تکذیب شناسایی مورد دوم آبله میمون در کشور
سخنگوی وزارت بهداشت: درحال حاضر تنها یک مورد ابتلا به آبله میمون در کشور شناسایی شده است و اخبار منتشر شده مبنی بر شناسایی مورد دوم ابتلا به آبله میمون در شهر قم نادرست است.
پدرام پاک آیین سخنگوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اخبار منتشر شده در خصوص دومین مورد ابتلا به آبله میمون در قم را تکذیب کرد.
به گزارش ایرنا، پدرام پاک آیین در گفت وگویی با بیان این مطلب افزود: درحال حاضر تنها یک مورد ابتلا به آبله میمون در کشور شناسایی شده است و اخبار منتشر شده مبنی بر شناسایی مورد دوم ابتلا به آبله میمون در شهر قم نادرست است.
اولین مورد شناخته شده ویروس آبله میمونی در سال 1958 در بین میمونهایی که برای تحقیقات و پژوهش نگهداری شدند، مشاهده شد. ولی اولین مورد انسانی این بیماری در سال 1970 در آفریقا و در یک کودک شناسایی شد.
زادگاه آبله میمونی در کشورهای مرکزی و غرب آفریقا و در مناطقی پوشیده شده از جنگلهای بارانی استوایی است چرا که مخزن این ویروس علاوه بر میمونها برخی از جوندگان نیز هستند که البته هنوز به صورت دقیق و کامل مخزن این ویروس شناسایی نشده است. اما به علت تماس بین انسان و حیوان در این مناطق این بیماری به انسان سرایت کرده است.
آبله میمون دو مرحله اولیه و ثانویه دارد. وقتی این ویروس وارد بدن میشود ممکن است بین یک تا دو هفته هیچ علامتی نداشته باشد و گفته میشود بین 5 تا 21 روز علامتی ندارد. اما وقتی دوره کمون و پنهان آن خاتمه پیدا میکند، با علائم عمومی نظیر تب، سردرد شدید، درد عضلانی، کاهش انرژی بدن، کمر درد و تورم غدد لنفاوی شروع میشود و در کل ابتلا به ویروس آبله میمونی ابتدا با این علائم عمومی خواهد بود.
این موضوع بسیار مهم است که ویروس آبله میمونی در دوره کمون 5 تا 21 روز امکان انتقال فرد به فرد ندارد و انتقال این ویروس از زمان شیوع علائم آغاز میشود و بعد از آن اثرات پوستی همچون تاولهای پوستی ایجاد شده که ابتدا مسطح اما آرام آرام برجسته میشوند و در درون آن تغییر رنگ ایجاد کرده و پس از پوستهریزی محو میشوند.
به طور معمول از زمانی که علائم بالینی آبله میمون در فرد ایجاد شده تا زمانی که تاولها کاملا برطرف شود، فرد میتواند ناقل بیماری باشد و اگر در تماس نزدیک با یک فرد سالم قرار بگیرد میتواند این بیماری را انتقال دهد.
بیشترین راه انتقال بیماری آبله میمونی، تماس نزدیک از جمله تماس پوست به پوست است. اما انتقال قطرهای از طریق تنفس، تماس انسان با حیوانات آلوده و خوردن گوشت آلوده نیز از دیگر راههای ابتلا به آبله میمون است. انتقال بیماری از طریق مادر به جنین نیز راه دیگر انتقال این ویروس است.
تماشاخانه