حزن مکرر رحلت پیامبر

در گوشه گوشه صحن ها و شبستان ها، دسته هایی که از شهرهای مختلف آمده بودند، حلقه هایی تشکیل داده و مداحان روضه می خواندند و سینه زنی برپا کرده بودند. بلندگوی حرم هم گهگاه روضه های عربی پخش می کرد. دل ها غمگین بود از یادکرد پیامبر نور و رحمت و مهربانی. و حزین بود از یادکرد جگرگوشه او حضرت مجتبی. صاحب عزا، فرزندشان صاحب الزمان (ع) است و اینجا خانه اوست. پس ما اینجا به خانه صاحب عزا آمده ایم تا این مصیبت ها را به ایشان تسلیت گوئیم و چه جایی بهتر از اینجا برای عزاداری و همراهی با اولیای الهی؟

امروز دوستان رادیو اربعین مهدوی پخش زنده داشتند از مراسم حرم عسکریین در جوار سرداب مطهر. محمد به کنار عزاداران می رفت و حال و هوای آنجا را منتقل می کرد. دوستان دیگر هم او را همراهی می کردند. احمد که در طول این روزها خدمات پزشکی به زائران ارائه می کرد، همراه حامد و امیر، برگه هایی را که دیروز تکثیر کرده بودند بین زائران توزیع می کردند. بالای آن نوشته بود: توصیه هایی از پیامبر و امام مجتبی علیهماالسلام در مورد امام مهدی (ع). و بعد یک حدیث از هریک را با ترجمه آورده بودند تا عزاداری و یادکرد از پیامبر و امام، همراه شود با معرفت افزونتر امام زمان در کلام محمدی و حسنی. محمد هم در پخش مستقیم، برگه را برای مخاطبان رادیو می خواند: این دو حدیث یادگار ما تقدیم به شما از این مکان شریف و در این روز به یادماندنی. پیامبر خدا فرمود:

«قائم (ع) از فرزندان من است، نام او نام من و کنیه او کنیه من است، شکل او شکل من و سنت او سنت من است، مردم را بر دین و آئین من به پا می دارد و آنها را به سوی کتاب پروردگارم فرا می خواند. کسی که او را اطاعت کند مرا اطاعت کرده است و کسی که او را نافرمانی کند، از من نافرمانی کرده است. کسی که در دوران غیبت منکر او باشد مرا انکار کرده است و کسی که او را تکذیب کند مرا تکذیب کرده است و همچنین کسی که او را تصدیق کند مرا تصدیق کرده است. من از تکذیب کنندگانم درباره امر او و انکارکنندگان گفتارم درباره او و گمراهان امتم از راه او، به خدا شکایت می کنم، آنهایی که ظلم کرده اند به زودی خواهند دانست که به چه کیفرگاه و محل انتقامی بازخواهندگشت (کمال الدین411/2)

امام حسن مجتبی هم فرمود: خوشا به سعادت کسی که روزگار او را درک کند و اوامر او را گوش فرادهد"(یوم الخلاص /374)."بعد از امضای قرارداد صلح با معاویه برخی از شیعیان ناآگاه به خدمت امام حسن مجتبی (ع) رسیده، او را برای پذیرش صلح سرزنش کردند. امام حسن (ع) فرمود: شما نمی دانید که من برای شما چه کرده ام؟! به خدا سوگند آنچه من انجام داده ام برای شما از تمام این جهان سودمندتر است. مگر نمی دانید که من امام شما هستم؟! اطاعت من بر همه ی شما واجب است، و به صریح فرمایش رسول اکرم (ص) یکی از دو سروران جوانان بهشتی هستم؟! مگر نمی دانید که هنگامی که حضرت خضر (ع) کشتی را سوراخ کرد و جوانی را کشت و دیوار را تجدید بنا کرد حضرت موسی خشمگین شد، زیرا سبب و حکمت آنها را نمی دانست، ولی کارهای حضرت خضر در نزد خدا صحیح و بی اشکال بود. مگر نمی دانید که هر یک از ما بر گردنش بیعت طاغوت زمانش خواهد بود به جز قائم ما که حضرت عیسی در پشت سر او نماز می خواند و خدای تبارک و تعالی ولادتش را مخفی نگه می دارد و خودش را در پشت پرده غیبت نهان می سازد تا به هنگام ظهور، بیعت احدی در گردن او نباشد"(اعلام الوری /401)

6565