روایت رئیس پاویون ایران از حضور در المپیک هنر‌های تجسمی / بینال ونیز یا بینال غزه؟

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، قریب به یک ماه از راه‌اندازی پاویون ایران در بینال ونیز می‌گذرد؛ رویدادی که آن را المپیک هنر‌های تجسمی می‌نامند. ایران با نمایش آثار 5 هنرمند صاحب نام از جمله مصطفی گودرزی، کاظم چلیپا، مرتضی اسدی، عبدالحمید قدیریان و غلامعلی طاهری با موضوع کودکان شهید غزه در این دوره شرکت کرده است.

محمد خراسانی، زاده مدیرکل هنر‌های تجسمی و رئیس پاویون رسمی ایران در ونیز با اشاره به روز‌های آغازین این رویداد اظهار کرد: بینال ونیز تا اواسط آذر ادامه دارد. غرفه ایران به طور مدام بازدیدکننده دارد و از زمان برگزاری تا کنون روزانه به طور متوسط 100 نفر از غرفه دیدن کردند که خداروشکر بازخورد‌های مثبتی هم از بازدیدکنندگان داشتیم. روز گذشته گزارش اختصاصی از پرس تی‌وی از منتشر شد که بخشی از بدنه بازدیدکنندگان هستند.

وی افزود: مضمون پاویون ایران که کودکان غزه است و این روز‌ها مورد توجه افکار عمومی قرار گرفته به ما کمک کرده است. در عین حال نوآوری‌های هنری از جمله بازتابش آیینه کاری ایرانی و طرح گچی از دستان 5 هنرمند برای بازدیدکنندگان اروپایی جذابیت داشته است. در کنار آثار هنری بخشی که خیلی مورد توجه قرار گرفته این است در کنار آثار هنری هنرمند با اسکن کردن کیو بارکد می‌توانند مشخصات هنرمند و حس فراتری از آثار را داشته باشند. در مجموع بازخورد‌های مثبتی را داشتیم.

بینال ونیز یا غزه؟

خراسانی زاده با اشاره به بازتاب جهانی نمایش آثار کودکان غزه در غرفه ایران خاطرنشان کرد: ماجرای غزه یک ماجرای جدی است. در یکی از گزارش‌های بین‌المللی نوشته شده بینال امسال ونیز، بینال غزه است. تجمعات و حمایت‌های انفرادی با حمل پرچم فلسطین در سطح شهر توریستی ونیز توسط گردشگران هنری دیده می‌شود و یا غرفه‌های مستقلی که آثارشان به غزه پرداخته شده است. این ماجرا در اتفاقات و رخداد‌هایی که در سطح شهر رقم می‌خورد تاثیر گذار بوده و همه در کنار هم باعث شده تا ماجرای غزه کاملا به چشم می‌آید.

وی ادامه داد: معمولا رسانه‌های بین‌المللی بعد از مدتی که می‌گذرد نقد‌ها و تحلیل‌هایی را خواهند داشت؛ باید کمی جلوتر برویم تا بازتاب‌ها از منظر رسانه‌ای هم منتشر شود.

رئیس پاویون ایران با بیان حضور جدی ایران در بینال ونیز یادآور شد: چند مسئله مهم مورد توجه ما بوده است. مهمترین آن این است که ما باید این مسئله را در بدنه اصلی حکمرانی هنری کشور جا می‌انداختیم که جمهوری اسلامی ایران باید در رویداد‌های بزرگ جهان در عرصه هنر‌های تجسمی حتما حضور داشته باشد حتی اگر تمام عوامل از حیث مسائل مالی و پیچیدگی‌های روابط بی‌الملل دست به دست دهد تا ایران حضور نداشته باشد. این پنجره هیچ‌گاه نباید برای هنر‌های تجسمی ما بسته شود؛ با توجه به اینکه رویداد 59 حضور نداشتیم و در ادوار گذشته هم به صورت یکی در میان حضور داشتیم اگر در این دوره شرکت نمی‌کردیم این پنجره برای همیشه برای ایران بسته می‌شد و کسی جرات نمی‌کرد تا این خطر را بپذیرد تا در این رویداد شرکت کند.

وی در ادامه گفت: در این دوره بدنه عمومی‌تری از مردم با مهمترین رویداد هنر‌های تجسمی آَشنا شدند و در رسانه‌های جهانی این مسئله مطرح شد. این یکی از خواسته‌های ما است که هنر‌های تجسمی باید جایگاه خود را میان مردم پیدا کند. اگر مردم این مسئله را بهتر متوجه شوند مطالبه عمومی ما برای حضور همیشگی ایران در این رویداد بیشتر خواهد شد و عموما بازخورد‌ها و برآیند‌ها برای مردم روشن‌تر خواهد بود. زمانی که ما افکار عمومی را درگیر کنیم این ماجرا دوچندان خواهد شد. مدیرکل هنر‌های تجسمی تصریح کرد: در دوره‌ای که ما شرکت کردیم فضای عمومی دنیا به سمت حمایت از مظلوم و مردم فلسطین است و ما پرچمدار این اتفاق هستیم می‌تواند این پیام را جاری کند که آن چیزی که ایران 45 سال درمورد آن ایستاده و حرف می‌زند، 45 روز است مردم دنیا فهمیدند و این ماجرا حقیقت داشته است. این اتفاق را ما با روایت هنر با بالاترین سطح هنرمندان توانستیم به نمایش بگذاریم.