شنبه 3 آذر 1403

خواندن این سوره روز قیامت شما را شادمان می‌کند + صوت آیات

خبرگزاری خبرنگاران جوان مشاهده در مرجع
خواندن این سوره روز قیامت شما را شادمان می‌کند + صوت آیات

فایل صوتی تلاوت سوره عبس با صدای محمود طبلاوی را اینجا دریافت کنید.

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره عبس هشتادمین سوره قرآن است و در جزء سی ام آن قرار دارد.

این سوره درباره ارزش و اهمیت قرآن، ناسپاسی انسان در برابر نعمت‌های پروردگارش و حوادث تکان‌دهنده قیامت و سرنوشت انسان‌ها در آن روز سخن می‌گوید.

آیات 34 تا 37 از آیه‌های مشهور سوره عبس است که صحنه محشر را توصیف می‌کند و می‌گوید انسان‌ها از نزدیکانشان (برادر، پدر، مادر، همسر و فرزند) فرار می‌کنند.

پیامبر (ص) درباره فضیلت سوره عبس می‌فرماید: هر کس سوره عبس را قرائت کند، در روز قیامت در حالی خواهد آمد که شادمان و خندان است.

امام صادق (ع) نیز در این باره فرمودند: هرکس این سوره را بخواند، در بهشت زیر پرچم و سایه خداوند و مشمول کرامت خداوند خواهد بود و این کار برای خداوند کوچک و آسان است و هر کس هنگام بارش باران این سوره را بخواند، خداوند به تعداد قطره‌های باران گناهانش را می‌آمرزد.

فایل صوتی تلاوت سوره عبس با صدای محمود طبلاوی

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی *س_متن سوره عبس همراه با ترجمه_س*

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدای بخشاینده مهربان

عبس و تولی 1

چهره در هم کشید و روی گردانید (1)

أن جاءه الأعمی 2

که آن مرد نابینا پیش او آمد (2)

و ما یدر‌یک لعله یزکی 3

و تو چه دانی شاید او به پاکی گراید (3)

أو یذکر فتنفعه الذکر‌ی 4

یا پند پذیرد و اندرز سودش دهد (4)

أما من استغنی 5

اما آن کس که خود را بی‌نیاز می‌پندارد (5)

فأنت له تصدی 6

تو بدو می‌پردازی (6)

و ما علیک ألا یزکی 7

با آنکه اگر پاک نگردد بر تو مسئولیتی نیست (7)

و أما من جاءک یسعی 8

و اما آن کس که شتابان پیش تو آمد (8)

و هو یخشی 9

در حالی که از خدامی‌ترسید (9)

فأنت عنه تلهی 10

تو از او به دیگران می‌پردازی (10)

کلا انها تذکر 11

زنهار چنین مکن این آیاتپندی است (11)

فمن شاء ذکر‌ه 12

تا هر که خواهد از آن پند گیرد (12)

فی صحف مکر‌م 13

در صحیفه‌هایی ارجمند (13)

مر‌فوع مطهر 14

والا و پاک‌شده (14)

بأیدی سفر 15

به دست فرشتگانی (15)

کر‌ام بر‌ر 16

ارجمند و نیکوکار (16)

قتل الانسان ما أکفر‌ه 17

کشته باد انسان چه ناسپاس است (17)

من أی شیء خلقه 18

او را از چه چیز آفریده است؟ (18)

من نطف خلقه فقدر‌ه 19

از نطفه‌ای خلقش کرد و اندازه مقررش بخشید (19)

ثم السبیل یسر‌ه 20

سپس راه را بر او آسان گردانید (20)

ثم أماته فأقبر‌ه 21

آنگاه به مرگش رسانید و در قبرش نهاد (21)

ثم اذا شاء أنشر‌ه 22

سپس چون بخواهد او را برانگیزد (22)

کلا لما یقض ما أمر‌ه 23

ولی نه! هنوز آنچه را به او دستور داده به جای نیاورده است (23)

فلینظر الانسان الی طعامه 24

پس انسان باید به خوراک خود بنگرد (24)

أنا صببنا الماء صبا 25

که ما آب را به صورت بارشی فرو ریختیم (25)

ثم شققنا الأر‌ض شقا 26

آنگاه زمین را با شکافتنی لازم شکافتیم (26)

فأنبتنا فیها حبا 27

پس در آن دانه رویانیدیم (27)

و عنبا و قضبا 28

و انگور و سبزی (28)

و زیتونا و نخلا 29

و زیتون و درخت خرما (29)

و حدائق غلبا 30

و باغهای انبوه (30)

و فاکه و أبا 31

و میوه و چراگاه (31)

متاعا لکم و لأنعامکم 32

تا وسیله استفاده شما و دامهایتان باشد (32)

فاذا جاءت الصاخ 33

پس چون فریاد گوش‌خراش دررسد (33)

یوم یفر المر‌ء من أخیه 34

روزی که آدمی از برادرش (34)

و أمه و أبیه 35

و از مادرش و پدرش (35)

و صاحبته و بنیه 36

و از همسرش و پسرانش می‌گریزد (36)

لکل امر‌ئ منهم یومئذ شأن یغنیه 37

در آن روز هر کسی از آنان را کاری است که او را به خود مشغول می‌دارد (37)

وجوه یومئذ مسفر 38

در آن روز چهره‌هایی درخشانند (38)

ضاحک مستبشر 39

خندان و شادانند (39)

و وجوه یومئذ علیها غبر 40

و در آن روز چهره‌هایی است که بر آن‌ها غبار نشسته (40)

تر‌هقها قتر 41

و آن‌ها را تاریکی پوشانده است (41)

أولئک هم الکفر الفجر 42

آنان همان کافران بدکارند (42)

انتهای پیام /