ساز ناکوک بازار سرمایه / شرط بهبود شرایط بورس تهران چیست؟

بازار سرمایه یکی از بخش‌های حیاتی اقتصاد یک کشور است که در آن اوراق بهادار خرید و فروش می‌شوند. این بازار به عنوان یک مکان برای جذب سرمایه و تأمین منابع مالی برای شرکت‌ها و دولت‌ها عمل می‌کند. بازار سرمایه شامل بورس اوراق بهادار، بازار فرابورس، صندوق‌های سرمایه‌گذاری، بعضی از صندوق‌های بازنشستگی و دیگر ابزارهای مالی است.

در بازار سرمایه، سرمایه‌گذاران می‌توانند اوراق بهادار مختلف را خریداری کنند و به شرکت‌ها یا دولت‌ها سرمایه‌گذاری کنند. این بازار تأثیر زیادی بر اقتصاد کشورها دارد و می‌تواند نشانگر وضعیت اقتصادی و پتانسیل رشد آن باشد. به عنوان یک مکان اصلی برای جذب سرمایه، بازار سرمایه نقش بسیار مهمی در توسعه و رشد اقتصادی دارد.

در همین باره علی سعدوندی (صاحب نظر اقتصادی) بیان می کند: در حال حاضر بالای 20 میلیون نفر سهامدار داریم که وضعیت بازار سرمایه روی معیشت آن‌ها تاثیر می‌گذارد و این تاثیر منجر می‌شود تا فعالیت اقتصادی آن‌ها تحت تاثیر قرار بگیرد. بازار سرمایه در حال حاضر بخشی از سرمایه ایرانیان است. یک دلیری منفی در سیاستگذار پولی وجود دارد که چشمش را بر روند بازار سرمایه بسته است.

او می افزاید: بر فرض بانک مرکزی سیاست ضدتورمی در پیش بگیرد که آنچه در پیش گرفته شد توسعه علم اقتصاد نیست. اما وقتی این سیاست در پیش گرفته می‌شود، رکودی در بازار دارایی‌ها و بخش واقعی اقتصاد حکم فرما خواهد شد.

اگر وضعیت بازار ارز اصلاح می‌شد وضعیت بازار سرمایه هم به مراتب بهتر از این بود. به نظر می‌رسد برداشت سیاستگذاران ارزی کشور این است که اگر نرخ دولتی را کنترل کنند به کنترل بازار ارز منتج خواهد شد که این اشتباه است.

این صاحبنظر اقتصادی اتفاق سال گذشته را اتفاقی ناگوار می‌داند. او می‌گوید: بازار سرمایه طی سال‌های گذشته رو‌به‌رشد بود و توانسته بود جایگاهی در اقتصاد ایران پیدا کند. بعد از سقوط سال 99 به اعتماد عمومی نسبت به بازار سرمایه خدشه وارد شد.

در سال گذشته، اعتماد در حال بازگشت بود که 17 اردیبهشت ماه در پی نامه نرخ خوراک، این اعتماد از بین رفت.

این صاحبنظر اقتصادی می‌گوید: در اقتصاد ایران بزرگترین معضل استفاده از رانت است. رانت‌جویی و رانت‌سازی به تقویت بخش غیرمولد اقتصاد منجر می‌شود. در نهایت نیز پول بد، پول خوب را از بازار خارج می‌کند.