حمله وحشیانه رژیم صهیونیستی بازار نگهبانی ایران را داغ کرد

فهرست محتوا
• صنایع ضربه‌خورده و مقاوم در بازار کار
• افزایش تقاضای کارجویان و تشدید رقابت
• دغدغه‌های شاغلان؛ ناامنی شغلی و فشارهای معیشتی
• شاخص‌های بازار کار؛ از افت شدید تا بهبود نسبی

به گفته مقداد ولایی، مدیرعامل جاب ویژن، تعداد فرصت‌های شغلی پس از جنگ 12 روزه در مقایسه با دوره پیش از جنگ 24 درصد کاهش یافته است. بیشترین کاهش در گروه‌های شغلی «باریستا و کافی‌من»، «مهندسی عمران» و «دیجیتال مارکتینگ و سئو» مشاهده شده، در حالی که گروه «نگهبان» افزایش فرصت‌های شغلی را تجربه کرده و گروه‌های «کارگر ساده» و «تحصیلدار» کمترین کاهش را داشته‌اند.

صنایع ضربه‌خورده و مقاوم در بازار کار

صنایع «گردشگری و هتلداری»، «بازاریابی و تبلیغات» و شرکت‌های خدماتی و پیمانکاری بیشترین کاهش فرصت‌های شغلی را متحمل شده‌اند. در مقابل، صنایع «بانکداری»، «دارو» و «کالاهای تندمصرف» کمترین آسیب را دیده‌اند. شهر تهران با کاهش 24 درصدی فرصت‌های شغلی، بیشترین تأثیر را تجربه کرده، در حالی که این رقم برای شهرهای بزرگ و کوچک به ترتیب 16 و 10 درصد بوده است.

افزایش تقاضای کارجویان و تشدید رقابت

پس از جنگ، تقاضای کارجویان برای فرصت‌های شغلی موجود 8 درصد افزایش یافته است. گروه‌های شغلی «فروشنده و بازاریاب»، «دیجیتال مارکتینگ و سئو» و «ترجمه و تولید محتوا» بیشترین افزایش درخواست را داشته‌اند، در حالی که گروه‌های «مهندسی شیمی و نفت و گاز»، «راننده و مسئول توزیع» و «HSE» کاهش تقاضا را تجربه کرده‌اند.

دغدغه‌های شاغلان؛ ناامنی شغلی و فشارهای معیشتی

ولایی تأکید کرد که بازار کار پس از جنگ با ابهامات بیشتری مواجه شده و شاغلان نگران آینده شغلی و معیشتی خود هستند. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که مهم‌ترین تغییرات مشاهده‌شده توسط شاغلان شامل «افزایش احتمال تعدیل»، «قطع پاداش و مزایا» و «کاهش حقوق» است. دغدغه‌های اصلی شاغلان نیز به ترتیب عبارت‌اند از:

• نبود امنیت شغلی در بلندمدت

• محدود بودن فرصت‌های رشد و ارتقا

• ابهام در آینده بازار کار کشور

در حوزه معیشتی، شاغلان از «درآمد ناکافی نسبت به هزینه‌های زندگی»، «استرس ناشی از فشارهای مالی» و «نبود پس‌انداز یا پشتوانه مالی» به عنوان اصلی‌ترین نگرانی‌های خود یاد کرده‌اند.

شاخص‌های بازار کار؛ از افت شدید تا بهبود نسبی

در دوران جنگ، تعداد فرصت‌های شغلی با کاهش 81 درصدی مواجه شد و اکنون، با وجود بهبود نسبی، همچنان 24 درصد کمتر از سطح پیش از جنگ است. شاخص «تعداد موقعیت‌های شغلی در هر روز کاری» با مبنا قرار دادن بازه ابتدای اردیبهشت تا پیش از جنگ (مقدار 100)، محاسبه شده است. همچنین، شاخص «تعداد ارسال درخواست برای موقعیت‌های شغلی» در دوران جنگ 62 درصد کاهش یافت، اما پس از جنگ به 8 درصد بالاتر از سطح پیش از جنگ رسیده است.