خودزنی، اتهام بی‌اساس و پرسش‌های بی‌جواب؛ آتش به خرمن حواشی / قمار فدراسیون کشتی روی کارت‌های اشتباه!
نخستین نشست کمیسیون ورزشکاران کمیته ملی المپیک در حالی برگزار شد که اتهام فدراسیون کشتی جنجال‌های زیادی آفرید.
به گزارش خبرنگار ورزشی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ نخستین نشست دومین دوره کمیسیون ورزشکاران کمیته ملی المپیک، عصر یک‌شنبه (7 آذرماه) در حالی برگزار شد که مطابق انتظار، اعتراض‌ها و حواشی به متن سیاست و رسالت اصلی این کمیسیون چیرگی یافت.
کمیسیونی که از نظر کمیته بین‌المللی المپیک به عنوان مهم‌ترین کمیسیون کمیته‌های ملی شناخته شده و نقش مهمی را در صیانت از حقوق قهرمانان و ورزشکاران ایفا می‌کند، مانند دوره نخست خود که منحرف از مسیر اصلی شد، رسما با بروز اختلافات و کنایه‌ها آغاز به کار کرد. نخستین آتش اختلاف در نشست عصر یک‌شنبه بین هادی ساعی، زهرا نعمتی، احسان حدادی و بهداد سلیمی برافروخته شد؛ جایی که پرافتخارترین ورزشکار المپیکی ایران به زمان برگزاری انتخابات هیأت اجرایی کمیسیون و روند دوره گذشته اعتراض داشت و دارنده تنها مدال المپیکی دوومیدانی ایران هم انتخابات را به نوعی از پیش تعیین شده دانست. حاشیه اصلی اما نه در سالن استاد ابوالقاسم فارسی آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک، که در محل فدراسیون کشتی و از مجموعه ورزشی آزادی در دقیقه صفر پدید آمد؛ جایی که در کم‌تر از 24 ساعت مانده به برگزاری نخستین نشست کمیسیون ورزشکاران کمیته ملی المپیک، فدراسیون کشتی با بیانیه‌ای این مجمع را تحریم کرد و از حضور حسن یزدانی و محمدرضا گرایی به عنوان منتخبین جامعه ورزش در نشست جلوگیری به عمل آورد. فدراسیون کشتی طبق آن چه «مهندسی انتصابات رئیس کمیته ملی المپیک در کمیسیون ورزشکاران» و «نادیده گرفتن حق ورزش ملی» عنوان کرده، با اعتراضی شدیدالحن این کمیسیون را متهم دانست و کمیته ملی المپیک را به ارائه شکایت به IOC تهدید نمود. سیدرضا صالحی‌امیری، رئیس کمیته ملی المپیک نیز پس از اتمام نشست کمیسیون ورزشکاران در جمع اهالی رسانه و در پاسخ به این بیانیه اظهار داشت: "انتظار دارم که هر عزیزی قبل از صحبت، ضوابط آئین‌نامه کمیسیون ورزشکاران را مطالعه کند. حمید سوریان از قهرمان نام‌دار کشتی ما هستند و وی باید در حوزه ورزش قهرمانی جایگاه خوبی داشته باشد؛ تلاش من هم بر این بوده که وی در کمیسیون جای بگیرد اما با جنجال و شلوغ‌کاری که کاری پیش نمی‌رود." رئیس کمیته ملی المپیک در ادامه گفت: "راه‌کار ورود سوریان به این کمیسیون فقط با رایزنی و قانونی‌ست و با بیانیه به جایی نمی‌رسد، ما هیچ تصمیمی تحت فشار نمی‌گیریم و با 40 سال تجربه که تسلیم فضاسازی‌ها نمی‌شویم. این ادعای مهندسی حرف غلط، ناصواب و یک اتهام غیراخلاقی‌ست. ما و وزارت ورزش و جوانان تاکنون مجموعا بیش از 50 میلیارد تومان به فدراسیون کشتی پرداخت کردیم و این یعنی حمایت ما از کشتی." اتهام مهندسی انتخابات کمیسیون ورزشکاران از آن جایی شکل گرفت که گویا در نشستی بین علی‌رضا دبیر و سیدرضا صالحی‌امیری، رئیس کمیته ملی المپیک به رئیس فدراسیون کشتی قول شفاهی مساعدت در