چهارشنبه 7 آذر 1403

«زیبایی شناسی درام آوانگارد» منتشر شد

خبرگزاری مهر مشاهده در مرجع
«زیبایی شناسی درام آوانگارد» منتشر شد

کتاب «زیبایی شناسی درام آوانگارد» نوشته صمد رستمی توسط انتشارات نوین پویا منتشر شد.

کتاب «زیبایی شناسی درام آوانگارد» نوشته صمد رستمی توسط انتشارات نوین پویا منتشر شد.

به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «زیبایی شناسی درام آوانگارد» نوشته صمد رستمی با شمارگان هزار نسخه، 398 صفحه و بهای 60 هزار تومان توسط انتشارات نوین پویا منتشر شد. کتاب چهار فصل به ترتیب با این عناوین دارد: «دیباچه‌ای بر زیبایی شناسی هنر»، «زیبایی از منظر فلاسفه»، «مدرنیته و هنر مدرن» و «زیبایی شناسی درام آوانگارد».

نویسنده در این کتاب ابتدا ضمن توضیحاتی درباره علم زیبایی شناسی و فلسفه هنر به شرح مفهوم زیبایی در دستگاه فلسفی افلاطون و ارسطو و فیلسوفان عصر روشنگری به بعد از باومگارتن، کانت، هگل و شوپنهاور گرفته تا مارکس، نیچه، هایدگر، لوکاچ و آدورنو پرداخته است.

در فصل انتهایی کتاب زیبایی شناسی درام آوانگارد بحث شده است. از جمله نمایشنامه نویسان و کارگردانانی که آثارشان در این فصل مورد بررسی قرار گرفته می‌توان به این هنرمندان اشاره کرد: هنریک ایبسن، آگوست استریندبرگ، آنتوان چخوف، آدولف آپیا، کنستانتین استانیسلاوسکی، لوئیجی پیراندلو، میرهولد، یوجین اونیل، آنتوان آرتو، برتولت برشت، ژان پل سارتر، ساموئل بکت، آرتور آداموف، اوژن یونسکو، پیتر بروک، یرژی گروتفسکی، بهرام بیضایی و...

نویسنده در فصل سوم کتاب خود درباره مفهوم آوانگارد نوشته است: «آوانگارد به لحاظ واژه شناسی به معنی مرزشکن است. این واژه برای نخستین بار توسط باکونین و به عنوان اصطلاحی نظامی در انتشار روزنامه «آنارشیست ناپایدار» در سوییس به کار رفته است.

در فرهنگ لاروس آوانگارد به معنای پیشرو و طلایه‌دار تعریف شده است. در لغت عبارت از واحدی است که پیشاپیش نیروهای زمینی، دریایی و یا هوایی حرکت می‌کند و راه را برای وارد شدن نیروها به عمل هموار می‌سازد. این واژه در حوزه هنر نیز به معنی پیشتاز و پیشرو بودن آمده است.

این واژه به منظور اشاره به افراد یا جریاناتی به کار می‌رود که ماهیتی تجربی و نوآورانه در حوزه‌های هنر، فرهنگ، ادب و سیاست داشته و دارند... این واژه اصطلاحی است که در دنیای فرهنگ و هنر تا حدی جایگزین واژه مدرن و یا جنبش مدرن شده و امروز به عنوان یک اتیکت فراگیر رایج شده است و به نوعی هنر التقاطی مخالف با سنت بوده و پیشرو در تجربه‌های هنری روز به شمار می‌آید.»