حسین زمان: به تلویزیون نمی روم / نمی‌دانم چرا 17 سال ممنوع الکار شدم

حسین زمان که پس از هفده سال توانسته مجوز برگزار کنسرت بگیرد، معتقد است که علت ممنوع الکاریش در این سال‌ها را نمی‌داند.

به گزارش تسنیم، نشست خبری کنسرت حسین زمان صبح امروز دوشنبه 24 تیر 1398 در سالن کنفرانس برج میلاد برگزار شد. در این نشست علاوه بر حسین زمان خواننده موسیقی پاپ، بهنام ولی زاده نماینده شرکت تماس و سرمایه گذار و صابر جعفری رهبر گروه هم حضور داشتند.

دلیل هفده سال ممنوع الکاری را نمی دانم

حسین زمان خواننده موسیقی پاپ گفت: اینکه چرا من نتوانستم هفده سال فعالیت کنم، دلیلش برای خودم هم خیلی مشخص نبود. از مراجع مختلف سوال می کردم و هیچ کس موضوع مشخصی به من نمی گفت. مسئولان ارشاد به من می گفتند که به ما دستور داده شده و ما هم باید این دستور را اجرا کنیم.

وی ادامه داد: حق خودم می دانم که فعالیت کنم. موسیقی پاپ بعد از انقلاب را من و هم نسلانم شکل دادیم. در هفده سال گذشته همیشه پیگیر گرفتن مجوز فعالیتم بودم.

زمان گفت: یک سال و نیم پیش مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد، از من خواست که به دیدارش بروم. خیلی صمیمانه به من گفت که ما می خواهیم که شما دوباره فعالیت کنید. به من گفتند که چند تک قطعه تولید کن و من این کار را انجام دادم و قطعه ها مجوز گرفت. بعدش درخواست کنسرت دادم و باز هم مشکلاتی ایجاد شد. اما پیگیر شدم و بالاخره توانستم مجوز برگزار کنسرتم را هم بگیرم. الان به لحاظ قانونی مجوزهای لازم را گرفته ام و امیدوارم تا روز اجرا مشکلی پیش نیاید.

وی ادامه داد: وقتی سال 1375 فعالیت هنری در عرصه موسیقی را آغاز کردم، می دانستم که موسیقی پاپ نیاز جامعه است و جوانان به این موسیقی نیاز دارند. در آن زمان موسیقی پاپ خیلی فرصت ابراز خودش را نداشت. در آن زمان دوستان دیگری هم بودند؛ آقای اصفهانی، عصار، افشار، اعتمادی و دیگرانی مانند شادمهر عقیلی که آمدند و آثارشان را ارائه کردند و با استقبال خوبی هم مواجه شد. بالاترین تیراژ فروش آلبوم موسیقی مربوط به همان زمان است. آن زمان رکورد فروش یک میلیون و هفتصد هزار آلبوم ثبت شد. چنین رکوردی الان دیگر تکرار شدنی نیست. اما آرام آرام موسیقی دست کسانی افتاد که خیلی دلشان برای موسیقی نمی سوخت و بیشتر به فکر تجارت بودند. آنها پول و قدرت و نفوذ داشتند و همه چیز را در دست گرفتند. چون دلشان برای موسیقی نمی سوخت، در نهایت کار به اینجایی رسید که الان می بینیم.

این خواننده موسیقی پاپ درباره بازار موسیقی پاپ کنونی کشورمان گفت: نمی خواهم بگویم انچه امروز موسیقی پاپ است مستهجن یا مبتذل است. همین چیزی که امروز ارائه می شود، مخاطب دارد. فرهنگ جامعه ما الان پذیرای این گونه از موسیقی هاست. اگر ما می خواهیم موسیقی خوب را در جامعه عرضه کنیم، باید فرهنگ سازی کنیم. باید به کارهای خوب بها بدهیم. بگذاریم همه به شکل عادلانه از این فضا استفاده کنند. اینگونه نباشد که کسانی که پشتوانه های قوی مالی دارند، هر موقع و هر جا بخواهند اجرا برگزار کنند.

وی ادامه داد: اگر رسانه ها تلاش کنند که موسیقی خوب را عرضه کنند، اگر گوش مردم به موسیقی خوب عادت کند، مردم آگاهیشان از موسیقی خوب بالا می رود و آرام آرام فضای کنونی دگرگون می شود.

زمان گفت: من باید وسط بیایم و خطر کنم و آبرویم را گرو بگذارم. دیگران هم باید بیایند. در کنسرت سوم مرداد می خواهم بگویم که موسیقی پاپ می تواند مبتنی بر ارزش های هنری ارائه شود. اگر مردم من را با این نگرش و این سبک و سیاق بخواهند، ادامه می دهم و اگر نخواهند کنار می روم.

