شنبه 3 آذر 1403

خسارت سنگین به گاز کشور / چه کسی مقصر است؟

وب‌گاه گسترش مشاهده در مرجع
خسارت سنگین به گاز کشور / چه کسی مقصر است؟

باتوجه به گزارش مجلس درباره مشعل‌سوزی، مبلغ 72 میلیارد دلار زیان به گاز کشور وارد شده است.

دولت های قبل، خسارات بسیاری را به صنعت گاز کشور وارد کرده اند و یک حساب ساده نشان داد که مبلغ این خسارت به عدد 72 میلیارد دلار رسیده است.

72 میلیارد دلار زیان. این عددی سرانگشتی است که از ماحصل گزارش مجلس درباره مشعل‌سوزی به دست آمده است. براساس گزارشی که کمیسیون انرژی مجلس منتشر کرده، گازهای همراه نفت که بیهوده سوزانده می‌شوند، سالانه 3‌میلیارد دلار عدم‌النفع برای کشور داشته است؛ عدم‌النفعی که از سال 1378 تاکنون ادامه دارد.

شعل‌سوزی پیشینه‌ای به قدمتی بیش از دو دهه در پتروشیمی‌ها و دستکم چهاردهه در نفت دارد؛ از زمانی که گاز همراه با نفت به دلیل نداشتن تکنولوژی مناسب برای به‌کارگیری این گازها سوزانده شد تا امروز که ناترازی انرژی باعث شده حتی این گازها که زمانی مهارشان صرفه اقتصادی نداشت، در جایگاه مهمی برای صنعت نفت قرار بگیرند.

براساس گزارش وزارت نفت، میزان سوزاندن گازهای همراه نفت ایران در سال‌1401 هجری شمسی بالغ بر 43/18 میلیارد مترمکعب - حدود 12درصد از کل فلرینگ جهان - بوده است. این در حالی است که حجم گاز طبیعی تولیدی در پالایشگاه فاز‌1 پارس‌جنوبی در همین سال حدود 9میلیارد مترمکعب بوده است. درواقع، حجم تجمعی گازهای مشعل معادل ظرفیت حدود 2 فاز پارس‌جنوبی است.

کمیسیون انرژی مجلس در گزارشی که هفته گذشته به قوه قضاییه ارسال کرده است، عدم‌النفع کشور از سوزاندن بیهوده این گازها را اینگونه تشریح کرده است: «‌با فرض اینکه قیمت گاز فلر معادل میانگین گاز طبیعی صادراتی و حدود 15سنت بر مترمکعب باشد، عدم‌النفع ناشی از سوزانده شدن این مقدار گاز نزدیک به 3میلیارد دلار در سال خواهد بود‌.» از آنجا که جمع‌آوری گازهای مشعل از برنامه سوم توسعه، یعنی از سال‌1378 تاکنون در برنامه دولت‌های هشتم تا سیزدهم قرار داشته است، با ملاک قراردادن سالی 3میلیارد دلارعدم‌النفع طبق محاسبه کمیسیون انرژی مجلس، جمع این عدد تا پایان سال 1402 به 72میلیارد دلار می‌رسد. این در حالی است که قیمت گاز در دوسال گذشته هم افزایش یافته و افزایش قیمت گاز محاسبه نشده است.

گازهای همراه تولید نفت و مشعل (فلر) گازهایی هستند که در صنایع نفت و گاز به صورت گازهای همراه تولیدی با نفت یا به عنوان محصول جانبی در تاسیسات نفت و گاز تولید می‌شوند. به‌طور کلی بر اساس تفکیک وظایف شرکت‌های تابعه وزارت نفت، گازهای مشعل قابل تفکیک به گازهای همراه تولید نفت (حوزه فعالیت شرکت ملی نفت)، گازهای مشعل پالایشگاه‌های گازی (حوزه فعالیت شرکت ملی گاز) و مشعل پالایشگاه‌های نفتی (حوزه فعالیت شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی) است.

سوزاندن این حجم عظیم گاز در کنار اتلاف بخش قابل‌توجهی از منابع انرژی اولیه، با انتشار میلیون‌ها تن گاز معادل دی‌اکسید‌کربن، ضمن انتشار گازهای گلخانه‌ای و تغییرات نامطلوب آب و هوایی، موجب آلودگی شدید هوای مناطق تحت تأثیر می‌شود. فلرینگ به طور متوسط سالانه موجب انتشار بیش از 400میلیون تن معادل دی‌اکسید‌کربن در جهان می‌شود که معادل آلودگی ناشی از 77میلیون خودروی سواری است.

4 برنامه تاخیر

جمع‌آوری این گازها دستکم در 4برنامه توسعه‌ای - برنامه سوم تا هفتم - جزو وظایف وزارت نفت بوده است، اما همانطور که اشاره شد به دلیل موانعی مثل سنگین بودن هزینه سرمایه‌گذاری و قیمت پایین گاز در دهه‌های گذشته، ترویج سیاستگذاران صنعت نفت این بود که این گازها سوزانده شود.

دربرنامه سوم تا پنجم طی سال‌های (1395-1378)، شرکت ملی نفت ایران نتوانسته اهداف برنامه را محقق کند. البته در سال‌های 1391 و 1392 که مقدار کمی از اهداف برنامه پنجم محقق شد، دلیل اصلی کاهش تولید نفت بوده و پروژه خاصی در این رابطه به بهره‌برداری نرسیده است. در واقع کاهش سوزانده شدن گازهای همراه به این دلیل بوده که میزان تولید نفت کاهش پیدا کرده، وگرنه هیچ برنامه‌ای برای استفاده از این گازها پیاده‌سازی نشده است.

در برنامه سوم توسعه هدف‌گذاری شده بود تا میزان گازهای همراه نفت سوزانده‌شده از 29میلیون مترمکعب در روز در سال 1378 به 13میلیون مترمکعب در روز در سال 1383 برسد اما در عمل آنچه اتفاق افتاد نه‌تنها کاهش مشعل‌سوزی بود، بلکه میزان سوزانده شدن گازهای همراه به حدود 40میلیون مترمکعب در روز افزایش پیدا کرد. یعنی دوره زمانی 83-1379 میزان گازهای همراه نفت سوزانده شده باید 16میلیون مترمکعب در روز کاهش می‌یافت ولی در عمل طی این 5سال میزان گازهای همراه نفت سوزانده شده 6/10میلیون مترمکعب در روز افزایش یافت.