رباتهایی که برای کمک به سالمندان مبتلا به آلزایمر، جوک تعریف میکنند
"آرشیا خان" (Arshia Khan)، استاد علوم رایانه دانشگاه مینهسوتا گفت: من بسیار هیجانزده هستم که همراه با دانشجویانم، به استقرار رباتهای انساننما در خانههای سالمندان پرداختهایم تا با مراقبت از سالمندان، تاریخسازی کنیم.
گروهی از پژوهشگران آمریکایی سعی دارند دو ربات را در خانه سالمندان به کار بگیرند که برای کمک به سالمندان مبتلا به آلزایمر، برای آنها جوک تعریف میکنند.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، رباتهای انساننما در خانه سالمندان ایالت مینهسوتا مستقر شدهاند تا از بیماران مبتلا به آلزایمر در مراحل اولیه بیماری مراقبت کنند.
این رباتها که توسط گروهی از پژوهشگران "دانشگاه مینهسوتا" (UMN) به کار گرفته شدهاند، برای کمک کردن به افراد در حوزه سلامت عاطفی، جسمی و شناختی مجهز هستند. گمان میرود که این رباتها، نخستین رباتهایی در آمریکا باشند که بر مراقبت از بیماران مبتلا به زوال عقل تمرکز میکنند.
"آرشیا خان" (Arshia Khan)، استاد علوم رایانه دانشگاه مینهسوتا گفت: من بسیار هیجانزده هستم که همراه با دانشجویانم، به استقرار رباتهای انساننما در خانههای سالمندان پرداختهایم تا با مراقبت از سالمندان، تاریخسازی کنیم.
یکی از رباتها، مدلی به نام "ناو" (NAO) و دیگری، رباتی به نام "پپر" (Pepper) است. خان تاکید کرد که این رباتها به جای جایگزینی کارگران انسان، کار آنها را تکمیل میکنند.
وی افزود: آنها بیشتر برای حمایت شناختی و عاطفی هستند. این رباتها در تلاش برای بهبود خلق و خوی خود هستند و جوکها و داستانهایی را تعریف میکنند.
همچنین این رباتها، کاری به نام خاطرهدرمانی را انجام خواهند داد. در شکل سنتی خاطرهدرمانی، افراد و اشیایی از گذشته یک شخص، به طور منظم در خانه سالمندان گرد هم میآیند تا به شخص کمک کنند که برخی از خاطرات را به یاد آورد.
"خان" توضیح داد: در حوزه رباتیک، ما میتوانیم از ربات بخواهیم تا تصاویر ویدئویی را نشان دهد و موسیقی مربوط به یک زمان خاص را پخش کند و آن رویداد خاص را به کاربر یادآوری کند. ربات میتواند برقصد، آواز بخواند، موسیقی پخش کند و تعامل داشته باشد.
وی افزود: این یک گام بزرگ و آغازین برای کمک کردن به بهبود کیفیت زندگی سالمندان و افراد مبتلا به زوال عقل با استفاده از رباتهای انساننما است.
علاقه "خان" به رباتها به عنوان مراقب سلامت، از یک تجربه شخصی حاصل میشود. پدر خان، نارسایی قلبی داشت و در حال مرگ بود و خان مادرش را دید که ریزاندام بود و برای کمک کردن به او در برخاستن از رختخواب و مراقبت از او تلاش میکرد. در آن زمان، او آرزو داشت که میتوانست یک قلب مصنوعی برای پدرش طراحی کند.
"خان" به این فکر کرد که چگونه میتواند در این شرایط، با راههای دیگری از مردم حمایت کند. او با همکاری یک جراح قلب، روی رباتی کار کرد که به افراد کمک میکرد تا از رختخواب خارج شوند.
"خان" خاطرنشان کرد که نیاز برای کمک به سالمندان و جمعیت روبهرشدی از افراد مبتلا به زوال عقل احساس میشود. براساس برآوردهای "سازمان جهانی بهداشت" (WHO)، بیش از یک میلیارد نفر بالای 60 سال هستند که تعداد آنها تا سال 2030، به 1.4 میلیارد نفر خواهد رسید. این افراد احتمالا به میلیونها پرستار و کمکرسان در منزل نیاز خواهند داشت.
"خان" گفت که خانههای سالمندان در سایر ایالتها از جمله کلرادو و پنسیلوانیا، در مورد این ربات ها تماس گرفتهاند.
وی افزود: رباتهای انساننما که به سالمندان کمک میکنند، راهی برای پیشرفت در مراقبت از سالمندان هستند. رشد جمعیت سالمندان و رشد همزمان تعداد افراد مبتلا به زوال عقل، کمبود کارکنان و کمبود افرادی که بتوانند از سالمندان مراقبت کنند، مشکلی به شمار میرود که به طور تصاعدی در حال افزایش است. اگر به دنبال راهحلهای جایگزین نباشیم و خارج از چارچوب فکر نکنیم، بزرگان ما متضرر خواهند شد.
این مرکز، نخستین خانه از هشت خانه سالمندان در سراسر مینهسوتا است که استفاده از رباتهای انساننما را آغاز میکند و سایر خانههای سالمندان، رباتهای خود را طی هفتههای آینده دریافت خواهند کرد.
استقرار ربات تا حدی به لطف کمک مالی دو میلیون دلاری از سوی "وزارت خدمات انسانی مینهسوتا" (Minnesota Department of Human Services) امکانپذیر شده است.
تماشاخانه