این خواننده گفت: سعی می کنم خودم را با هنر متعالی تطبیق بدهم. اگر به استقبال مردم منجر شد، ادامه می دهم اگر استقبال مردم را در پی نداشت، من خودم را تغییر نمی دهم. نقش صدا و سیما در این کار خیلی مهم است. البته نمی شود خیلی روی این رسانه حساب کرد. چرا که سیاست صدا و سیما تعالی بخشی به موسیقی نیست.

زمان تاکید کرد: آنچه برایم مهم است کیفیت است. مبنای من کمیت نیست. مردم باید در سالن کنسرت طعم موسیقی را بچشند. دلم می خواهد در مملکتی که دیدن ساز در تلویزیون مشکل دارد، می خواهم مردم این نوازندگان را روی صحنه ببینند. نوازنده ای که به عنوان یک هنرمند ارزش و اعتبارش را حفظ نکرده اند. یک نوازنده ویلن یا یک نوازنده گیتار همان قدر ارزش دارد که یک خواننده مهم است.

وی ادامه داد: تصمیم گرفتم که طیف وسیعی از کارهایی که تا کنون خوانده ام را در اجرای سوم مرداد داشته باشم. تعدادی کار هست که خیلی قدیمی نیستند و در دوران فرقت خوانده ام. سه ترانه هم هست که هنوز شنیده نشده و آنها را به عنوان کارهای جدید اجرا می کنم. دو قطعه از این کارها عاشقانه است.

زمان گفت: یک قطعه هم به صورت اجرای خاص خواهد بود که با دو ساز اجرا می شود، آقای چراغعلی نوازنده پیانو است و آهنگساز این کار هم خود ایشان است. این قطعه برادرجان نام دارد. این قطعه روایتگر اوضاع کنونی جامعه است.

ما هنوز با موسیقی پاپ دهه پنجاه فاصله داریم

این خواننده درباره علاقه اش به موسیقی پاپ دهه پنجاه گفت: ما هنوز با ملودیها و ترانه های دهه پنجاه خیلی فاصله داریم. تصمیم ما در اواسط دهه هفتاد ادامه آن جریان موسیقی پاپ در دهه پنجاه بود. اصلاح آشفتگی که الان در موسیقی پاپ هست، کار یک نفر نیست. آخرین بار سال 1380 بود که در تهران کنسرت برگزار کردم. از آن زمان سال های زیادی گذشته است. قشر جوان امروزی شاید من را نشناسند.

وی ادامه داد: وقتی در جایی فریاد می زنید همه صدایتان را می شنوند. مدعی هستم که اگر صدایم به گوش جوانان برسد، حتما خوششان می آید.

زمان تاکید کرد: در میدان ولیعصر قدم می زدم، پسر حدود 20 ساله ای من را دید و صدایم کرد و گفت که کارهای شما را گوش می دهم و خیلی آثارتان را دوست دارم. درست است که هفده سال نگذاشتند کار کنم، اما خوشحالم که هنوز فراموش نشده ام.

وی درباره علاقه اش به موسیقی واروژان گفت: واروژان بتی است برای من در موسیقی پاپ. خیلی دوست دارم که آنچه اجرا می کنیم نزدیک به آثار واروژان در دهه پنجاه باشد. موسیقی من کلام محور است. روی ترانه ها خیلی حساس هستم. نظر شخصی ام این است که هر ترانه باید پیامی برای مخاطب داشته باشد. مخالف کارهای طرب انگیز و شاد کننده نیستم. اما معتقدم که هر کاری باید پیامی هم داشته باشد.

به تلویزیون نمی روم

زمان گفت: صدا وسیما در گذشته دستورالعملی برای حذف صدای من و عدم پخش آثارم در شبکه های مختلف صادر کردند. الان هم اگر از من بخواهند که به یکی از شبکه های سیما بروم، هرگز قبول نمی کنم. من همانم که هفده سال پیش بودم. هنر از نظر من بیان واقعیت های زندگی است. واقعیت ها هم تلخ هستند و هم شیرین. هنرمند وظیفه اش این است که این واقعیت ها را به شکلی زیبا بیان کند. هنرمند وظیفه اش روشنگری است. هنرمند به اعتبار مردم سر جایش ایستاده است. من با این تعریف وارد این عرصه شدم.

وی ادامه داد: آن زمان به من می گفتند فقط بخوان و خیلی اظهار نظر نکن. به من می گفتند که درباره مسائل مختلف خیلی حرف نزن. باور کنید من سیاسی نیستم. معمولا آدمای سیاسی حواسشان جمع است. وامدار هیچ دسته و حزب و گروهی نیستم. سعی کردم آدم مستقلی باشم. نمی توانم در قبال مسائل جامعه امروز سکوت کنم.

