حقیقتا 45 عدد مناسبی نبود:/ بزرگ‌ترین حسرت زندگی فرهاد مجیدی!

به گزارش "ورزش سه"، بعد از آن لباس طرح بارسلونا پوشیدن در سال 74 در تیم بهمن و چهره شدن زیر نظر فیروز کریمی بود که نام فرهاد مجیدی در بین استعدادهای فوتبال ایران مطرح شد. بعد از آنکه در زمستان 74 و در بین مطرح شدن اسامی چون ناصر حجازی و فیروز کریمی در نهایت محمد مایلی کهن به عنوان سرمربی تیم ملی ایران انتخاب شد، نوبت گذار از اسامی قدیمی ملی پوش مانند حمید درخشان، امیر قلعه نویی، رضا حسن زاده و.... فرا رسیده بود و آن نسلی که در جام اکو سال 72 (اولین بازی ملی دایی - باقری - یحیی) خودش را به خوبی نشان داده بود، حالا به دنبال درخشش در رده ملی نیز بود.

اوایل دوران حضور در تیم ملی تحت هدایت محمد مایلی کهن و عکس یادگاری در کنار بهترین ستاره استقلال - علیرضا منصوریان

فرهاد اما هنوز فرصت بازی در تیم ملی را به دست نیاورده بود و ستاره منتخب و مورد علاقه محمد مایلی کهن، در دور اول مسابقات مقدماتی جام جهانی، اینقدر مورد توجه سرمربی جوانگرای تبم ملی قرار گرفت که حتی در دیدار مقابل قرقیزستان در ترکیب ثابت تیم ملی نیز قرار داشت. فرهاد در تمامی بازی های تیم ملی ایران در راه رسیدن به جام جهانی 1998 در اردو حاضر بود، اما در نهایت علی لطیفی و بهنام سراج نیز شانس حضور در اردوی تیم ملی در جام جهانی 98 را پیدا کردند و فرهاد نه. هواداران این ستاره خوش تیپ و جوان در آن مقطع تصور می کردند اینقدر عمر بازی کردن مجیدی زیاد خواهد بود که غیبت در جام جهانی در سن 21 سالگی ممکن است برای هر بازیکنی رخ دهد.

بعد از جام جهانی و در دوره کوتاهی که ادمار براگا روی نیمکت تیم ملی حضور پیدا کرد، فرهاد ابتدا در استقلال و بعد در الوصل اینقدر درخشان بود که بعد از غیبت غیرمنتطره در جام ملت های 2000 (در شرایطی که قطعا بهترین بازیکن لیگ آزادگان ایران بود) دوباره شانس حضور در ترکیب ثابت تیم ملی را پیدا کند. این تیکه در پرانتز به این خاطر که فرهاد از سال 76 (بعد از اولین بازی در تیر و قبول شکست سنگین مقابل پرسپولیس) تا آبان 78 (حادثه حافظیه و انتقال کوتاه مدت به راپید وین) و در ادامه تا مهر 79 به جز ستاره های پرسپولیس، در استاندارد بالایی بازی می کرد و دل هواداران رقیب را نیز می ربود.

اولین بازی فیکس در تیم ملی ایران - چهره ای ترکه ای و جوان در کنار این همه ستاره بزرگ - در عصر برتری پرگل برابر قرقیزستان

فرهاد در شهریور و مهر 79 احتمالا بهترین بازی های خود در لباس استقلال و به خصوص مقابل الوحده را انجام داده و یک ماه بعد ناباورانه حتی در لیست نهایی تیم ملی برای جام ملت های لبنان جایی نداشت.

چند ماه بعد اما مصادف با حضور بلاژ روی نیمکت تیم ملی ایران و بازگشت ستاره های قدیمی به ترکیب بود. در روزهای حضور خداداد عزیزی بعد از درخشش در ترکیب پاس در ترکیب، کمتر کسی سراغ از فرهاد مجیدی از بازی های فوق العاده در لباس زرد الوصل می گرفت. فرهاد در امارات راه خودش را پیدا کرده بود و شاید ذهن خودش هم کمتر درگیر تیم ملی بود.

ناکامی در راهیابی به حام جهانی بدون نقش آفرینی مجیدی همزمان با درخشش این بازیکن در لیگ امارات شده بود و رفت و برگشت های برانکو و عدم توافق با برانکو در نهایت منجر به حضور همایون شاهرخی، سرمربی باتجربه پاس تهران روی نیمکت ایران و دوباره منجر به بازگشت فرهاد در تابستان سال 81 به تیم ملی شد.

بازی در تیم تحت هدایت ناصر حجازی و درگیری با سبو شهبازیان - در روزهایی که فرهاد بر خلاف استقلال، ستاره تیم ملی نبود

در نهایت حضور دوباره برانکو روی نیمکت تغییری در سرنوشت فرهاد ایفا نکرد و حتی در تابستان 83 فرزاد مجیدی هم مسافر چین و جام ملت های آسیا شد و فرهاد نه. در ادامه این بازیکن جایی در فهرست 2006 نداشت و اگرچه در ادامه امیر قلعه نویی و حتی کارلوس کی روش از او برای پوشیدن لباس تیم ملی دعوت کردند، اما دیگر بهترین روزهای بازی فرهاد مجیدی گذشته بود و هرگز فرصت درخشش در لباس تیم ملی ایران برای او محقق نشد.

بهترین روزهای دوران ورزشی فرهاد مجیدی در تیم ملی ابتدا قربانی لیست همه پسند و قابل حدس برای هواداران در جام جهانی 98، بعد تصمیم غیرمنتظره جلال طالبی برای جام ملت های 2000، در ادامه عدم رابطه مناسب با برانکو و بعد هم تغییرات متوالی روی نیمکت تیم ملی شد. فرهاد فقط 45 بازی ملی دارد و خیلی بازیکن با سطح پایین تر از او بیشتر با لباس تیم ملی ایران بازی کرده اند.

جالب اینجاست حتی افشین قطبی هم قصد داشت تیم 2011 را با کاپیتانی فرهاد مجیدی به جام ملت ها ببرد، اما به دلایلی خاص حتی این بازیکن در اوج دوران بازی خود یک بازی هم در آن تورنمنت با لباس ایران بازی نکرد.

مهر سال 78 و دورانی که فرهاد هر چقدر هم در استقلال می درخشید، جایی در ترکیب ثابت تیم ملی نداشت

هواداران رقیب برای تقلیل سطح بازی فرهاد همین موضوع را دستمایه قرار داده و مدعی می شوند در بهترین حالت این بازیکن ستاره ای در رده باشگاهی بوده، اما هواداران فوتبال در دهه 70 و 80 به خوبی در ذهن دارند مهاجمی به خطرناکی مجیدی در فوتبال ایران کم وجود داشت و هزار اتفاق رقم خورد که بازی های ملی فرهاد سه رقمی نشد.

مهاجمی که در دوره دوم حضورش در استقلال در دربی بهترین خاطرات استقلال را رقم زد، روی نیمکت مربیگری هم اینقدر باهوش بود که تنها قهرمانی تیمش را در یک دهه اخیر رقم بزند و به موقع هم رفت اینکه بهترین گل ملی فرهاد مجیدی هم فرار مقابل اتریش در شهریور 79 و همان روزهایی بود که با بی مهری مورد نظر جلال طالبی قرار نگرفت، به حساب بدشانسی این مهاجم گلزن و تند و تیز.

آریا فاطمی‌مقدم