جهانی جدید در فیلم کوتاه با رویکرد «بومیگرایی در ژانر» جشنواره تهران محقق شده است
ریحانه اسماعیلیان، «هوش و تکنیک» را دوعنصر مهم برای طراحی صحنه و لباس در فیلم کوتاه معرفی کرد و درباره رویکرد جشنواره فیلم کوتاه تهران «بومیگرایی در ژانر» گفت: رویکرد بومیگرایی جشنواره فیلم تهران جهان جدیدی به آثار کوتاه داده و دنیای دیگری برای مخاطب خلق کرده است.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ ریحانه اسماعیلیان برنده دیپلم افتخار بهترین طراحی صحنه برای فیلم «مورس» از سی و هشتمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران و از طراحان صحنه و لباس سینماست که همکاریهای مستمری را با فیلمسازان کوتاه در کارنامه کاری خود دارد. او دانشآموخته معماری از دانشگاه سوره است و به دلیل آشنایی با دانشجویان سینما و تئاتر از دوران دانشجویی همکاریهای حرفهای خود را با پروژههای مختلف فیلم در جایگاه طراح صحنه و لباس رقم زده است. اسماعیلیان درباره فضای طراحی صحنه و لباس و انتظار کارگردانان فیلم کوتاه از این حوزه در سینما گفت: در بین فیلمسازان فیلم کوتاه کارگردانهایی هستند که اهمیت ویژهای برای طراحی صحنه قائلاند و دوست دارند اتفاقی در پروژهشان رقم بخورد که موجب دیده شدن کار شود؛ من از این نوع نگاه استقبال میکنم و برایم خیلی خوشایند است. این طراح صحنه و لباس، اهمیت دادن به طراحی صحنه و لباس را برای فیلم کوتاه ضروری دانست و گفت: اهمیت دادن به این بخش قطعاً مهم است؛ به نظرم سینمای کوتاه ایران خیلی جلوتر و قویتر از سینمای بلند جلو میرود؛ افرادی مانند عباس کیارستمی و اصغر فرهادی و دیگر کارگردانهای بزرگی که در تاریخ سینمای ایران در جشنوارههای معتبر حضور داشتهاند، همگی به نوعی نمایندگان سینمای کوتاه ایران هستند و کارشان را از این فضا شروع کردهاند درحالی که این میزان موفقیت برای سینمای بلند کشورمان تاکنون شکل نگرفته است اما فیلمسازان فیلم کوتاه همچنان در این جشنوارهها رفت و آمد دارند و دیده میشوند. وی ادامه داد: به همین دلیل فکر میکنم حیف است در کنار دستاوردهای سینمای کوتاه به بخش طراحی صحنه بیتوجهی صورت بگیرد. او خاطر نشان کرد: بهنظر من اگر بهترین فیلمبردار پشت دوربین قرار داده شود اما وقتی چیزی برای تصویربرداری وجود نداشته باشد، یعنی آن جهان ساخته نشده و اشیا و چیدمان و طراحی برای ارائه تصویری مطلوب به مخاطب وجود نداشته باشد، بهترین تصویربرداری هم کاری را پیش نمیبرد و بیفایده است. بنابراین معتقدم باید جهان قصه متناسب با فضاهای مختلف زیست شکل بگیرد و هر کدام تعریفی دارند که باید به درستی صورت بگیرد و بازنمایی شود.
