خزان اصلاح‌طلبان فرا رسیده است
«برگ‌ریزان احزاب اصلاح‌طلب شاید به زمستانی سخت تبدیل شود».
به گزارش مشرق، «روزنامه کیهان» در ستون اخبار ویژه خود نوشت: سایت نامه‌نیوز که از رسانه‌های طیف مدعی اعتدال و اصلاحات محسوب می‌شود، در تحلیل اوضاع به هم ریخته جبهه اصلاحات نوشت: در سالی که اصلاح‌طلبان با مشکلات زیادی رو به رو شدند، سه حزب مهم این جریان هم دچار تغییرات زیادی شدند و گویا دبیرکل سه حزب بزرگ اصلاح‌طلب در سال 1400 تغییر خواهد کرد البته این گزاره مطمئنی نیست. حضرتی در روزهای آخر سال از دبیرکلی اعتماد ملی استعفا داد.
الیاس حضرتی در نامه‌ای که خطاب به مهدی کروبی، دبیرکل پیشین حزب و اعضای شورای مرکزی آن منتشر کرده است، نوشته «متاسفانه به خاطر مسئولیتی که از حوزه مجموعه رسانه‌ای «اعتماد» بر دوشم هست، امکان «وقت» گذاری از حقیر سلب شده است و طبعا موافقید که اهمیت رسانه هم امروزه نه‌تنها کمتر از حزب نیست شاید بیشتر هم باشد.
در وضعیت کنونی کشور، رسانه‌ها هم با مشکلات وحشتناکی مواجهند که ضرورت دارد با تمام توان به آن پرداخته شود. بر این باورم که مسئولیت حزبی بنده با حضور ده‌ها شخصیت برجسته سیاسی بدون متولی باقی نخواهد ماند، اما کار رسانه‌ای فعالیتی است که ظاهرا خودم باید تمام وقت خود را به آن اختصاص دهم تا کاری از پیش برود. با همین استدلال در طول 6 ماه گذشته در شورای مرکزی و کمیته تعامل و دفتر سیاسی حزب موضوع استعفا را مطرح و اخیرا در ملاقات حضوری که خدمت جناب آقای کروبی داشتم، با ایشان هم طرح موضوع کردم»
پیش از این اعضای جدید هیئت‌رئیسه جبهه اصلاحات ایران اعلام شده بود و بر اساس آن سیدحسین مرعشی به عنوان نایب‌رئیس‌اول، فاطمه راکعی نایب‌رئیس‌دوم، علی باقری به عنوان دبیر و علی شکوری‌راد به عنوان سخنگوی جبهه اصلاحات انتخاب شدند. این ترکیب یک تغییر نسبت به سال قبل داشت و آن‌جایگزین شدن فاطمه راکعی به جای الیاس حضرتی بود.
اگر جریان اصلاح‌طلب را دارای سه بال مدیران تکنوکرات دولت‌هاشمی (به نمایندگی حزب کارگزاران) حامیان سیاسی خاتمی و جریان دانشجویان خط امام (به نماینده حزب اتحاد) و جریان چپ اسلامی (به نمایندگی از حزب اعتماد ملی) در نظر بگیریم، این برای اولین بار است که جریان سوم، سهمی در هیئت‌رئیسه جبهه اصلاحات ندارد و بعید نیست استعفای الیاس حضرتی بی‌ارتباط با این موضوع نباشد.
البته حزب اعتماد ملی دچار اختلافات درونی بسیاری است و بارها نشانه‌هایی از این اختلاف در فضای سیاسی کشور مشاهده شده است. از جمله انتخابات سال 1400 که حزب اعتماد ملی نه قبل از رد صلاحیت‌ها از نامزد خاصی حمایت کرد (گرچه در آن مقطع افشانی ظرفیت معرفی به عنوان نامزد این حزب را داشت) و نه در لیست شوراهای شهر توانست از ظرفیت خود برای حضور نیروهای حزبی استفاده کند.
حزب اتحاد ملت نیز حزب دیگری بود که کنگره سراسری خود را برگزار کرد و بعد از شش سال، دبیرکلی را به دست آذر منصوری سپرد. این تغییر در حالی رخ داد که نزدیک هفتاد درصد اعضای اولین دوره شورای مرکزی اتحاد ملت، دیگر در شورای مرکزی آن حضور ندارند.
در حزب کارگزاران سازندگی هم تغییرات رخ داد و مرعشی جایگزین کرباسچی در دبیرکلی این حزب شد. کرباسچی از زمان تشکیل کارگزاران، دبیرکل این حزب بود. کارگزاران سازندگی همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد با درگذشت آیت‌الله‌هاشمی رفسنجانی دچار گسست‌های زیادی شد. حتی فرزندان او هم در فقدان پدر به اختلاف برخوردند. استعفاهای متعدد در حزب و خروج کرباسچی بعد از بیش از ربع قرن از دبیرکلی حزب، نشان از عمق اختلافات میان کارگزاران است.
رد صلاحیت مکرر نامزدهای این حزب در انتخابات ریاست جمهوری اخیر (محسن‌هاشمی و اسحاق جهانگیری) هم حاوی این پیام بود که کارگزاران در اعتمادسازی با حاکمیت شکست خورده است. شکست همتی و لیست یاران‌هاشمی در انتخابات مجلس هم نشان داد این حزب در ارتباط با بدنه حامیان‌هاشمی هم موفق نبوده است. گزینه جدی آنها برای انتخابات 1404 احتمالا اسحاق جهانگیری است که عموما برای مسئولیت‌های جدید، اشتیاق زایدالوصف دارد. اگر سال‌های بعد از پیروزی حسن روحانی سال‌های بهار احزاب بود، شاید 1400 پاییز احزاب بود. برگریزانی که شاید پیش درآمد یک زمستان سخت باشد و بعضی احزاب اصلاح‌طلب را تا مرز انحلال پیش ببرد.