خداوند با خواندن این سوره عیب‌هایتان را می‌پوشاند + صوت آیات
فایل صوتی تلاوت سوره جاثیه با صدای عباس امام جمعه را اینجا بخوانید.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره جاثیه چهل و پنجمین سوره قرآن است و در جزء بیست و پنجم آن قرار دارد.
این سوره از به زانو در آمدن هر امتی در قیامت برای گرفتن نامه اعمالش سخن گفته و بحث حقانیت قرآن، وحدانیت خداوند و تهدید گمراهانی که اصرار بر عقاید انحرافی خود دارند، سخن می‌گوید.
پیامبر (ص) درباره فضیلت خواندن سوره جاثیه می‌فرماید: هر کس سوره جاثیه را قرائت کند، خداوند عیب‌های او را می‌پوشاند و حالت ترس و نگرانی او را هنگام حسابرسی آرام می‌کند.
امام باقر (ع) نیز در این باره فرمودند: هر کس سوره جاثیه را قرائت کند، پاداشش این است که هرگز آتش به او نمی‌رسد و صدای زوزه آتش جهنم را نمی‌شنود و با پیامبر همراه خواهد بود.
فایل صوتی تلاوت سوره جاثیه با صدای عباس امام جمعه
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی *س_متن سوره جاثیه همراه با ترجمه_س*بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدای بخشاینده مهربان
حم 1
حاء، میم (1)
تنزیل الکتاب من الله العزیز الحکیم 2
فرو فرستادن این کتاب، از جانب خدای ارجمند سنجیده‌کار است (2)
ان فی السماوات و الأر‌ض لآیات للمؤمنین 3
به راستی در آسمان‌ها و زمین برای مؤمنان نشانه‌هایی است (3)
و فی خلقکم و ما یبث من داب آیات لقوم یوقنون 4
و در آفرینش خودتان و آنچه از انواع جنبنده ها پراکنده می‌گرداند برای مردمی که یقین دارند نشانه‌هایی است (4)
و اختلاف اللیل و النهار و ما أنزل الله من السماء من ر‌زق فأحیا به الأر‌ض بعد موتها و تصر‌یف الر‌یاح آیات لقوم یعقلون 5
و نیز در پیاپی آمدن شب و روز و آنچه خدا از روزی از آسمان فرود آورده و به وسیله آن، زمین را پس از مرگش زنده گردانیده است و همچنین در گردش باد‌ها به هر سو برای مردمی که می‌اندیشند نشانه‌هایی است (5)
تلک آیات الله نتلوها علیک بالحق فبأی حدیث بعد الله و آیاته یؤمنون 6
اینهاست آیات خدا که به راستی آن را بر تو می‌خوانیم پس، بعد از خدا و نشانه‌های او به کدام سخن خواهند گروید؟ (6)
ویل لکل أفاک أثیم 7
وای بر هر دروغزن گناه‌پیشه! (7)
یسمع آیات الله تتلی علیه ثم یصر مستکبر‌ا کأن لم یسمعها فبشر‌ه بعذاب ألیم 8
که آیات خدا را که بر او خوانده می‌شود، می‌شنود و باز به حال تکبر چنانکه گویی آن را نشنیده است سماجت می‌ورزد پس او را از عذابی پردرد خبر ده (8)
و اذا علم من آیاتنا شیئا اتخذها هزوا أولئک لهم عذاب مهین 9
و چون از نشانه‌های ما چیزی بداند آن را به ریشخند می‌گیرد آنان عذابی خفت‌آور خواهند داشت (9)
من ور‌ائهم جهنم و لا یغنی عنهم ما کسبوا شیئا و لا ما اتخذوا من دون الله أولیاء و لهم عذاب عظیم 10
پیشاپیش آن‌ها دوزخ است و نه آنچه را اندوخته و نه آن دوستانی را که غیر از خدا اختیار کرده‌اند به کارشان می‌آید و عذابی بزرگ خواهند داشت (10)
هذا هدی و الذین کفر‌وا بآیات ر‌بهم لهم عذاب من ر‌جز ألیم 11
این رهنمودی است و کسانی که آیات پروردگارشان را انکار کردند بر ایشان عذابی دردناک از پلیدی است (11)
الله الذی سخر لکم البحر لتجر‌ی الفلک فیه بأمر‌ه ولتبتغوا من فضله و لعلکم تشکر‌ون 12