اگر از اسمم در کارهای انتخاباتی استفاده شود موضع می‌گیرم

زمان تاکید کرد: نباید هر هنرمندی را که به واسطه هنرمند بودنش اظهار نظر اجتماعی می کند، سیاسی بدانیم. همه تلاشم را کرده ام که فرصت اجرای موسیقی داشته باشم. قرعه به نام سوم مرداد 1398 افتاده است. کسانی که بخواهند موج سواری کنند این کار را می کنند. من در این موج سواری نقشی ندارم.

وی ادامه داد: اگر از اسمم در کارهای انتخاباتی استفاده شود، قطعا موضع می گیرم. من کاملا مستقل فکر می کنم و هیچ یک از احزاب و گروه های سیاسی هیچ کاری برای من انجام نداده‌اند. در هیچ یک از دولت های گذشته از سال 1376 تا کنون هیچ گام مثبتی برای من برداشته نشد. در هیچ کدام از دولت ها چه اصولگرا و چه اصلاح طلب کاری برای من نکردند. اگر از اسم من در انتخابات استفاده شود قطعا موضع می‌گیرم.

حسین زمان درباره علت ماندنش در ایران گفت: اوایل سال 1357 بود که در دانشگاه صنعتی درس می خواندم و ساواک من را گرفت و اجازه درس خواندن به من نداد. به امریکا رفتم و اوضاع درس خواندنم در امریکا هم خوب بود. جنگ که شد، برگشتم و درس را رها کردم و مستقیم به جبهه های جنگ رفتم. اگر می خواستم از ایران بروم همان زمان که درس می خواندم در امریکا، همانجا می ماندم. عشق به ایران و علاقه به ایران در خون من است و علیرغم اینکه فرصتش را داشتم، هیچ وقت نخواستم از ایران بروم.

وی ادامه داد: در گذشته هنگام برگزاری کنسرت ها با پنجه بکس و زنجیر و این جور مسائل روبه رو بودیم. الان هم نگرانی از به هم خوردن کنسرتم ندارم. دیگر دوران آن اتفاق ها گذشته است.

قیمت بالای بلیت کنسرت ها آزارم می دهد

زمان درباره قیمت بالای کنسرت ها گفت: من از قیمت بالای کنسرت ها به شدت ناراضی و آزرده ام. قیمت گذاری ها دست ما نیست. از طرفی هم هزینه ها آنقدر بالاست که برگزاری کنسرت در تهران، با کمتر از این قیمت ها امکان پذیر نیست. از مسئولان می خواهم که به خاطر مردم تلاش کنند تا قیمت بلیت کنسرت ها پایین بیاید. از مسئولان می خواهم که هزینه های جانبی را کمتر کنند.

این خواننده درباره علاقه اش به برگزاری کنسرت های خیابانی گفت: اگر فضایی در اختیار ما بگذارند، با همین گروه سی نفره حاضریم بیاییم و بدون گرفتن هیچ دستمزدی به اجرای برنامه بپردازیم. بیست و هشت سال سابقه تدریس دارم. لیسانس الکترونیک و فوق لیسانس مخابرات دارم. سال های سال مشغول تحصیل بودم. از چهار پنج سال گذشته امکان تدریس را هم از من گرفتند.

با افتخار در موسیقی پاپ فعالیت نکرده ام

صابر جعفری که در اجرای پیش رو رهبر گروه است، گفت: با افتخار در موسیقی پاپ فعالیتی نداشتم و بیشتر فعالیتم در ارکستر سمفونیک و موسیقی کلاسیک بود. با افتخار خواستم که رهبر ارکستر آقای زمان باشم و خوشحالم که ایشان هم این درخواست را پذیرفت. در ارکستر ما بابک ریاحی پور و حسین شریفی و یک ارکستر زهی کامل را روی صحنه داریم. گروه سازهای پاپ را هم داریم که متشکل از جوانانی با استعداد است. از آبان ماه سال گذشته تمرین کردیم و انتظار کنسرت داشتیم و بالاخره الان عملی شد. ما به موسیقی پاپ مبتذل امروز کاری نداریم. اصلا نمی خواهیم با جریان رودخانه حرکت کنیم.

این نوازنده و تنظیم کننده گفت: تمام موسیقی ما زنده است و از هیچ موسیقی الکترونیک و لب تاپی استفاده نکرده ایم.

کنسرت حسین زمان سوم مرداد 1398 در مرکز همایش های برج میلاد تهران برگزار می شود.