشخص شود. در غیر این صورت، ابتدا یک بطری خنک، یک کیسه غذای مشبک با میوه‌های یخ زده یا یک بستنی به کودک بدهید تا زبان او کمی خنک و بی حس شود تا طعم دارو برای او قوی نباشد.
به دنبال طعم‌های سرگرم کننده باشید: از داروساز خود یک طعم دهنده مورد تایید FDA مانند FLAVORx که می‌تواند با طعم بد بسیاری از داروها مقابله کند، بخواهید.
عوارض جانبی دارو‌های شیرخوار و کودکان که باید مراقب آن‌ها بود
برخی از کودکان ممکن است هنگام مصرف انواع خاصی از داروها عوارض جانبی داشته باشند. در اینجا مواردی است که باید در کودک یا کودک نوپا مراقب باشید:
اسهال
تغییر در فعالیت یا خلق و خو (مانند افزایش گیجی یا خواب آلودگی)
عرق کردن یا برافروختگی
بثورات غیر قابل توضیح
تورم
ضربان قلب سریع
اگر متوجه شدید که کودکتان مشکل تنفسی دارد یا علائم دیگری از ناراحتی دارد، با 115 تماس بگیرید
از دست ندهید