دونده تاریخ‌ساز: / آرزو داشتم همه به احترام دختری از ایران بایستند
یک روز قبل از تاریخ‌سازی، آرزو کرد مدال طلا را به گردن بیاندازد تا همه به احترام دختری از ایران بایستند.
به گزارش "ورزش سه" به نقل از ایسنا، شاید روزی که در پیست تارتان آفتاب انقلاب می‌دوید و از موانع رد می‌شد، فکر نمی‌کرد در 17 سالگی نامش را در تاریخ دوومیدانی ایران ثبت کند. تاریخی که مدال طلای آسیا را کم داشت.
نازنین فاطمه عیدیان در رقابت‌های نوجوانان آسیا در ماده 400 متر مانع اولین طلای تاریخ دوومیدانی زنان ایران در قهرمانی آسیا را به دست آورد. این دونده با ایسنا به گفت‌وگو نشست، از ورودش به دوومیدانی، حس و حال رد شدن از خط پایان و آرزوهایش صحبت کرد که در ادامه می‌خوانید.
از تکواندو به دوومیدانی آمدم
در تهران زندگی می‌کنم و امسال 17 ساله شدم. از دو سال پیش تمریناتم را به صورت حرفه‌ای در دوومیدانی زیر نظر آقای روغنی انجام می‌دهم. قبل از آن در یک مسابقه استعدادیابی در منطقه چهار به عنوان دونده شرکت کردم و انتخاب شدم.
از کودکی به ورزش علاقه داشتم. رشته برادرم هم پرتاب دیسک بود. با دیدن او به این رشته علاقمند شدم. البته ابتدا تکواندو کار کردم اما حس کردم موفقیتم در دوومیدانی بیشتر است به همین دلیل این رشته را دنبال کردم.
ماده تخصصی من 400 مترمانع است اما با 100 مترمانع شروع کردم. سال گذشته هم یک رکوردگیری داشتم و مربی‌ام گفت 400 متر مانع را شروع کن. حدود یک سال است که در این ماده کار می کنم.
آماده کسب طلای آسیا بودم
از ابتدای سال تا قهرمانی آسیا در هشت مسابقه شرکت کردم و در تمام آنها در دو ماده 400 متر و 400 مترمانع دویدم. در این مسابقات خیلی تجربه به دست آوردم. یک ماه گذشته را هم در اردوی تیم ملی سپری کردم و هر روز تمرین داشتم.
مسابقات سطح خوبی داشت و رقبای خوبی از چین‌تایپه و ازبکستان داشتم اما از نظر روحی و فکری آماده کسب مدال طلا بودم که خدا را شکر این اتفاق هم افتاد.
آرزو کردم همه به احترام یک دختر ایرانی بایستند
10 متر آخر مسابقه می‌دانستم که اول می‌شوم اما می‌خواستم از خط پایان رد شوم و خوشحالی کنم. خیلی حس و حال خوبی داشتم و تمام آن را مدیون زحمات خانواده و مربیانم است.
روز قبل از مسابقه یک برنامه نرم دوی داشتم. همزمان با تمرین من مراسم اهدای مدال یک ماده برگزار و سرود یکی از کشورها پخش شد که همه به احترام آن کشور ایستادند. آن لحظه آرزو کردم فردا همه به خاطر یک دختر ایرانی بایستند و سرود ملی ایران پخش شود. لحظه‌ای که روی سکو بودم این موضوع یادم آمد. حس غرور خوبی داشتم.
می‌خواهم اولین‌های زیادی را تجربه کنم
این قهرمانی باعث شد 100 برابر بیشتر از قبل تلاش کنم تا اولین‌های زیادی را تجربه کنم. دلم می‌خواهد پیشرفت کنم، رکورد جوانان و بزرگسالان ایران را ارتقا بدهم و روزی به المپیک برسم.
فدراسیون هم گفته ما را حمایت می‌کند تا این مسیر را ادامه بدهیم و به درجات بالاتر برسیم. قرار است یک جلسه هم با وزیر ورزش داشته باشیم.