رمز جاودانی شاهنامه

به مناسبت 25 اردیبهشت روز پاسداشت زبان فارسی و گرامیداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی از سوی معاونت میراث فرهنگی در سراسر کشور بیش از صدها برنامه، نشست علمی، نقالی و شاهنامه خوانی و... برگزار شد. یکی از این برنامه ها مراسم ویژه در موزه ملی بود.

چندتن از استادان دانشگاه، پژوهشگران و محققان مقالاتی ارایه و ایراد سخنرانی داشتند. جمعی از نوجوانان به اجرای شاهنامه خوانی پرداختند که بسیارعالی و غرور آفرین بود. نمایشگاهی از کتاب و هنرهای مختلف در حوزه نمایشگاه هم افتتاح کردم.

- اهم محورهای سخنرانی من شامل موارد زیر بود؛

- شاهنامه فردوسی برای همه زمان ها، عصرها و نسل ها است. تابلو راهنمایی است برای همه مخاطبان ایرانی و فارسی زبان *که بودیم؟ از کجا آمده ایم؟ به کجامی رویم؟* خرد و خردمندی گوهر شاهنامه است.* واژه خرد بیش از 500 بار و خردمند بیش از 300 بار و خردمندی 20 بار در شاهنامه آمده است. شاهنامه سند عقلانیت و خرد ورزی ما ایرانیان است.

اندیشه فردوسی یک اندیشه شیعی است.

اگر چه فردوسی متاثر از اندیشه های ایرانی، یونانی و اسماعیلی هم هست، اما در روزگاری که اندیشیدن جرم بوده است. فردوسی در مدح پیامبر اکرم (ص) و حضرت علی (ع) چه زیبا سروده است؛

که من شهرعلمم علیم در است درست این سخن گفت پیغمبراست اگر چشم داری به دیگر سرای بنزد نبی و علی گیر جای

شاهنامه "شناسنامه"، "سندثبت احوال"، "ترازوی زبان فارسی" است.

خدمت ماندگار فردوسی به ایران، اسلام، زبان فارسی، وحدت ملی و هویت ملی تا ابد ماندگار است. عشق و ایمان او به ایران به حدی فزون است که بیش از 800 بار از واژه " ایران " در سراسر شاهنامه استفاده کرده است. به قول سعدی شیرین سخن

چه خوش گفت فردوسی پاک زاد که رحمت بر آن تربت پاک باد

میازار موری که دانه کش است که جان دارد و جان شیرین خوش است.