انتصاب حمید سوریان به کمیسیون ورزشکاران را داده؛ آن هم در روزهایی که هنوز خبری از نتیجه انتخابات کمیسیون نبود و بالطبع حسن یزدانی و محمدرضا گرایی هم از جامعه کشتی راهی این کمیسیون نشده بودند. اعتراض فدراسیون کشتی به کمیته ملی المپیک و اتهام مهندسی به رئیس این نهاد از آن جا بیهوده و اشتباه است که انگار کسی در فدراسیون کشتی محض رضای خدا هم آئین‌نامه کمیسیون ورزشکاران را حتی باز هم نکرده تا ببیند صفحاتش چه رنگی هستند! طبق مفاد مصوب IOC، رئیس کمیته ملی المپیک مختار است تا 4 نفر از اعضای کمیسیون را خودش تعیین کند که این اختیار توسط صالحی‌امیری به نایب‌رئیس و دبیرکل کمیته ملی المپیک محول شد. نکته دیگر این که طبق آرمان‌های منشور المپیک مبنی بر برابری جنسیتی و توسعه ورزش، می‌بایست حتمن از این جمع 4 نفره، 2 نفر ورزشکار بانو منصوب شوند و انتصاب ورزشکار از فدراسیون‌های المپیکی که کم‌برخوردارتر از حمایت‌ها و کانون توجهات هستند، شایان توجه و تقدیر خواهد بود. همین موضوع در این انتصابات سرلوحه کار طاهره طاهریان و کیکاووس سعیدی قرار گرفته تا محمد بیداریان، محمد باقری‌معتمد، ندا شهسواری و ثریا آقایی از سوی کمیته ملی المپیک به عضویت کمیسیون ورزشکاران راه یابند. سؤال اصلی از فدراسیون کشتی و علی‌رضا دبیر اما این جاست؛ در حالی که به گواه اکثریت قریب به اتفاق رؤسای فدراسیون‌های دیگر بیش‌ترین حمایت‌های مالی از سوی وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک به حق به فدراسیون کشتی تعلق یافته، آیا چنین بیانیه تندوتیز و اتهام ناشایستی برازنده فدراسیونی خواهد بود که نام و مرام شهدای گران‌قدر را به دوش می‌کشد؟ رئیس فدراسیون کشتی تمایل داشته تا حمید سوریان به این کمیسیون راه یابد؛ شاید بهتر باشد که از علی‌رضا دبیر بپرسیم که دستاورد قهرمان نام‌دار کشتی فرنگی ایران و جهان در دوره پیشین کمیسیون ورزشکاران چه بوده؟ آیا چیزی به جز انفعال، کناره‌گیری و بی‌میلی از او دیده شده؟ دبیر که بارها و بارها در نشست‌های خبری رسمی و غیررسمی از حمید سوریان برای فعالیت در کرسی نایب‌رئیسی فدراسیون کشتی تشکر کرده و تلویحا حضور او را به نوعی از سر اصرار شخص خودش به وی دانسته، چرا و چگونه باید برای ورود چنین فرد بی‌میلی به کرسی‌های مدیریتی حاشیه‌سازی و فرافکنی داشته باشد؟ شاید در پایان بتوان از رئیس فدراسیون کشتی سؤال دیگری داشت؛ حمید سوریان که بی‌میلی‌هایش باعث شد تا قید رقابت در کارزار انتخاباتی اتحادیه جهانی کشتی را بزند و کشتی ایران از یک کرسی مهم بین‌المللی محروم شود، بر چه اساسی باید راهی کمیسیون ورزشکاران شود؟ چنین فردی آیا اساسا می‌تواند از حق و حقوق کشتی‌گیران مظلوم دفاع کند؟ البته که پاسخ رئیس کمیته ملی المپیک به رئیس فدراسیون کشتی بسیار با طمأنینه و رعایت ملاحظات ابراز شد اما علی‌رضا دبیر در صورت تداوم این کشمکش با مدیران ساختمان محله سئول و اصرار بر این روند ناصواب، حق و حقوق کشتی ایران را به طور قطع با تضییع مواجه خواهد ساخت؛ همان گونه که ممکن بود حسن یزدانی در نخستین نشست به ریاست کمیسیون ورزشکاران درآید و این احتمال به طور کل از بین رفت. انتهای پیام /