داغ سرمایهگذاری در دلار!/ ثبات، عامل انزوای بازار غیررسمی
گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو: پر فراز بودن قیمت دلار در کشور، اغلب باعث شده بود که بین بازارهای موجود به بهترین بازار برای سرمایهگذاری تبدیل شود. اما این قاعده، مدتی است که از بین رفته و بازار ارز بدلیل ثبات نسبی خود، منزوی شده است. البته ثبات نسبی به معنای ثابت بودن قیمت دلار در تمام روزهای سال نیست، بلکه منظور بازگشت قیمت دلار به یک قیمت مشخص، باوجود داشتن نوسانات است. دلار در...
گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو: پر فراز بودن قیمت دلار در کشور، اغلب باعث شده بود که بین بازارهای موجود به بهترین بازار برای سرمایهگذاری تبدیل شود. اما این قاعده، مدتی است که از بین رفته و بازار ارز بدلیل ثبات نسبی خود، منزوی شده است. البته ثبات نسبی به معنای ثابت بودن قیمت دلار در تمام روزهای سال نیست، بلکه منظور بازگشت قیمت دلار به یک قیمت مشخص، باوجود داشتن نوسانات است.
دلار در ابتدای سال قیمت 61800 تومان را برای خود به ثبت رساند. پس از آن نوساناتی را تجربه کرد که شدیدترین آن، عملیات وعده صادق و پاسخ ایران برای حمله رژیم صهیونیستی به سفارت ایران در سوریه بود؛ در آن موقع حتی دلار در بازار آزاد به 70 هزار تومان نیز نزدیک شد، اما پس از مدت کوتاهی به تعادل رسید و مجددا به کانال 60 هزار تومان بازگشت.
دلار در بازههایی به رقم 57 هزار تومان نیز عقبگرد کرد، اما پس از چند ماه روی 60 هزار تومان ایستاد. تا پیش از شهادت سین حسن نصرالله، رهبر حزبالله لبنان و عملیات وعده صادق 2 که شب گذشته اتفاق افتاد نیز، سکون خود را حفظ کرده بود، اما باتوجه به اینکه بازار ارز یک بازار هیجانی محسوب میشود و نسبت به تنشهای سیاسی در کشور عکسالعمل نشان میدهد، افزایش قیمت پیدا کرد.
طی چند روز اخیر تا 63200 تومان، قیمت ارز بالا رفت، اما همانطورکه پیشبینی میشد، به یک روز نرسید که کاهش آن آغاز شد و مجددا در حال بازگشت به کانال 60 هزار تومان است.
باوجود این اوصاف، سرمایهگذاری در این بازار که از ابتدای سال باوجود نوسانات بالا نسبتا به تعادل رسیده و پس از پایان تنشها به قیمت ثابتی باز میگردد، نه تنها برای سرمایهگذار کسب سود نمیکند بلکه در مواقعی باعث از دست رفتن سرمایه نیز میشود. این موضوع از ابتدای سال نیز صادق است؛ بهطوری که قیمت دلار نسبت به ابتدای سال کاهش یافته و اگر دلار به منظور سرمایهگذاری خریداری میشد، تاکنون تنها عایدی از آن، کسب ضرر و کاهش ارزش واقعی پول بود.