زنگ خطر برای دموکرات ها
اکونومیست سرمقاله جدید خود را به مساله نقد عملکرد حزب دموکرات آمریکا اختصاص داده است. این نشریه معتقد است دموکرات ها برای پیروزی در انتخابات بعدی ریاستجمهوری آمریکا باید بیدار شوند و از افراط پرهیز کنند. در این مرحله از ریاستجمهوری، دستاورد منحصر به فرد جو بایدن این است که کمترین میزان محبوبیت را در میان سایر روسایجمهور آمریکا از دهه1950 داشته است. حتی در میان دموکرات ها 67درصد معتقدند...
جو بایدن با وعده شفای روح ملت آمریکا به ریاستجمهوری رسید. اما هجده ماه بعد چیز زیادی برای نشان دادن تلاش هایش ندارد. تورم حسن شهرت او را تضعیف کرده است. تلاش کاخ سفید برای بسیج دولت از جمله لایحه ای موسوم به «بهتر بسازیم» در کنگره متوقف شده است. دموکرات ها خود را برای شکست های سنگین در انتخابات میاندوره ای ماه نوامبر آماده می کنند که میتواند جاه طلبی های باقی مانده دموکرات ها را نابود کند. مسابقه برگشت پیرسالارانه در 2024 می تواند منجر به بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید شود.
اکونومیست معتقد است دموکراسی آمریکا نیاز به اصلاح فوری دارد. بیشتر اعضای حزب جمهوریخواه کنگره از تلاش ترامپ برای دزدیدن انتخابات گذشته حمایت کرده اند و درصورت بازگشت کنترل جمهوری خواهان به کنگره آن را بهعنوان پاداششان در نظر خواهند گرفت. تا زمانی که آنها از نفوذ ترامپ حمایت می کنند این اصلاح در دموکراسی از سوی جمهوریخواهان اتفاق نخواهد افتاد.
بنابراین دموکرات ها خود را تنها نگهبانان باقیمانده از سیستم سیاسی آمریکا می دانند. کشور به احزابی نیاز دارد که واقعا نماینده رای دهندگان باشند که تعداد کمی از آنها به افراط گرایان تعلق دارند. با این وجود دموکرات ها هم طعمه فعالان خود شدهاند. ایدههای حاشیه ای در میان لفاظی های دموکرات ها رخنه کرده است که در تابستان2020 با طرحهایی چون جنبشی برای کاهش بودجه پلیس، لغو قوانین مهاجرتی و طرد سرمایه داری به اوج خود رسید. اگر دموکرات ها با افراطی ترین ایدههایشان معرفی شوند، برگ برنده ای در جنگ فرهنگی به دست حزب مخالف خواهند داد که هنوز نتوانسته خود را از سمی که دونالد ترامپ را برای مقام ریاستجمهوری نامناسب می کند، پاک کند.
دموکرات ها شروع به اصلاح این موضوع کرده اند؛ ولی به کندی پیش می روند. این مساله می تواند به این دلیل باشد که برخی از آنها مشکلات را به گردن دیگران می اندازند؛ مانند زمانی که کاخ سفید برای افزایش قیمت ها انگشت خود را به سمت ولادیمیر پوتین می گیرد یا بدبینی که میان سیاستمداران جمهوری خواه و رسانههای محافظه کار وجود دارد. حزب دموکرات باید افسانههایی را که به آرمان گرایان قدرت می دهد، کنار بزند.
یکی اینکه ائتلاف رنگین کمانی از رایدهندگان ناراضی و ترقی خواه تنها در انتظار سازماندهی برای ایجاد یک انقلاب اجتماعی است. درحالی که حقیقت این است که کسانی که رای نمی دهند از لحاظ سیاسی بیتفاوت هستند و زیاد لیبرال نیستند. برخی از رای دهندگان سیاه پوست، اسپانیاییتبار و طبقه کارگر ممکن است به یکدیگر بهعنوان رقیب نگاه کنند یا دیدگاههای محافظه کارانه ای درباره نژاد، مهاجرت و جرم داشته باشند.
