توهم باطل دشمن برای فروپاشی ایران قدرتمند

به گزارش مشرق، دیوید سنگر روزنامه‌نگار و تحلیگر مشهور نیویورک‌تایمز در تازه‌ترین مواضع خود هشدار قابل تاملی را خطاب به مقامات آمریکایی و صهیونیستی مخابره کرده است:

" شرط‌بندی روی تغییر نظام ایران، بسیار پرخطر است. از اظهارات هیئت اسرائیلی که هفته گذشته در واشنگتن بود، معلوم است که آن‌ها هم روی همین سناریو حساب کرده‌اند. زمان می‌خرند، چون گمان می‌کنند تغییر نظام رخ خواهد داد. اما مشخص نیست این اعتماد به نفس‌شان از کجا می‌آید."

رمزگشایی از مواضع سنگر و تعداد پرشماری از استراتژیست‌ها و تحلیلگران آمریکایی چندان دشوار نیست. نه‌تنها تهران پیش‌فرض‌های انتزاعی و توهم‌آمیز واشنگتن و تل‌آویو را در میدان یکی پس از دیگری به چالش کشیده و ابطال کرده، بلکه علاوه بر آن هزینه‌های شکست غرب و صهیونیست‌ها در این قمار ضدایرانی را شدیداً افزایش داده است.

همین مسئله منجر به ارسال سیگنال‌های هشدارآمیز خطاب به افرادی مانند ترامپ و نتانیاهو شده و روز به روز بر عمق و شدت این هشدارها افزوده می‌شود. نباید فراموش کرد که در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی اقدامات و توطئه‌های گوناگونی علیه موجودیت ایران متمدن و اسلامی صورت گرفت که وجه اشتراک همه آن‌ها "توهم فروپاشی ایران قدرتمند" بود.

قطعاً جمهوری اسلامی ایران مسئولیت آگاه‌سازی دشمنان از این توهم را بر عهده نداشته و ندارد اما دادن درس‌های سخت و جبران‌ناپذیر به بدخواهان حریم مقدس کشورمان را رسالت خود تلقی می‌کند.

نکته دیگر اینکه هشدارهای مخابره شده به مقامات آمریکایی و صهیونیستی درخصوص "توهم فروپاشی ایران" و "هزینه‌های این توهم" از سوی کسانی مطرح می‌شود که خود را در حوزه روابط بین‌الملل رئالیست و واقع‌گرا می‌دانند. به عبارت بهتر آنچه منجر به تشدید این هشدارها شده "واقعیات صحنه" است. این واقعیات خود را در تحولات اخیر در منطقه از جمله پاسخ قاطعانه ایران اسلامی به دشمنان صهیونیستی و آمریکایی در تجاوز 12 روزه نشان داده است. آنچه اخیراً رخ داد نقطه عطفی در تغییر محاسبات دشمنان در قبال ایران قدرتمند محسوب می‌شود.

ایران در طول هفته‌های اخیر قدرت بازدارندگی قاطعانه و رصدگری هوشمندانه خود را به دشمنان و دوستان اثبات کرد. قطعاً به سود دشمنان خواهد بود که بار شکست خود در برابر ایران قوی را بیش از این سنگین‌تر نکنند اما اگر آن‌ها نسبت به توهمات خام و دست‌نیافتی خود اصرار ورزند شاید حتی دیگر مجالی برای بقای حداقلی و درس‌گرفتن از واقعیات نداشته باشند.