درحق "تاکسی‌های برقی" تهران این جفا را نکنیم!

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، معضل آلودگی هوا مشکل دیروز و امروز تهرانی‌ها نیست؛ سال‌هاست پایتخت‌نشین ها با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند و نسخه‌هایی که طی سالیان گذشته برای حل این چالش جدی پیچیده‌اند، نتوانسته سایه آلودگی هوا را از سر این شهر و شهروندانش کم کند.

اما میان ده‌ها راهکار برای کاهش آلودگی هوا، از ایجاد طرح‌های ترافیک و زوج و فرد گرفته تا بارورسازی ابرها و تغییر کیفیت سوخت تنها یک گزینه وجود دارد که همه صاحبنظران و مسئولان امر بر آن اتفاق‌نظر دارند و آن توسعه حمل و نقل عمومی و حرکت به سمت برقی‌سازی تاکسی و اتوبوس‌های این کلانشهر است.

پس از یک دوره رکود و بی‌عملی در حوزه حمل و نقل عمومی در دوره گذشته مدیریت شهری، مدیریت جدید شهری برای توسعه حوزه حمل و نقل عمومی و بهبود وضعیت موجود آستین‌ها را بالا زد و در کنار عقد قراردادهایی برای خرید واگن‌های مترو و اتوبوس‌های داخلی و خارجی، برای ورود تاکسی‌های برقی به شهر تهران نیز مسیر تازه‌ای در پیش گرفت تا گام بلندی برای رسیدن به حمل و نقل عمومی مطلوب،‌کاهش آلودگی هوا و ترافیک برداشته شود.

در حالی که برقی‌سازی این ناوگان جزو آرزوها و اهداف بلندمدت مسئولان بود، مقرر شد 27000 دستگاه تاکسی برقی از طریق قرارداد منعقد شده شهرداری تهران با چین و 27000 تاکسی برقی دیگر از طریق وزارت صمت وارد ناوگان تاکسیرانی تهران شود و بخش زیادی از آنها جایگزین تاکسی‌های فرسوده شوند.

در این راستا، هفته گذشته با حضور مدیران شهری تهران از 1000 دستگاه تاکسی برقی رونمایی شد که 200 دستگاه آن با واگذاری به تاکسیران‌ها، جایگزین تاکسی‌های فرسوده شد و قرار است ضمن ورود تدریجی باقی این خودروها، 1000 دستگاه تاکسی دیگر از سوی کرمان‌موتور به شهرداری تهران تحویل شود.

این در حالیست که ورود تدریجی تاکسی‌های برقی از محل قرارداد چین نیز در حال انجام است و بدین ترتیب شاهد نقطه عطفی در برقی‌سازی ناوگان حمل و نقل عمومی تهران هستیم اما یکی از موضوعاتی که در روزهای اخیر موجب تعجب و پرسش افکار عمومی شده، نرخ اعلام شده کرایه از سوی سازمان تاکسیرانی برای تاکسی‌های برقی است.

شادی مالکی؛ سرپرست سازمان تاکسیرانی شهر تهران اخیراً درباره نرخ کرایه تاکسی‌های برقی به تسنیم گفته بود: طبق مصوبه شورای شهر تهران، با توجه به اینکه این تاکسی‌ها خودروی لوکس به شمار می‌آیند، رانندگان تاکسی می‌توانند تا سقف 80 درصد افزایش نرخ داشته باشند اما برای رفاه حال شهروندان، اعلام کرده‌ایم رانندگان این دسته از خودروها می‌توانند تا سقف 50 نسبت به نرخ عادی کرایه یک مسیر، افزایش کرایه داشته باشند.

اگرچه مهدی چمران رئیس شورای شهر تهران بلافاصله پس از این اعلام سازمان تاکسیرانی، آن را غیرقانونی اعلام کرد اما چنانچه قرار باشد کرایه تاکسی‌های برقی 50 درصد گرانتر از تاکسی‌های معمولی بنزینی باشد، این علامت سوال بزرگ مقابل شهروندان تهرانی خواهد بود که چه توجیحی برای اخذ چنین کرایه های گران‌تری برای تاکسی‌های برقی وجود دارد؟!

اعضای شورای شهر و مدیران شهری باید به خاطر داشته باشند که چنین تصمیم نابخردانه‌ای، نه تنها با رویکرد فرهنگسازی خودروهای برقی و تلاش برای بهره‌مندی حداکثری از تاکسی‌های برقی، مغایرت دارد بلکه شیرینی این تغییر و تحول را در کام شهروندان هم تلخ می‌کند.

اما در توضیح این مسئله که افزایش 50 درصدی کرایه تاکسی‌های برقی در مقایسه با تاکسی‌های بنزینی توجیه قابل قبولی ندارد، باید گفت که در حال حاضر تاکسی‌های بنزینی موجود در شهر تهران به ازای هر 50 لیتر بنزین، 150 هزار تومان می‌پردازند که با این میزان بنزین، حدود 400 کیلومتر در شهر تهران پیمایش دارند؛ این در حالی است که یک تاکسی برقی با ظرفیت باطری 80 کیلووات با یکبار شارژ و پرداخت حدود 35 هزار تومان بابت شارژ یک باطری با این ظرفیت، توانایی پیمایش بیش از 500 کیلومتر را خواهد داشت!

با این اوصاف باید از مسؤلان مربوطه در شهرداری تهران و سازمان تاکسیرانی سؤال کرد چرا کرایه یک تاکسی برقی که هزینه سوخت مصرفی آن در مقایسه با یک تاکسی بنزینی، تقریبا "یک پنجم" است و هزینه‌های استهلاک و تعمیرات آن نیز به مراتب پایین‌تر از خودروهای بنزینی است باید بابت کرایه دریافتی آن، 50 درصد نیز اضافه‌تر باشد؟

این در حالی است که هیچ دلیلی به جز «لوکس» بودن این خودروها برای دریافت کرایه بیشتر اعلام نشده و همین مسئله موجب طرح این پرسش می‌شود که چرا باید هزینه لوکس بودن یک تاکسی از جیب شهروندان پرداخت شود؟!

چرا باید با گران کردن نامتعارف کرایه تاکسی‌های برقی، زمینه استفاده از این تاکسی‌های پاک و اثر فرهنگ‌سازی آنها را برای بسیاری از شهروندان را میان ببریم؟!

و در پایان تذکر این نکته مهم ضروریست که حتی اگر برای کرایه 50 درصد گرانتر تاکسی‌های برقی برخی دلایل قابل قبول نیز وجود داشته باشد (که البته تا به امروز هیچ توجیه قابل قبولی برای چنین تصمیمی ارائه نشده است)، مدیریت شهری باید با هدف فرهنگ‌سازی برای خودروهای برقی و توسعه آنها در کلان‌شهرهایی مانند تهران به صاحبان تاکسی‌های برقی مبلغی به صورت ماهیانه به عنوان یارانه پرداخت کند تا هزینه‌های احتمالی سربار انها پوشانده شود نه اینکه 50 درصد کرایه بیشتر از جیب شهروندان تهرانی برداشته شود!