خدا همان کسی است که دریا را به سود شما رام گردانید تا کشتی‌ها در آن به فرمانش روان شوند و تا از فزون بخشی او روزی خویش را طلب نمایید و باشد که سپاس دارید (12)
و سخر لکم ما فی السماوات و ما فی الأر‌ض جمیعا منه ان فی ذلک لآیات لقوم یتفکر‌ون 13
و آنچه را در آسمان‌ها و آنچه را در زمین است به سود شما رام کرد؛ همه از اوست. قطعا در این امر برای مردمی که می‌اندیشند نشانه‌هایی است (13)
قل للذین آمنوا یغفر‌وا للذین لا یر‌جون أیام الله لیجزی قوما بما کانوا یکسبون 14
به کسانی که ایمان آورده‌اند بگو تا از کسانی که به روزهای پیروزی خدا امید ندارند درگذرند تا خدا هر گروهی را به سبب آنچه مرتکب می‌شده‌اند به مجازات رساند (14)
من عمل صالحا فلنفسه و من أساء فعلیها ثم الی ر‌بکم تر‌جعون 15
هر که کاری شایسته کند به سود خود اوست و هر که بدی کند به زیانش باشد سپس به سوی پروردگارتان برگردانیده می‌شوید (15)
و لقد آتینا بنی اسرائیل الکتاب و الحکم و النبو و ر‌زقناهم من الطیبات و فضلناهم علی العالمین 16
و به یقین فرزندان اسرائیل را کتاب تورات و حکم و پیامبری دادیم و از چیزهای پاکیزه روزیشان کردیم و آنان را بر مردم روزگار برتری دادیم (16)
و آتیناهم بینات من الأمر فما اختلفوا الا من بعد ما جاءهم العلم بغیا بینهم ان ر‌بک یقضی بینهم یوم القیام فیما کانوا فیه یختلفون 17
و دلایل روشنی در امر دین به آنان عطا کردیم و جز بعد از آنکه علم برایشان حاصل آمد آن هم از روی رشک و رقابت میان خودشان دستخوش اختلاف نشدند قطعا پروردگارت روز قیامت میانشان در باره آنچه در آن اختلاف می‌کردند داوری خواهد کرد (17)
ثم جعلناک علی شر‌یع من الأمر فاتبعها و لا تتبع أهواء الذین لا یعلمون 18
سپس تو را در طریقه آیینی که ناشی از امر خداست نهادیم پس آن را پیروی کن و هوسهای کسانی را که نمی‌دانند پیروی مکن (18)
انهم لن یغنوا عنک من الله شیئا و ان الظالمین بعضهم أولیاء بعض و الله ولی المتقین 19
آنان هرگز در برابر خدا از تو حمایت نمی‌کنند و به هیچ وجه به کار تو نمی‌آیند و ستمگران بعضی‌شان دوستان بعضی دیگرند و خدا یار پرهیزگاران است (19)
هذا بصائر للناس و هدی و ر‌حم لقوم یوقنون 20
این کتاب برای مردم بینش‌بخش و برای قومی که یقین دارند رهنمود و رحمتی است (20)
أم حسب الذین اجتر‌حوا السیئات أن نجعلهم کالذین آمنوا و عملوا الصالحات سواء محیاهم و مماتهم ساء ما یحکمون 21
آیا کسانی که مرتکب کارهای بد شده‌اند پنداشته‌اند که آنان را مانند کسانی قرار می‌دهیم که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند به طوری که زندگی آن‌ها و مرگشان یکسان باشد؟ چه بد داوری می‌کنند (21)
و خلق الله السماوات و الأر‌ض بالحق ولتجزی کل نفس بما کسبت وهم لا یظلمون 22
و خدا آسمان‌ها و زمین را به حق آفریده است و تا هر کسی به موجب آنچه به دست آورده پاداش یابد و آنان مورد ستم قرار نخواهند گرفت (22)
أفر‌أیت من اتخذ الهه هواه و أضله الله علی علم وختم علی سمعه و قلبه و جعل علی بصر‌ه غشاو فمن یهدیه من بعد الله أفلا تذکر‌ون 23
پس آیا دیدی کسی را که هوس خویش را معبود خود قرار داده و خدا او را دانسته گمراه گردانیده و بر گوش او و دلش مهر زده و بر دیده‌اش پرده نهاده است؟ آیا پس از خدا چه کسی او را هدایت خواهد کرد؟ آیا پند نمی‌گیرید؟ (23)
و قالوا ما هی الا حیاتنا الدنیا نموت و نحیا و ما یهلکنا الا الدهر و ما لهم بذلک من علم ان هم الا یظنون 24
