رونالدو، بن‌سلمان و ترامپ؛ این تصویر جهان 2025 است
به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران به نقل از نیویورک تایمز، دوباره دوربین به ماسک برگشت، ثروتمندترین مرد جهان و سپس دوباره عقب رفت، چون در اطراف سه میز بلند در یک شام رسمی با لباس سیاه، دیگر میلیاردرها، یک شاهزاده و یک شاهدخت سعودی، مدیران ارشد فناوری و... کریستیانو رونالدو حضور داشتند.
رونالدو تنها چند قدم از شاهزاده محمد بن سلمان، «رییس» خود نشسته بود، میان جمعی از سیاستمداران امریکایی و مدیران شرکت‌های هوش مصنوعی، در اتاقی که ترامپ آن را «پر از بزرگ‌ترین رهبران جهان» توصیف کرد و تنها سوال منطقی‌ای که کسی می‌توانست بپرسد این بود: «چی؟ چرا؟» چرا یک ستاره فوتبال پرتغالی با جت شخصی خود از آن سوی اقیانوس اطلس برای یک جشن گالا بعد از دیدار دوجانبه رییس‌جمهور ایالات‌متحده و ولیعهد سعودی آمده بود؟
چرا رونالدو، که با مهارت خیره‌کننده و گلزنی بی‌رحمانه‌اش توجه جهان را جلب کرده، در این مراسم کاملا اختصاصی حضور داشت که هیچ ارتباطی با فوتبال، پرتغال، رئال‌مادرید یا منچستر یونایتد نداشت؟ و تنها پاسخ منطقی این بود: این، در سال 2025، دنیای ماست.
این جهانی است که در آن افراد قدرتمند برای یافتن راه‌هایی برای استفاده متقابل از قدرت خود درهم می‌آمیزند، جایی که ورزش، سیاست و تجارت به هم پیوسته‌اند، بنابراین فرض می‌شد که رونالدو چیزی از ترامپ می‌خواهد یا برعکس، و هوم، آن چیز چه می‌تواند باشد؟ آیا ممکن است این دیدار برای جلوگیری از محرومیت رونالدو در جام جهانی 2026 به خاطر کارت قرمز اخیرش باشد؟ آیا ممکن است یک عفو پیشگیرانه و تضمین اینکه هرگز به خاطر اتهام تجاوز به یک زن در لاس‌وگاس در سال 2009 (رونالدو هرگز متهم نشده و همواره این اتهام را قویا رد کرده) مجازات نخواهد شد، باشد؟
یا شاید ترامپ می‌خواهد رونالدو در کنار او باشد و به عنوان حامی پر سر و صدا، به استفاده سیاسی از جام جهانی 2026 کمک کند؟ در زمان‌ها و جهان‌های دیگر، همه اینها تئوری‌های غیرمعقول می‌بودند. اکنون، آنها صرفا نظریه هستند.
البته ممکن است رونالدو اهداف خیرخواهانه واقعی داشته باشد. او اوایل این ماه درباره علاقه‌اش به دیدار با ترامپ گفته بود، چون رییس‌جمهور امریکا قدرت مذاکره برای صلح جهانی را دارد؛ «آرزو دارم روزی با او ملاقات کنم، چون او یکی از افرادی است که می‌تواند کارها را پیش ببرد و من آدم‌هایی مثل او را دوست دارم.»
چند هفته بعد، روز سه‌شنبه، رونالدو با ترامپ دیدار کرد. تنها چیزی که درباره این ملاقات می‌دانیم این است که پسر ترامپ، بارون - «هوادار بزرگ رونالدو»، به گفته ترامپ - تحت‌تاثیر قرار گرفت وقتی پدرش او را معرفی کرد.
ترامپ گفت: «فکر می‌کنم اکنون کمی بیشتر به پدرش احترام می‌گذارد.» بیش از 100 نفر در اتاق خندیدند. به گفته منابع، جنگ‌ها و صلح جهانی تا آن لحظه تحت‌تاثیر قرار نگرفتند.
توضیح محتمل‌تر - که چندین کارشناس به نشریه The Athletic ارائه دادند - این است که رونالدو توسط بن سلمان و هیات سعودی به واشنگتن آورده شده بود تا به عنوان نوعی «اسب نمایشی» عمل کند. قراردادهای رکوردشکن او با باشگاه سعودی النصر
- که متعلق به صندوق ثروت ملی عربستان، PIF، است - باعث شده او به نوعی سفیر این کشور باشد. اساسا، او توسط دولت حاشیه خلیج‌فارس به عنوان بازیکن فوتبال و ابزار قدرت نرم خریداری شده است. حضور او در کنار مقامات سعودی، جایگاه فزاینده و کمتر بحث‌برانگیز کشور را در جهان تقویت می‌کرد.
چند ساعت قبل، ترامپ و بن سلمان توسط خبرنگاران درباره قتل جمال خاشقجی، ستون‌نویس واشنگتن پست در سال 2018 توسط عوامل سعودی، مورد بازجویی قرار گرفته بودند؛ قتلی که مقامات اطلاعاتی امریکا بعدا اعلام کردند که دستور آن توسط بن سلمان صادر شده بود. رهبر سعودی به خاطر سرکوب بی‌رحمانه مخالفان و وضعیت حقوق بشر کشورش مورد انتقاد بین‌المللی قرار گرفته است.
اما در این جشن پرزرق و برق، بن سلمان لبخند می‌زد درحالی که ترامپ او را به عنوان «دوست بزرگ و مردی با رهبری، چشم‌انداز، شجاعت و قدرت» معرفی کرد و رونالدو، نزدیک به جلوی اتاق، مشغول نوشیدن چیزی بود که به نظر شامپاین می‌رسید.
او چه چیزی به دست آورد؟ از سخنان ترامپ درباره فرانکلین دلانو روزولت و ملک عبدالعزیز، تولیدات و تجهیزات نظامی امریکا، بمب‌های زیبا B-2 که به ایران حمله کردند و موارد دیگر، چه چیزی برداشت کرد؟ شاید هدف، آماده‌سازی برای دوران پس از بازیگری در حوزه سیاست یا حوزه‌های مرتبط باشد.
یا شاید اهداف فوری‌تری وجود داشت. سمت راست او ترامپ بود و پشت سرش اینفانتینو، دو نفری که به نظر می‌رسد کنترل جام جهانی 2026 را در دست دارند و در جایی دورتر، یک عضو کمیته انضباطی فیفا حضور داشت که به زودی تصمیم می‌گیرد آیا رونالدو به دلیل آرنج زدن به یک بازیکن ایرلندی سه مسابقه محروم خواهد شد یا نه - همان‌طور که قوانین انضباطی فیفا نشان می‌دهد. آیا واقعا باید باور کنیم که این عضو کمیته تحت هیچ فشاری برای تصمیم‌گیری خاصی قرار نخواهد گرفت؟ و اینکه اینفانتینو به درخواست ترامپ به نفع دوست جدیدش گوش ندهد؟
شاید این پیشنهاد مضحک و حدس غیرمسوولانه‌ای باشد. برای روشن شدن، هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد این اتفاقات در حال رخ دادن هستند، اما این جهانی است که در آن گفته می‌شود وزارت دادگستری امریکا تحت‌تاثیر «فرهنگ ترس» و نفوذ سیاسی قرار گرفته، جایی که منتقدان می‌گویند قوانین مختلف نادیده گرفته می‌شوند و وفاداری بر تخصص و شایستگی غالب است.
و این جهانی است که چاپلوسی و جذب مداوم ترامپ توسط اینفانتینو منافع ایجاد می‌کند - مانند سیستم «FIFA PASS» که به دارندگان بلیت جام جهانی که از خارج به امریکا سفر می‌کنند، امکان مصاحبه ویزا سریع‌تر می‌دهد. یک سال پیش، برخی در داخل فیفا این ایده را غیرممکن می‌دانستند. اوایل همین هفته، ترامپ و کابینه‌اش آن را اعلام کردند، به همین دلیل است که اینفانتینو و رونالدو، مجریان فاکس، مدیران رمزارز، مدیرعامل اپل تیم کوک و گلف‌باز بریسون دچامبو و 12 وزیر سعودی در همان اتاق پر از لوستر و شمع حضور پیدا می‌کنند.
این جهان در سال 2025 است و این جام جهانی در سال 2026 خواهد بود.
پ -->
