روزنامه «جوان» هم پشت علیزاده درآمد / متهمسازی حامیان غنینژاد به «مصادره» نتیجه مناظره
جوان نوشت: واکنش رسانهها و فضای مجازی به یک مناظره کمسابقه از جهت شخصیتهای حاضر در تلویزیون، که با تخریب و توهین به مناظرهکنندگان و مصادرهبهمطلوب نتیجه مناظره برای دیدگاههای خود همراه شد، نشان داد بزرگترین دشمنان مناظره همان کسانی هستند که سالها ندای گفتوگوی آزاد و ضرورت برپایی مناظرههای متنوع در رسانه ملی را سر میدادند و حالا چهره مناظرهای که میتوانست سرآغازی بر این روند...
- پس از مناظره تلویزیونی موسی غنینژاد و علی علیزاده درباره اقتصاد ایران، دو اتفاق زشت در رسانهها و فضای مجازی افتاد. اول، فحاشی و پرخاشگری به دو مناظرهکننده بود و دوم، بهنفع جریان خود مصادرهکردن نتیجه مناظره! آنهم بیشتر از طرف کسانی که عمری را به مطالبه برگزاری چنین مناظرههایی گذراندند، که باید گفت «دشمنان مناظره» همانهایی هستند که دم از ضرورت مناظره میزنند!
- تلویزیون هرچند تاکنون از مناظره خالی نبوده، اما متهم بوده که مخالفان یا منتقدان نظام جمهوری اسلامی را کمتر به میان میآورد. مناظره اخیر از آنجایی که میان یک چهرهشناختهشده طرفدار اقتصاد لیبرالی و چهره دیگری که طرفدارانی در فضای مجازی دارد و در رسانه خود (جدال) مناظرههایی برگزار میکند، بود، مورد توجه قرار گرفت. اما طرفداران این دو پس از مناظره خوب تا نکردند؛ و البته از اصلاحطلبان انتظار بیشتری میرفت که از اصل مناظره دفاع و کمتر در رسانههای خود رویکرد تخریب و پرخاشگری پیشه کنند که ظاهراً انتظار بیجایی بود! اصلاحطلبان از منادیان روشنفکری و فضای آزاد گفتگو و برگزاری مناظرههای گوناگون برای روشنشدن حقیقت هستند و به همین خاطر است که بهنظر میرسد تحمل خوبی از خود نشان ندادند و با آنکه غنینژاد اشتباهات فراوانی داشت، به هیچ یک اشاره نکردند و طرف مقابل او را با بدترین الفاظ نواختند.
علی علیزاده نیز خود پس از این مناظره در کانال تلگرامیاش به اشتباهاتی از غنینژاد اشاره کرد و نوشت: «دو پرسش از جناب آقای غنینژاد درباره مناظره دیشب. یک - در جایی برای توضیح مفهوم حدود دولت از منظر هایک، مفهوم آزادی مثبت و منفی از منظر هایک را مطرح کردم که آقای غنینژاد با یقین فرمودند که این در هایک نیست و متعلق به ایزایا برلین است. اینکه برلین در سال 1958 این تفاوت را مطرح کرده البته اشتباه نیست، اما هایک هم در صفحه 19 کتاب Constitution of Liberty در سال 1960 دقیقاً همین دوگانه را برای توضیح مفهوم آزادی در فلسفه خودش به کار برده و در پاورقی هم توضیح داده که اصل این مفهوم به T. H. Greene متعلق است که در سال 1888 (یعنی 70 سال قبل از ایزایا برلین آن را مطرح کرده). تعجببرانگیز نیست اگر آقای غنینژاد این بخش از آثار هایک را نخوانده باشد. اما تعجبانگیز است وقتی ایشان با آن یقین مثالزدنی در مناظره اینگونه منتقل کردند که این مفهوم در هایک موجود نیست. سؤال این است که آیا ایشان عامدانه این کار را به عنوان تکنیک جنگ روانی در مناظره به کار بردند؟ دو - در جایی از مناظره گفتم که هایک متأثر از لاک، ادموند برک و آدام اسمیت بود و آقای غنینژاد با یقین گفتند ادموند برک محافظهکار است و ربطی به لیبرالیسم ندارد و هایک مقاله چرا محافظهکار نیستم را نوشته. آقای غنینژاد با چنان یقینی این را ادا کرد که اولین کاری که بعد از مناظره کردم نگاه دوباره به این مقاله بود (دیدم فارسی هم ترجمه شده) و دیدم همانطور که در حافظهام درست مانده بود هایک از ادموند برک به عنوان یک لیبرالی نام برده که مانند او بودن افتخار است. اینجا هم باید از دکتر غنی نژاد پرسید آیا حافظهشان یاری نکرده یا عمداً به عنوان تکنیک جنگ روانی در وسط مناظره سعی در مرعوب کردن من و مشکوک کردنم نسبت به حافظهام را داشتهاند؟ امیدوارم این اتفاق محصول اشتباه سهوی حافظه ایشان بوده باشد، ولی اگر ایشان عامدانه چنین کرده باید گفت این کار آقای غنینژاد رسماً نوعی gaslight کردن و به شدت دور از شأن علمی یک فرد، آن هم فردی با این سن و سال است. امیدوارم ایشان در هر دو مورد هرچه زودتر پاسخ دهند و شفافسازی کنند.»
طرفداران غنینژاد چه گفتند؟
- اما رسانههای اصلاحطلب عموماً بدون استقبال از این گونه مناظرات و با فراموشی مطالبه تاریخی خود تلاش کردند غنینژاد را پیروز یکطرفه این مناظره معرفی کنند و رقیب را با توهین و تخریب از چشم مخاطب بیندازند. فقط سوتیتری که روزنامه سازندگی در صفحه یک خود در ذیل تیتر «در ستایش آزادی» آورد، مجملی است که حدیث مفصل از آن میتوان خواند: «مناظره موسی غنینژاد، اقتصاددان با علی علیزاده، تحلیلگر لندننشینی که سخنانش بوی پوپولیسم میدهد، نشان از برتری لیبرالها بر سوسیالیستهایی است که سعی میکنند با اتهام زدن به سرمایهگذاران و تولیدکنندگان، اقدامات هزینهزای دولت را نادیده بگیرند»!
- کاربران اصلاح طلب بهطور گسترده ویدئوهای این مناظره را بازنشر دادند و غنینژاد را به عنوان یک چهره برجسته، دانا و اقتصاددان خوشفکر معرفی کردند. این کاربران با استناد به اظهارات غنینژاد در مناظره، سیاستهای اقتصادی کشور را نیز نقد کرده و پیوستهای تحلیل بر آن افزودند. در مقابل علیزاده را هم بهعنوان یک شخص بی منطق، مدافع بی، چون و چرای ایدئولوژیهای نظام و شکست خورده، معرفی کردند. به دنبال آن اهالی رسانههای معاند نیز با توجه به تجربه اختلافات سیاسی با علیزاده، از این هجمهها حمایت کردند.
- فقط مرور برخی از واکنشها نشان میدهد که چقدر فضای مناظره در کشور ما دشمن دارد و چقدر مدعیان مناظره این فضا را برای آینده تیره و تار میکنند.
بیشتر بخوانید: