دو روایت متفاوت ضدانقلاب از یک حادثه
پای خبرنگاران بی‌بی‌سی فارسی نیز به پوشش رسانه‌ای محلی از سرزمین‌های اشغالی باز شده است.
سرویس سیاست مشرق - پس از عملیات وعده صادق، رژیم صهیونیستی با استفاده از شبکه‌های فارسی زبان و اکانت‌های سایبری در فضای مجازی، مدعی دفع 99 درصدی حمله ایران شد.
پایگاه هوایی نواتیم یکی از نقاط حساس و جز اهداف حمله موشکی سپاه پاسداران بود؛ رژیم صهیونیستی در ساعات ابتدایی روز 26 فروردین ادعا کرد موشک‌های ایرانی را دفع کرده و نه تنها نواتیم بلکه دیگر نقاط اراضی اشغالی نیز آسیب جدی ندیده است. ساعاتی بعد، تیم رسانه‌ای رژیم در اطراف پایگاه هوایی چاله‌ای دستی و تصنعی ایجاد کرد و تلاش کرد تا با ترفندهای رسانه‌ای، منکر عملکرد موشک‌های ایرانی شده و موقتا از فشار روانی علیه پدافندهای خود خارج شود.
در تصویر زیر صهیونیست‌ها ادعا کرده بودند موشک ایرانی به منطقه‌ای از صحرای نقب اصابت کرده است.
حالا پس از گذشت یک هفته شبکه‌های فارسی زبان، آرام آرام، آسیب به پایگاه هوایی نواتیم را تایید می‌کنند.
بابک اسحاقی، خبرنگار شبکه تروریستی اینترنشنال به منطقه‌ای متفاوت از تصویر منتشر شده فوق رفته و با سخنگوی ارشد ارتش اسرائیل مصاحبه کرده است. هاگاری در مصاحبه با اینترنشنال تاکید می‌کند که این نقطه، تنها نقطه آسیب‌دیده پایگاه نواتیم از حمله موشکی سپاه پاسداران در عملیات وعده صادق بوده است. در ابتدا گفته شده بود 99 درصد حمله موشکی دفع شد، پس از آن تصویری صحنه‌سازی‌شده در صحرای نقب منتشر شد و گفته‌شد موشک برخورد کرده و خسارتی نداشت و حالا از داخل پایگاه، گزارش تخریب جزئی بخشی از یک ساختمان منتشر می‌شود.
تاکنون شبکه اینترنشنال وابسته به صهیونیست‌ها و شبکه الجزیره قطری، تنها رسانه‌هایی بودن از نزدیک و تاحدودی میدانی، از نبرد گروه‌های مقاومت با رژیم صهیونیستی گزارش تهیه می‌کردند. اما پس وعده صادق، پای خبرنگاران بی‌بی‌سی فارسی نیز به پوشش رسانه‌ای محلی از سرزمین‌های اشغالی باز شده است. شاید تاکنون خبرنگاران بی‌بی‌سی جهانی از شهرک‌های صهیونیستی گزارش تهیه کرده باشند، اما کارمندان بخش فارسی بی‌بی‌سی فقط در یک شرایط، آنهم پس از حادثه امنیتی و نظامی بزرگ برای تهیه گزارش به محل دعوت می‌شوند.
کسری ناجی، خبرنگار بی‌بی‌سی فارسی، به پایگاه هوایی نواتیم دعوت شد و گزارش تهیه کرد؛ اما با روایتی متفاوت! ناجی در بازدید از نقاط مورد هدف، بوستر موشک‌های ایرانی را هم بررسی کرده و در گزارش خود اعلام می‌کند آنچه که ما دیدیم واقعا وحشتناک است؛ مخزن سوخت موشک پرتاب شده 11 متر بوده و احتمالا از نوع موشک‌های «عماد» است.
کسری ناجی علاوه بر این گزارش مدعی شده وقتی فیلمبرداری تمام شد، ارتش اسرائیل فیلم‌های ضبط شده را بازبینی کرد و از آنها خواسته که بخشی از گفته‌های سخنگوی فارسی‌زبان ارتش را حذف شود. در واقع جزئیات و حقایق بیشتری از این حمله وجود دارد که رژیم صهیونیستی، همچنان آنها بایکوت می‌کند.
دوم اردیبهشت 1403، سایت بی‌بی‌سی فارسی گزارشی مکتوب هم از بررسی پایگاه هوایی نواتیم منتشر می‌کند. در گزارش تصاویر هوایی که از این پایگاه منتشر شده، اصابت موشک‌های ایرانی به این نقطه تایید می‌شود. بی‌بی‌سی گزارش می‌دهد حمله به پایگاه هوایی نواتیم، حمله به یکی از پایگاه‌های اصلی رژیم صهیونیستی است. پایگاهی که در 20 کیلومتری مرکز هسته‌ای دیمونا قرار دارد و می‌تواند حامل پیامی تهدیدآمیز به سران رژیم باشد. بی‌بی‌سی با تاکید بر این گزاره، بررسی حمله ایران را آغاز کرده و آن را از لحاظ نظامی و اطلاعاتی، پراهمیت می داند.
مهر تایید قطره‌چکانی شبکه‌های فارسی زبان بر عملیات موشکی ایران، نشان از این دارد که موفقیت این عملیات غیرقابل انکار است؛ از طرفی تمام تلاش و توجیهات رسانه‌ای نیز در دستور کار قرار می‌گیرد تا مخاطب ساکن ایران، حالا که این اتفاق رخ داده و وقت بیان حقایق آن رسیده، آن را به عنوان دستاورد ملی و شخصی خود نپذیرد.
عوامل شبکه‌هایی همچون اینترنشنال، با آب و تاب از امکانات و تجهیزات موشکی رژیم صهیونیست و کشورهای غربی گزارش تهیه می‌کنند. این در حالی است که طبق پروژه محول شده از سوی صهیونیست‌ها، در گزارشات مربوط به ایران، تلاش می‌کنند قدرت نظامی ایران را ضعیف و بی‌اثر تفسیر کنند.
اما دیگر درصد موفقیت عملیات‌های نظامی ایران بالا رفته و قدرت اطلاعاتی و شناسایی جمهوری اسلامی در نقاط حساس و حیاتی دشمن توسعه پیدا کرده است که حالا این رسانه‌ها برای اولین بار به تناقض‌گویی افتاده‌اند. علاوه‌بر این اینترنشنال هم چنان بی‌اعتبار شده که حوزه بررسی تخصصی و تا حدودی بدون سانسور این حادثه را به بی‌بی‌سی سپرده‌اند تا شاید از مخاطبان این شبکه نیز برای توجیه ضعف خود استفاده کنند.
این به این معنا است که وضعیت رژیم صهیونیستی تا حدی نگران‌کننده شده که حالا دیگر نه‌تنها روسای جمهور غربی به طور پیاپی باید به سرزمین‌های اشغالی سفر کنند، بلکه باید تعداد شبکه‌های فارسی‌زبان برای حضور میدانی و تهیه گزارش محلی نیز افزایش پیدا کند.