و گفتند: غیر از زندگانی دنیای ما چیز دیگری نیست؛ می‌میریم و زنده می‌شویم و ما را جز طبیعت هلاک نمی‌کند ولی به این مطلب هیچ دانشی ندارند و جز طریق گمان نمی‌سپرند (24)
و اذا تتلی علیهم آیاتنا بینات ما کان حجتهم الا أن قالوا ائتوا بآبائنا ان کنتم صادقین 25
و چون آیات روشن ما بر آنان خوانده شود دلیلشان همواره جز این نیست که می گویند: اگر راست می‌گویید پدران ما را حاضر آورید (25)
قل الله یحییکم ثم یمیتکم ثم یجمعکم الی یوم القیام لا ر‌یب فیه ولکن أکثر الناس لا یعلمون 26
بگو: خداست که شما را زندگی می‌بخشد سپس می‌میراند آنگاه شما را به سوی روز رستاخیز که تردیدی در آن نیست گرد می‌آورد ولی بیشتر مردم این را نمی‌دانند (26)
و لله ملک السماوات و الأر‌ض و یوم تقوم الساع یومئذ یخسر المبطلون 27
و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین از آن خداست و روزی که رستاخیز بر پا شود آن روز است که باطل‌اندیشان زیان خواهند دید (27)
و تر‌ی کل أم جاثی کل أم تدعی الی کتابها الیوم تجزون ما کنتم تعملون 28
و هر امتی را به زانو در آمده می‌بینی هر امتی به سوی کارنامه خود فراخوانده می‌شود و بدیشان می‌گویند: آنچه را می‌کردید امروز پاداش می‌یابید (28)
هذا کتابنا ینطق علیکم بالحق انا کنا نستنسخ ما کنتم تعملون 29
این است کتاب ما که علیه شما به حق سخن می‌گوید ما از آنچه می‌کردید نسخه بر می‌داشتیم (29)
فأما الذین آمنوا و عملوا الصالحات فیدخلهم ر‌بهم فی ر‌حمته ذلک هو الفوز المبین 30
و اما کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند پس پروردگارشان آنان را در جوار رحمت خویش داخل می‌گرداند این همان کامیابی آشکار است (30)
و أما الذین کفر‌وا أفلم تکن آیاتی تتلی علیکم فاستکبر‌تم و کنتم قوما مجر‌مین 31
و اما کسانی که کافر شدند بدان‌ها می‌گویند: پس مگر آیات من بر شما خوانده نمی‌شد؟ ولی تکبر نمودید و مردمی بدکار بودید (31)
و اذا قیل ان وعد الله حق و الساع لا ر‌یب فیها قلتم ما ندر‌ی ما الساع ان نظن الا ظنا و ما نحن بمستیقنین 32
و چون گفته شد: وعده خدا راست است و شکی در رستاخیز نیست گفتید: ما نمی‌دانیم رستاخیز چیست جز گمان نمی‌ورزیم و ما یقین نداریم (32)
و بدا لهم سیئات ما عملوا و حاق بهم ما کانوا به یستهزئون 33
و حقیقت بدیهایی که کرده‌اند بر آنان پدیدار می‌شود و آنچه را که بدان ریشخند می‌کردند آنان را فرو می‌گیرد (33)
و قیل الیوم ننساکم کما نسیتم لقاء یومکم هذا و مأواکم النار و ما لکم من ناصر‌ین 34
و گفته شود: همان‌گونه که دیدار امروزتان را فراموش کردید امروز شما را فراموش خواهیم کرد و جایگاهتان در آتش است و برای شما یاورانی نخواهد بود (34)
ذلکم بأنکم اتخذتم آیات الله هزوا و غر‌تکم الحیا الدنیا فالیوم لا یخر‌جون منها و لا هم یستعتبون 35
این بدان سبب است که شما آیات خدا را به ریشخند گرفتید و زندگی دنیا فریبتان داد پس امروز نه از این آتش بیرون آورده می‌شوند و نه عذرشان پذیرفته می‌گردد (35)
فلله الحمد ر‌ب السماوات و ر‌ب الأر‌ض ر‌ب العالمین 36
پس سپاس از آن خداست: پروردگار آسمان‌ها و پروردگار زمین، پروردگار جهانیان (36)
و له الکبر‌یاء فی السماوات و الأر‌ض و هو العزیز الحکیم 37
و در آسمان‌ها و زمین، بزرگی از آن اوست و اوست شکست‌ناپذیر سنجیده‌کار (37)
انتهای پیام /