زلزله مهیب هفت ریشتری در بلوهوریزونته؛ پای آلمان‌ها در میان است
تهران - ایرنا - تیم ملی فوتبال آلمان در مرحله نیمه‌نهایی جام جهانی 2014 با نتیجه غیر قابل باور هفت بر یک از سد برزیل میزبان گذشت و یکی از تاریخی‌ترین شب‌های تاریخ جام جهانی را رقم زد.
رویای برزیلی‌ها بردن جام قهرمانی جام جهانی در خاک خودشان است. یک بار در سال 1950 این رویا توسط اروگوئه به باد رفت و یک بار در سال 2014 به طرز غیر قابل باوری در برابر آلمان.
هشتم جولای سال 2014. ورزشگاه استادیو مینه‌رائو در بلوهوریزونته. حضور بیش از 58 هزار نفر در ورزشگاه. مرحله نیمه‌پایانی و قضاوت مارکو رودریگز مکزیکی.
ترکیب برزیل: سزار، مارسلو، دانته، لوییز، میکون، فرناندینیو، اسکار، هالک، گوستاوو، برنارد و فرد.
ترکیب آلمان: نویر، هوودس، هوملز، بواتنگ، لام، کروس، اوزیل، خدیرا، مولر، کلوزه و شوان‌اشتایگر.
بازی آغاز شد. همه چیز کاملا آرام بود و حتی برزیل شوق بیشتری برای هجوم داشت. دقیقه 11 اما ماجرا آغاز شد. کرنر از سمت راست برای آلمان و اشتباه بازیکنان تیم میزبان در یارگیری که منجر به گل شدن توپ توسط مولر شد. این گل باعث شد تا آلمان احتیاط بیشتری به خرج دهد و چشم به ضد حمله بدوزد.
و حالا 6 دقیقه طوفانی که باعث شد بهترین شب برای ژرمن‌ها و بدترین شب برای برزیلی‌ها رقم بخورد. 6 دقیقه‌ای تکرار نشدنی در تاریخ فوتبال. آلمان به طور میانگین در این فاصله زمانی، هر یک دقیقه و 30 ثانیه یک بار دروازه ژولیو سزار را باز کرد. کلوزه (23)، کروس (24و26) و خدیرا (29) زنندگان این چهار گل بودند. کلوزه موفق شد در همین بین رکورد رونالدو را بزند و به تنهایی آقای گل تمام ادوار جام‌های جهانی شود.
ورزشگاه در شوک فرو رفته بود. بازیکنان برزیل انگار خواب می‌دیدند. دوست داشتند هر لحظه از خواب بیدار شوند اما این خواب نبود. طلایی‌پوشان با یک کابوس واقعی روبرو شده بودند. کابوسی که تمامی نداشت و قرار بود بدتر شود. نیمه نخست با همین نتیجه به اتمام رسید.
اسکولاری در سومین تجربه حضور در نیمه‌نهایی، بازیکنان خود را کمی آرام کرد. برزیل صاحب چند موقعیت خوب شد که مانوئل نویر به تنهایی مقابل آنها ایستاد. شور برزیل برای جبران گل‌های خورده پس از چند دقیقه فروکش کرد. حالا نوبت به برگ برنده و تعویض طلایی لو رسید. کسی که مقابل الجزایر هم درخشیده بود. آندره شورله در دقایق 69 و 79 گل‌های ششم و هفتم را به ثمر رساند. در آن شب تیم اروپایی، قرار بود هر چه می‌زند به تور بچسبد؛ بدون خطا.
گل دقیقه 90 اسکار حکم هیچ چیز را نداشت. نه التیام‌بخش بود و نه امیدوارکننده و نه از شدت تحقیر می‌کاست. چهره بی‌روح او بعد از این گل از یادها نخواهد رفت. مسابقه تمام شد. آلمان هفت بر یک برد و به فینال رسید. در ادامه با یک گل آرژانتین را شکست داد و برای چهارمین بار فاتح جام جهانی شد. برزیلی‌ها اما هیچوقت خوابشان نبرد. گریه‌های داوید لوییز، اعتراف اسکولاری به اینکه بدترین شب زندگی‌اش را پشت سر گذاشته، اشک‌های هواداران، تیترهای تند روزنامه‌ها و... تنها گوشه‌ای از اتفاقات آن شب عجیب بود. برزیل در دیدار رده‌بندی نیز مقابل هلند باخت بدی را تجربه کرد و در خانه چهارم شد.
*س_برچسب‌ها_س* *س_پرونده خبری_س*
