درگذشت بازیگر محبوب سریال‌های کلاسیک در 95 سالگی

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، لین همیلتون، بازیگر مجرب در تئاتر که با نقش‌آفرینی در سریال‌هایی چون «سنفورد و پسر» در کنار رد فاکس و «والتون‌ها» به شهرت رسید، روز پنج‌شنبه در خانه‌اش در شیکاگو بر اثر مرگ طبیعی از دنیا رفت. این خبر را مدیر برنامه‌های پیشین و سخنگوی او، کشیش کالوین کارسون، اعلام کرد.

همیلتون در فاصله سال‌های 1989 تا 1991 در سریال روزانه شبکه ان‌بی‌سی با نام «نسل‌ها» در نقش مادرخوانده‌ی خانواده پاتر ظاهر شد؛ مجموعه‌ای که با وجود کیفیت خوب، رقیبی قدرتمند به نام «جوان و بی‌قرار» از شبکه سی‌بی‌اس در برابر خود داشت. او همچنین در سریال شبانه «زنان خطرناک» (1991-1992) در نقش یکی از زنان سابقاً زندانی ظاهر شد.

از دیگر نقش‌آفرینی‌های او می‌توان به بازی در نقش دخترعموی جورجیا اندرسون در مجموعه کوتاه «ریشه‌ها: نسل‌های بعدی» در سال 1979، و همچنین حضور در سریال‌های پرمخاطبی چون «227» (در نقش اما جانسون) و «محکمه» (در نقش قاضی) اشاره کرد.

این بازیگر متولد ایالت می‌سی‌سی‌پی، فعالیت سینمایی خود را با فیلم «سایه‌ها» به کارگردانی جان کاساوتیس در سال 1959 آغاز کرد و پس از آن در فیلم‌هایی چون «برادر جان» (1971)، «باک و مبلغ» (1972) هر دو با بازی سیدنی پوآتیه، «بانویی که بلوز می‌خواند» (1972)، «لیدبلی» (1976) و «عقاب‌های قانونی» (1986) بازی کرد.

او نخستین بار در قسمت هفتم سریال «سنفورد و پسر» در فوریه 1972 در نقش زنی صاحب‌خانه ظاهر شد که برای شخصیت لامونت سانفورد دردسر درست می‌کند. تهیه‌کنندگان آن‌قدر تحت تأثیر بازی او قرار گرفتند که تصمیم گرفتند برای فرد سنفورد (با بازی رد فاکس) یک نامزد با بازی او طراحی کنند. او در نقش پرستار دونا هریس ایفای نقش کرد؛ شخصیتی محترم در برابر کاراکتر زمینی و رک فاکس.

در زمان پخش سریال «سنفورد و پسر»، همیلتون در سال 1973 در بیست‌ویکمین قسمت سریال «والتون‌ها» در نقش «میس وردی» نیز ظاهر شد؛ زنی که با کمک شخصیت جان‌بوی، سواد خواندن و نوشتن را یاد می‌گیرد. آن قسمت از سریال، جایزه امی بهترین فیلمنامه را برای نویسنده‌اش، جان مک‌گراوی، به ارمغان آورد.

او تا سال 1981 در 16 قسمت دیگر این مجموعه نیز حضور یافت و نقش او در فیلم‌های ویژه تعطیلات سال‌های 1993 و 1997 نیز تکرار شد.

همیلتون در سال 1930 در یازو سیتی، می‌سی‌سی‌پی متولد شد. خانواده‌اش زمانی که او تنها 4 سال داشت به شیکاگو مهاجرت کردند و او در دبیرستان بلوم در شیکاگو هایتز تحصیل کرد. با اینکه تحصیلات تئاتری خود را در مدرسه تئاتر گودمن به پایان رساند، اما خود می‌گوید تنها بازیگر سیاه‌پوست در کلاس بوده و نقشی برایش وجود نداشته است.

با این حال، او تجربه بازیگری را در یک گروه تئاتری در محله ساوث ساید شیکاگو آغاز کرد و در سال 1956 به نیویورک رفت. علاوه بر بازی در فیلم «سایه‌ها»، در چهار نمایش کوتاه‌مدت برادوی از جمله «فقط در آمریکا» (1959)، «دنیای سرد» و «چهره یک قهرمان» (1960) و «تنبورها برای شکوه» (1963) روی صحنه رفت.

او در نمایش‌های شکسپیر برای تهیه‌کننده جوزف پپ نیز بازی کرد و به عنوان عضو برنامه تبادل فرهنگی دولت جان اف. کندی در نمایش‌هایی چون «معجزه‌گر» و «پوست ما» در سراسر جهان به اجرا پرداخت. در سال 1966 نیز به گروه تئاتر رپرتوار سیاتل پیوست.

او برای فیلم «دختر خوشحال» در سال 1968 تست بازیگری داد ولی موفق نشد نقشی به دست آورد، اما تصمیم گرفت در لس‌آنجلس بماند و در سریال‌های بسیاری چون «اتاق 222»، «مانیکس»، «دود اسلحه»، «پرونده‌های راکفورد»، «کوئینسی»، «دختران طلایی»، «پلیس نیویورک»، «قضاوت ایمی» و «پرونده بسته» ظاهر شد.

فرانک جنکینز شاعر و نمایشنامه‌نویس از سال 1964 تا زمان درگذشتش در سال 2014 همسر همیلتون بود. آن‌ها در چندین اثر نمایشی با یکدیگر همکاری داشتند.

مترجم: ریحانه اسکندری

منبع: هالیوود ریپوتر

59244