افسانه دیگر این است که پیروزی بر رای دهندگان میانه رو ضرورتی ندارد؛ چراکه بخت دموکرات ها با اصلاحات ساختاری عمده در دموکراسی آمریکا نجات خواهد یافت. قانون اساسی، مجلس سنا و کالج انتخاباتی را به سمت مناطق روستایی آمریکا متمایل می کند و از دموکرات ها دور می کند. برخی از اعضای حزب رویای استفاده از اکثریت کنگره را برای تغییر نمایندگی در واشنگتن به سمت آرای عمومی از طریق اضافه کردن ایالت ها به اتحادیه، اصلاح قانون اساسی یا پر کردن دادگاه عالی در سر میپرورانند. با این وجود حتی در زمانی بهتر هم شانس کمی برای اتفاق افتادن آن وجود دارد.
بزرگترین افسانه اما این است که مواضع ترقی خواهانه حزب پایهها را تقویت می کند و تنها برای طرف مقابل ناخوشایند است؛ اما انتخابات2021 فرمانداری در ویرجینیا را در نظر بگیرید. پس از رای دادن به نفع بایدن در 2020، رایدهندگان یک جمهوری خواه را انتخاب کردند که شعار انتخاباتی او حذف «نظریه انتقادی نژاد» از مدارس آمریکا بود.
خبر خوب اما این است که دموکرات ها از اوج ترقی خواهی بازگشته اند. سال گذشته مینیاپولیس رفراندوم برای کاهش بودجه پلیس را شکست داد و نیویورک یک رئیس پلیس سابق را بهعنوان شهردار انتخاب کرد. همه این دلایل از سوی رایدهندگان غیرسفیدپوست حمایت شدند که شامل آمریکایی های آفریقاییتبار در مینیاپولیس هم می شود. دموکرات های برجسته ای که در ایالت های عرصه رقابت فعالیت می کنند نیز از لفاظی هایی که در 2020 حزب را شیفته کرده بود، دوری می کنند.
با این وجود، دموکرات ها باید سریعتر حرکت کنند. بعضی اوقات به نظر می رسد جو بایدن با نکات ظریف خود را از بدترین نظرات حزبش جدا می کند. او باید در دفاع از ایدههایی که غیر بحث برانگیز بوده اند رساتر و واضح تر باشد. افزایش جرم غیرقابل قبول است و برای مهار آن به نیروی پلیس نیاز است. مهاجرت قانونی بهتر از نوع غیرقانونی آن است و مرزها باید امن نگه داشته شوند. مطالعه نژادپرستی به برنامه درسی مدارس تعلق دارد؛ درحالی که عدالت اجتماعی اینطور نیست. برای دموکرات ها افسوس خوردن از اطلاعات ناکافی جمهوری خواهان کافی نیست، آنها باید با این مساله مواجه شوند که خود در بند افراط و تفریط خودشان هستند.
حرکت به سمت میانه روی نه تنها یک تاکتیک سیاسی زیرکانه است، بلکه می تواند آغازی برای درمان دموکراسی آمریکایی باشد. خطرات نمی توانند از این بیشتر باشند. حزب جمهوری خواه تسلیم تحقیر ترامپ برای حاکمیت قانون و نتیجه واقعی انتخابات شده است. تا زمانی که رئیسجمهور سابق برای پس گرفتن شغل خود در 2024 تلاش خواهد کرد، بازگشت جمهوریخواهان چیزی جز شکست در انتخابات نخواهد بود و این مساله به نوبه خود مستلزم پایان روشن تری بر انحراف ایدئولوژیکی است که دموکرات ها را به خطر میاندازد. ایستادگی در مقابل آرمانگرایان چپ مستلزم ایستادگی است؛ ولی اگر رئیسجمهور آمریکا به راستی میخواهد روح ملت خود را نجات دهد، باید با روح حزب خود شروع کند.