اسماعیلیان با طرح یک نقد عنوان کرد: متاسفانه جشنواره فیلم کوتاه تهران کاندیداتوری بخش صحنه ندارد البته من برای فیلم «مورس» دیپلم افتخار بهترین طراحی صحنه را از دوره سی و هشتم جشنواره فیلم کوتاه تهران دریافت کردهام و در همان مراسم تاکید کردم که بچههای صحنه در فیلم کوتاه واقعا زحمت میکشند و به شخصه وقتی میبینیم که در هر پروژهای چگونه گروه صحنه و لباس از جان و دل مایه میگذارند و کار را جلو میبرند دوست دارم جایزه ای برایشان در نظر گرفته شود. آنها جهانی را برای فیلم میسازند که اگر این جهان نباشد، همه چیز بیروح و تصنعی و غیرتاثیرگذار خواهد بود. این طراح صحنه و لباس ادامه داد: شخصا بهعنوان عنصری از فضای فیلم کوتاه کشورمان از مدیران جشنواره فیلم کوتاه تهران درخواست میکنم که کاندیداتوری بخش صحنه و لباس به جشنواره اضافه شود. اسماعیلیان به تشریح مختصات صحنه در فیلم کوتاه پرداخت و درباره تفاوت آن با فیلم بلند گفت: طراحی صحنه از نظر ماهیت در سینمای بلند و کوتاه یکی است چون هردو یک حرف را میزنند و هر دو فضایی را بهوجود میآورند که بهنظر من در فیلم کوتاه خیلی میتواند تاثیرگذارتر باشد چراکه قرار است یک پیام و حرف را در زمانی کوتاه مطرح کنیم به همین دلیل عوامل باید همگی دست به دست هم بدهند تا این نتیجه به خوبی ادا شود و درست در اینجا صحنه میتواند بسیار تاثیرگذار باشد. همچنین از نظر زمانبندی در فیلم بلند و در مرحله پیش تولید قطعاً زمان بیشتری وجود دارد و امکان طراحی دکور بیشتر فراهم است اما در فیلم کوتاه هوش و تکنیک کمک کننده است چراکه باید با حداقل امکانات بستر تحقق اتفاقات جدید فراهم و ارائه شود. برنده دیپلم افتخار بهترین طراحی صحنه فیلم کوتاه تهران عنوان کرد: طراحی صحنه در برخی آثار سینمای کوتاه به قدری برجسته است که در حافظه بصری مخاطب جاخوش کرده و همین باعث میشود مخاطب تا مدتها بتواند درباره فیلم صحبت کند چراکه تاثیر بصری واقعا کارکرد دارد و موجب دیده شدن و ماندگاری فیلم خواهد بود. بعدها از این آثار به عنوان آثار نوآور و کارهایی که همراه با فکر بوده است، یادخواهد شد. این آثار حتی میتوانند شروع کننده یک جریان در سینمای کوتاه باشند و بعد از این آثار موفق است که خیلیها جرات پیدا میکنند تا کارهای متفاوتی را در صحنه انجام دهند. او به پروژههای خارج از ایران خود اشاره و بیان کرد: یکی از کارهای محبوبی که من باید حتما از آن یاد کنم مربوط به پروژهای در کشور عراق و شهر بغداد و کاخ عباسی بود. این کاخ 900 ساله که مربوط به سلسله عباسیان بود و در کنار رود دجله قرار داشت اتفاق ویژهای برای من بود. زمانی که من برای بازدید وارد این کاخ شدم واقعا باور نمیکردم که قرار است چنین بنای تاریخی در اختیارمان قرار داده شود و بتوانم طراحی در آن انجام دهم البته بدون آنکه یک میخ به دیوار بزنم. تمام این فضا باید طراحی و چیدمان میشد بدون اینکه کوچکترین آسیبی به این بنای تاریخی برسد. ما با چیدمانی که در این پروژه انجام دادیم فضا را به آن دوران برگرداندیم و این اتفاق خیلی در کشور عراق دیده و جزو کارهای مطرح شد و بازخوردهای بسیار خوبی برای من داشت و از کارهای محبوب برای من شد. بعد از این کار خیلی از دانشجویان به ما پیام دادند که این کار برایشان الهامبخش بوده است و تصاویر به آنها کمک کرده است.
اسماعیلیان درباره رویکرد جشنواره فیلم کوتاه تهران در «بومیگرایی در ژانر» و تاثیر آن بر بخش طراحی صحنه گفت: قطعاً رویکرد بومیگرایی در ژانر بر طراحی صحنه و لباس تاثیر داشته و خواهد داشت؛ همانطوری که بومیگرایی بر معماری ما تاثیر دارد لذا در هرچیزی که با انسان و زیست آن در ارتباط باشد، تاثیرخواهد داشت. از مدل نشستن افراد تا اشیایی که به کار میبرند تا ارتفاع سقف خانه و فرش و نوع زیرانداز همگی فضای جدیدی به فیلم میدهد که همگی در دل بومیگرایی در ژانر قرار میگیرند لذا رویکرد بومیگرایی جشنواره فیلم کوتاه تهران جهان جدیدی به آثار کوتاه داده و دنیای دیگری را برای مخاطب خلق کرده است. چهل و یکمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران به دبیری مهدی آذرپندار 27 مهر تا 2 آبان 1403 برگزار خواهد شد.
5757
کد خبر 1955544