خطرناکترین سیارک قاتل زمین کجاست
یک پژوهشگر علوم سیارهای معتقد است که با وجود تلاشهای بشر برای شناسایی سیارکهای قاتل، بسیاری از نزدیکترین نمونهها هنوز کشف نشدهاند.
یک پژوهشگر علوم سیارهای معتقد است که با وجود تلاشهای بشر برای شناسایی سیارکهای قاتل، بسیاری از نزدیکترین نمونهها هنوز کشف نشدهاند.
به گزارش ایسنا و به نقل از فوربس، ناسا، «آژانس فضایی اروپا»(ESA) و دیگران دهههاست که هدف خود را پیرامون کشف و فهرستبندی همه «سیارکهای نزدیک به زمین»(NEAs) دنبال میکنند. این فهرست، سیارکهایی را در بر دارد که ممکن است تهدیدی برای موجودیت انسانها و سایر گونهها باشند.
دادههای جدید آژانس فضایی اروپا نشان میدهند که این هدف تقریبا محقق شده است زیرا اکنون بیش از 95 درصد سیارکهای موسوم به «قاتل سیاره» با قطر بیش از یک کیلومتر شناخته شدهاند اما برای سنگهای فضایی کوچکتر و فراوانتر که شاید همه چیز را از بین نبرند اما همچنان میتوانند یک شهر بزرگ را در یک برخورد مستقیم نابود کنند، این یک داستان بسیار متفاوت است.
«سث جاکوبسون»(Seth Jacobson) استاد علوم سیارهای «دانشگاه ایالتی میشیگان»(MSU) گفت: بسیاری از سیارکهای بالقوه قاتل حدود 100 متر در جمعیت سیارکهای نزدیک به زمین هنوز کشف نشدهاند.
ستارهشناسان انتظار دارند حدود 30 هزار سیارک نزدیک به زمین با قطر بین 100 تا 300 متر وجود داشته باشند که شاید در این گروه قرار بگیرند. تاکنون حدود 7000 سیارک با این اندازه در نزدیکی زمین پیدا شده و این بدان معناست که بیش از 75 درصد آنها را میتوان در حین چرخش به دور خورشید و هنگامی که احتمالا از مسیر سیاره ما عبور میکنند و از آن بیرون میروند، کشف کرد. همچنین، آژانس فضایی اروپا تخمین میزند که بیش از 600 سیارک نزدیک به زمین با اندازه بین 300 تا 1000 متر هنوز کشف نشدهاند.
اما قاتلان شهرها و سیارهها، بزرگترین سیارکهای نزدیک به زمین هستند که از اکثریت فاصله دارند. جدیدترین دادههای آژانس فضایی اروپا نشان میدهند که ممکن است یک میلیون سیارک با قطر بین 30 تا 100 متر وجود داشته باشند که بیش از 98 درصد آنها ناشناخته هستند.
به نظر میرسد که ما تقریبا هر قرن یک بار مورد اصابت یکی از این سیارکها قرار میگیریم. برخورد «شهابسنگ چلیابینسک»(Chelyabinsk meteor) که در سال 2013 در روسیه رخ داد، هزاران پنجره را شکست و صدها نفر را مجروح کرد.
برخی از پژوهشهای جدید نشان میدهند که دوران جدید در مورد تأثیر سیارکهای نزدیک به زمین، نسبتا ساکت بوده است و ما باید هر چند دهه یک بار انتظار تأثیرات بیشتری را داشته باشیم.
اعتقاد بر این است که شهابسنگ چلیابینسک، 30 تا 100 متر عرض داشته و احتمالا آن قدر بزرگ نبوده است که یک شهر بزرگ را نابود کند اما برخورد مستقیم به یک منطقه شهری مطمئناً باعث ایجاد خسارت و تلفات میشود. بنابراین، پرسش اصلی شاید این باشد که آیا شهابسنگ چلیابینسک یکی از نمونههای کشفشده قبل بود.
پاسخ قاطعانه خیر است. در واقع، آن شهابسنگ کاملا ناشناخته باقی ماند تا اینکه در جو منفجر شد و بر فراز روسیه تکهتکه شد. علاوه بر این، شهابسنگ چلیابینسک از جهت خورشید آمده بود که در حال حاضر، نقطه کور اصلی در زیرساخت تشخیص سیارکهای نزدیک به زمین ما است.
ناسا با پرتاب فضاپیمایی به نام «نئو سروایور»(NEO Surveyor) در نیمه دوم این دهه، به دنبال برطرف کردن نقص فاحش رویکرد ما در حفاظت از سیاره است. هدف این ماموریت، از بین بردن تهدید همه سیارکهای ناشناس با عرض بیش از 140 متر و بیشتر سیارکها در فاصله 100 متری است.
جاکوبسون گفت: برای ساختن یک تصویر کامل از همه سیارکهای نزدیک به زمین تا محدوده اندازه چلیابینسک، به توسعه ماموریت بعدی یا فضاپیمای دیگری نیاز داریم.
در این میان باید آرامش را در آمارها پیدا کنیم. برخورد سیارکهای بزرگ، تقریبا هر قرن یک بار یا در بدترین حالت شاید یک بار در هر نسل رخ دهد. نکته مثبت این است که بیشتر سطح سیاره ما یا با اقیانوس یا با جنگل پوشیده شده است. بنابراین از نظر آماری، خطر مصدوم شدن ناشی از یک سیارک نزدیک به زمین با اندازه متوسط، بسیار کم است.
در هر حال، مطمئنا خوب است که تصور بهتری را از آنچه در حال حاضر در اطراف سیاره ما در حال پرواز است داشته باشیم.
هم اکنون دیگران می خوانند-
معلمان و والدین بخوانند / وضعیت وحشتناک خانه خرابکن در آموزش و پرورش
-
احتمال تعطیلی تهران به دلیل یک اشعه خطرناک
-
حجاب وزیر خارجه لیبی در تهران دور از چشم گشت ارشاد
-
ازدواج یهوییِ پگاه آهنگرانی و آقای خواننده
-
خبر مهم / شناسنامه ها حذف می شوند / تغییر اساسی در کارت ملی
-
پیامک جنجالی به آرایشگاههای زنانه تهران!+ عکس
-
ماجرای هفت سال آزار و اذیت و شکنجه شیطانی دخترخوانده